Saltu al enhavo

Cueva de Ágreda

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Cueva de Ágreda
municipo en Hispanio Redakti la valoron en Wikidata vd
Administrado
Poŝtkodo 42107
En TTT Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro 71  (2023) [+]
Loĝdenso 2 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo 41° 46′ N, 1° 53′ U (mapo)41.763888888889-1.8872222222222Koordinatoj: 41° 46′ N, 1° 53′ U (mapo) [+]
Alto 1 301 m [+]
Areo 30 km² (3 000 ha) [+]
Horzono UTC+01:00 [+]
Cueva de Ágreda (Provinco Sorio)
Cueva de Ágreda (Provinco Sorio)
DEC
Situo de Cueva de Ágreda
Cueva de Ágreda (Hispanio)
Cueva de Ágreda (Hispanio)
DEC
Situo de Cueva de Ágreda

Map

Alia projekto
Vikimedia Komunejo Cueva de Ágreda [+]
vdr

Cueva de Ágreda [KŬEba deAgreda] estas municipo de Hispanio, en la regiono Kastilio kaj Leono, en la nordoriento de la provinco Sorio kaj en la komarko Tierra de Ágreda en la nordoriento de la provinco. La loknomo Cueva de Ágreda estas komprenebla etimologie kiel Groto de Ágreda, alude al Ágreda, nome la komarka ĉefurbo.

Geografio

[redakti | redakti fonton]
Loko de Cueva de Ágreda en la provinco Sorio.

Ĝia municipa teritorio okupas totalan areon de 30,00 km² kaj laŭ la demografia informo de la municipa censo fare de la INE en 2021, ĝi havis 67 loĝantojn. Ĝi perdis loĝantojn dum la 20-a jarcento pro migrado al urbaj areoj, kiel ja okazis en multaj loĝlokoj de la regiono, fakte perdis 310 loĝantojn el la 1950-aj jaroj.

Ĝi distas 60 km de Sorio, provinca ĉefurbo. Ĝi limas kun la provinco Zaragozo kaj estas iom oriente el Ólvega.

En ĝia teritorio inklude en la Reto Natura 2000 estas la Loko de Komunuma Intereso konata kiel Sierra del Moncayo, okupanta 1 138 hektarojn, nome 51 % de la teritorio kaj la Birdoprotekta Areo ZEPA konata kiel Sierra del Moncayo, okupanta 1 238 hektarojn, nome 41 % de la teritorio. Krome estas Akceptejo por Vizitantoj kaj Muzeo pri Vespertoj.

La areo apartenis unue al la Regno Kastilio. En Mezepoko okazis reloĝado fine de la 11-a jarcento.

Laŭlonge de la 20-a jarcento okazis forta elmigrado.

Tradiciaj enspezofontoj estis agrikulturo (cerealoj), manĝoproduktado kaj transmigra brutobredado (ŝafoj kaj bovoj). Lastatempe funkciado de servoj plej ekgravis, kune kun kultura kaj rura turismo, piedirado tra naturaj lokoj. Inter vidindaĵoj estas la preĝejo, tradicia arkitekturo kaj tiel plu.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Bibliografio

[redakti | redakti fonton]