Péter Esterházy
Grafo ESTERHÁZY Péter (naskiĝis la 14-an de aprilo 1950 en Budapeŝto, mortis la 14-an de julio 2016 samloke) estis unu el la plej konataj, signifaj hungaraj nunepokaj verkistoj. Li estis ankaŭ publikigisto, fondinto de la hungara Cifereca Literatura Akademio, posedanto de la Kossuth-premio.
Lia avo estis grafo Móric Esterházy, ĉefministro de Hungario en 1917. Lia patro estis grafo Mátyás Esterházy (1919-1998), lia frato estis Márton Esterházy. Li havas kvar infanojn.
Li lernis en piarisma gimnazio, studis matematikon en Scienca Universitato Loránd Eötvös (1974). Ekde 1978 li laboras kiel liberprofesia verkisto.
Liaj verkoj estas tradukitaj al ĉ. 20 lingvoj, en Hungario aperis pri liaj verkoj centoj da studaĵoj, kritikoj, analizoj.
Li mortis pro kancero, pri sia malsano li verkis taglibron ĝismorte.
Romanoj
[redakti | redakti fonton]- 2002. Javított kiadás.
- 2000. Harmonia caelestis.
- 1996. Egy kék haris
- 1995. Egy nő.
- 1994. Búcsúszimfónia.
- 1994. Egy kékharisnya följegyzéseiből.
- 1993. Élet és irodalom. (Kune kun la verkaĵo Jegyzőkönyv de Imre Kertész).
- 1993. A vajszínű árnyalat. (Kun András Szebeni).
- 1993. Egy nő (Kun Ferenc Banga).
- 1991. Az elefántcsonttoronyból.
- 1991. Hahn-Hahn grófnő pillantása.
- 1990. Hrabal könyve.
- 1989. Biztos kaland. (Kun Balázs Czeizel).
- 1988. A kitömött hattyú.
- 1987. Csokonai Lili: Tizenhét hattyúk.
- 1986. Bevezetés a szépirodalomba.
- 1985. A szív segédigéi.
- 1984. Daisy. (Libretto).
- 1984. Kis magyar Pornográfia.
- 1983. Fuharosok.
- 1982. Ki szavatol a lady biztonságáért?
- 1981. Függő.
- 1979. Termelési-regény.
- 1977. Pápai vizeken ne kalózkodj.
- 1976. Fancsikó és Pinta.