Saltu al enhavo

Friedrich Kiel

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Friedrich Kiel
Persona informo
Naskiĝo 8-an de oktobro 1821 (1821-10-08)
en Puderbach
Morto 13-an de septembro 1885 (1885-09-13) (63-jaraĝa)
en Berlino
Mortokialo Trafikakcidento Redakti la valoron en Wikidata
Tombo Alter Friedhof der Zwölf-Apostel-Gemeinde (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Lingvoj germana
Ŝtataneco Reĝlando Prusio Redakti la valoron en Wikidata
Okupo
Okupo komponisto de klasika muziko
komponisto
pianisto
instruisto
muzikinstruisto
universitata instruisto
violonisto Redakti la valoron en Wikidata
vdr
Friedrich Kiel

Friedrich Kiel (naskiĝis la 8-an de oktobro 1821 en Bad Laasphe-Puderbach, mortis la 13-an de decembro 1885 en Berlino) estis germana komponisto de la romantismo kaj muzikpedagogo. Li estis unu el la plej renomaj kompozicio-instruistoj siatempaj kaj apartenis al la elstaraj komponistoj de la generacio inter Robert Schumann kaj Johannes Brahms.

Pianoverkoj

[redakti | redakti fonton]

Piano je du manoj

[redakti | redakti fonton]
  • op. 1 Bilder aus der Jugendwelt (1850);
  • op. 1 „15 Canons im Kammerstyl“, dediĉita al Franz Liszt (1852);
  • op. 2 Ses fugoj (1850)
  • op. 4 Kapriĉetoj (1850)
  • op. 5 Tri romancoj (1850);
  • op. 7 Ses valsoj (1850)
  • op. 8 Tri pianaĵoj (1856)
  • op. 10 Kvar duvoĉaj fugoj (1856)
  • op. 14 Granda polonezo C-maĵora (1858);
  • op. 15 Melodioj (1858);
  • op. 17 Variacioj kaj fugo f-minora (1860)
  • op. 18 Dek pianaĵoj (1860)
  • op. 19 Du impromptuoj (1860)
  • op. 21 Resonaĵoj (1861)
  • op. 26 Du kapriĉoj (1863);
  • op. 27 Tarantelo (1864);
  • op. 28 Suito [Sonato - Imprompto - Skerco - Nokturno] (1864);
  • op. 36 Tri Ĝigoj (1864)
  • opp. 38/41 Vojaĝmemoroj por piano. 2 kajeroj (1865);
  • op. 45 Vaso (1866)
  • op. 55 Kvar karakterpecoj (1868)
  • op. 56 Fantaziaĵo e-minora (1869)
  • op. 59 Tri humoreskoj (1870)
  • op. 62 Popolmelodioj kun variadoj (1870)
  • op. 68 Fantazio Ab-maĵora (1871);
  • op. 71 Tri pianaĵoj (1872)
  • op. 72 Ses pianaĵoj (1872);
  • op. 79 Ses impromptuoj (1881)
  • sen op. Du nokturnoj (publikite en 1875)
  • sen op. Studaĵoj
  • sen op. Bolero (publikite en 1875);
  • sen op. Valso-kapriĉo ("Albumblatt") (1879);
  • sen op. Hungaraĵo
  • sen op. Melodio D-maĵora (1876)
  • sen op. Sep fugoj
  • sen op. Fugeto F.H...g

Piano je kvar manoj

[redakti | redakti fonton]
  • op. 6 Du etaj sonatoj (1850);
  • op. 13 Facilaj pianaĵoj (1858);
  • op. 23 Variacioj pri propra temo (1861);
  • op. 42 Humoreskoj (1865)
  • op. 47 Valso (1866)
  • op. 48 Valso (1866)
  • op. 57 Facilaj pecoj (1869);
  • op. 74 10 solopecoj por piano je kvar manoj (1873)

Piano kaj orkestro

[redakti | redakti fonton]
  • op. 30 Konĉerto por piano kaj orkestro für Pianoforte und Orchester Bb-maĵora (1864),
  • sen op. Fantazio por piano kaj orkestro "Dediĉita al lia moŝto la reĝo de Prusio" (ĉ. 1841),

Ĉambromuziko kun piano

[redakti | redakti fonton]

Piano kaj violono

[redakti | redakti fonton]
  • op. 16 Sonato d-minora por piano kaj violono (1860)
  • op. 35 Du sonatoj d-minora und F-maĵora por piano kaj violono (1864)
  • op. 37 Variacioj pri sveda popolkanto (1865) por piano kaj violono;
  • op. 49 Kvar romancoj por piano kaj violono (1867)
  • op. 51 Sonato por piano kaj violono (1868)
  • op. 54 Germanaj rondodanco por piano kaj violono (1868)
  • op. 70 Du solopecoj por piano kaj violono (1872);
  • op. 77 Eta suito por piano kaj violono (1881)

Piano kaj vjolo

[redakti | redakti fonton]
  • op. 66 Ländler por piano kaj vjolo (1871);
  • op. 67 Sonato por piano kaj vjolo (1871)
  • op. 69 Tri romancoj por piano kaj vjolo (1871)

Piano kaj violonĉelo

[redakti | redakti fonton]
  • op. 9 Melodioj por piano kaj violonĉelo (1856)
  • op. 11 „Vojaĝbildoj“ por piano kaj violonĉelo (1858);
  • op. 12 Tri pecoj por piano kaj violonĉelo (1858);
  • op. 52 Sonato a-minora por piano kaj violonĉelo (1868)
  • sen op. Sonato D-maĵora por piano kaj violonĉelo

Pianotrio

[redakti | redakti fonton]
  • op. 3 Pianotrio D-maĵora (1850)
  • op. 22 Pianotrio A-maĵora (1861)
  • op. 24 Pianotrio Eb-maĵora (1861)
  • op. 33 Pianotrio c#-minora (1863)
  • op. 34 Pianotrio G-maĵora (1864)
  • op. 65/1 Pianotrio A-maĵora (1871)
  • op. 65/2 Pianotrio g-minora (1871)

Pianokvarteto

[redakti | redakti fonton]
  • op. 43 Pianokvarteto a-minora (1866)
  • op. 44 Pianokvarteto E-maĵora (1866)
  • op. 50 G-maĵora (1867)

Pianokvinteto

[redakti | redakti fonton]
  • op. 75 Pianokvinteto A-maĵora (1874)
  • op. 76 Pianokvinteto c-minora (1874)

Piano kaj kantvoĉo

[redakti | redakti fonton]
  • op. 31 Lidociklo (1864) por kantvoĉo kaj piano

Arĉkvartetoj

[redakti | redakti fonton]
  • op. 53/1 Arĉkvarteto a-minora (1868)
  • op. 53/2 Arĉkvarteto Ebmaĵora (1868)
  • op. 73 Valso por arĉkvarteto (1872)
  • op. 78 Valso por arĉkvarteto (1881)

Ĥoraĵoj

[redakti | redakti fonton]
  • op. 32 Du motetoj por trivoĉa inĥoro kun piano (1864)
  • op. 64 Ses sakralaj kantoj por inĥoro aŭ knabĥoro (1869)
  • op. 82 Ses motetoj or miksita ĥor (publikigite en 1883; noveldono Berlino 2007)

Ĥoro kaj orkestro

[redakti | redakti fonton]
  • op. 20 Rekviemo f-minora por solovoĉo, ĥoro kj orkestro (1861), unua prezentado la 8-an de februaro 1862
  • op. 25 Stabat mater por inĥoro kaj solovoĉo kun orkestro (1864)
  • op. 29 130-a psalmo por solovoĉoj, inĥoro kaj orkestro (1864), unua prezentado 1869
  • op. 40 „Missa solemnis“ por orkestro kaj ĥoro (1865), unua prezentado la 21-an de marto 1867
  • op. 46 Te Deum por solovoĉoj, ĥoro kaj orkestro (1866), unua prezentado la 21-an de marto 1867[1]
  • op. 60 „Christus“ - Oratorio por solovoĉoj, ĥoro kaj orkestro (1870), unua prezentado la 4-an de aprilo 1874 in Berlin
  • op. 63 Du kantaĵoj laŭ Novalis por miksita ĥoro kaj orkestro (1870)
  • op. 80 Rekviemo Ab-maĵora, unua prezentado la 20-an de novembro1881
  • op. 83 Oratorio „Der Stern von Bethlehem“ (publikigite en 1884), unua prezentado la 25-an de aprilo 1884 en Berlino
  • op. 39 Tri militmarŝoj (1865)
  • op. 61 Kvar marŝoj (1870)
  • sen op. Uverturo C-maĵora
  • sen op. Uverturo d-minora

Orgenverkoj

[redakti | redakti fonton]
  • op. 58 Tri fantazioj (1869)

Lernintoj

[redakti | redakti fonton]

Literaturo

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Pia Waldbröl: Das Te Deum für Soli, Chor und Orchester (op.46) von Friedrich Kiel. Eine Analyse unter besonderer Berücksichtigung der polyphonen Elemente. Bonn, 1982. In: Friedrich Kiel-Studien Band 5, hrsg. Peter Pfeil, i. A. d. Friedrich-Kiel-Gesellschaft e. V., Dohr, Köln 2006, ISBN 3-925366-40-7 (ISSN 0945-2036)

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]