lubić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: lubic

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *ľubiti. First attested in the end of the 14th century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /lʲuːbit͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /lʲubit͡ɕ/

Verb

[edit]

lubić impf

  1. to like, to enjoy
    • 1882 [End of the 15th century], Emil Kałużniacki, editor, Kleinere altpolnische Texte aus Handschriften des XV. und des Anfangs des XVI. Jahrhunderts[1], page 288:
      Bog nye chcze szmyerczi grzesznego czlowyeka, ale wyaczey sprawyedlywego luby
      [Bog nie chce śmierci grzesznego człowieka, ale więcej sprawiedliwego lubi]
  2. (reflexive with się) to be liked
    • 1901 [Middle of the 15th century], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 432:
      Bogv sye nye lyvby (non placet) dvsz potøpyenye
      [Bogu się nie lubi (non placet) dusz potępienie]
  3. (reflexive with się, impersonal, attested in Lesser Poland) to be liked [with w (+ locative) ‘subject’]
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[2], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 146, 11:
      Ne w moczy kona bødze ymecz wolø any w sczaskach møsz[o]wych lvbycz se bødze gemv (beneplacitum erit ei)
      [Nie w mocy konia będzie imieć wolą ani w ściążkach męż(o)wych lubić sie będzie jemu (beneplacitum erit ei)]
  4. (reflexive with się, attested in Lesser Poland) to be desirable or proper
    • 1930 [c. 1455], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[3], 19, 8:
      Mam dwye dzewce..., a ticz wam wywodø, pozødaczyely, iako syø wam luby (abutimini eis, sicut vobis placuerit)
      [Mam dwie dziewce..., a tyć wam wywiodę, *pożądacieli, jako się wam lubi (abutimini eis, sicut vobis placuerit)]
    • 1886 [c. 1455-1460], Emil Kałużniacki, editor, Die polnische Recension der Magdeburger Urtheile und die einschlägigen deutschen, lateinischen und czechischen Sammlungen, page 197:
      Gdyby gednemv vidano prawo, czo by [go] nye lubyl any go chcze myecz za prawo
      [Gdyby jednemu wydano prawo, co by nie lubił ani go chce mieć za prawo]
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[4], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 67, 17:
      Gora, w ieysze lubilo se iest bogu przebiwacz (beneplacitum est deo habitare)
      [Gora, w jejże lubiło sie jest Bogu przebywać (beneplacitum est deo habitare)]

Derived terms

[edit]
adjectives
nouns
verbs
[edit]
adjectives
adverbs
nouns
verbs

Descendants

[edit]
  • Polish: lubić
  • Silesian: lubić

References

[edit]
  • Boryś, Wiesław (2005) “lubić”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Sławski, Franciszek (1958-1965) “lubić”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
  • Mańczak, Witold (2017) “lubić”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “lubić”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “lubić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish lubić.

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio 1; lubić:(file)
  • Audio 2; lubić:(file)
  • Audio 3; lubić się:(file)
  • Rhymes: -ubit͡ɕ
  • Syllabification: lu‧bić

Verb

[edit]

lubić impf

  1. (transitive) to like (to have positive emotions for; to prefer the company of)
  2. (transitive, auxiliary) to like (to get pleasure from) [with infinitive ‘to do what’]
    Lubię grać w koszykówkę.I like playing basketball.
  3. (transitive, auxiliary) to like (to require for proper growth and development) [with infinitive ‘to do what’]
  4. (intransitive) to like (to be prone (to))
  5. (reflexive with się) to like oneself
  6. (reflexive with się) to like each other [with z (+ instrumental)]
  7. (reflexive with się, colloquial) to like; to accept [with z (+ instrumental) ‘what’]
    Synonym: akceptować
  8. (reflexive with się, colloquial) to get along [with z (+ instrumental)]
    Synonyms: pasować, współgrać
  9. (reflexive with się, Middle Polish) to please (to give pleasure)
    Synonym: podobać się

Conjugation

[edit]
Conjugation of lubić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive lubić
present tense 1st lubię lubimy
2nd lubisz lubicie
3rd lubi lubią
impersonal lubi się
past tense 1st lubiłem,
-(e)m lubił
lubiłam,
-(e)m lubiła
lubiłom,
-(e)m lubiło
lubiliśmy,
-(e)śmy lubili
lubiłyśmy,
-(e)śmy lubiły
2nd lubiłeś,
-(e)ś lubił
lubiłaś,
-(e)ś lubiła
lubiłoś,
-(e)ś lubiło
lubiliście,
-(e)ście lubili
lubiłyście,
-(e)ście lubiły
3rd lubił lubiła lubiło lubili lubiły
impersonal lubiono
future tense 1st będę lubił,
będę lubić
będę lubiła,
będę lubić
będę lubiło,
będę lubić
będziemy lubili,
będziemy lubić
będziemy lubiły,
będziemy lubić
2nd będziesz lubił,
będziesz lubić
będziesz lubiła,
będziesz lubić
będziesz lubiło,
będziesz lubić
będziecie lubili,
będziecie lubić
będziecie lubiły,
będziecie lubić
3rd będzie lubił,
będzie lubić
będzie lubiła,
będzie lubić
będzie lubiło,
będzie lubić
będą lubili,
będą lubić
będą lubiły,
będą lubić
impersonal będzie lubić się
conditional 1st lubiłbym,
bym lubił
lubiłabym,
bym lubiła
lubiłobym,
bym lubiło
lubilibyśmy,
byśmy lubili
lubiłybyśmy,
byśmy lubiły
2nd lubiłbyś,
byś lubił
lubiłabyś,
byś lubiła
lubiłobyś,
byś lubiło
lubilibyście,
byście lubili
lubiłybyście,
byście lubiły
3rd lubiłby,
by lubił
lubiłaby,
by lubiła
lubiłoby,
by lubiło
lubiliby,
by lubili
lubiłyby,
by lubiły
impersonal lubiono by
imperative 1st niech lubię lubmy
2nd lub lubcie
3rd niech lubi niech lubią
active adjectival participle lubiący lubiąca lubiące lubiący lubiące
passive adjectival participle lubiony lubiona lubione lubieni lubione
contemporary adverbial participle lubiąc
verbal noun lubienie

Derived terms

[edit]
phrases

Trivia

[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), lubić is one of the most used words in Polish, appearing 5 times in scientific texts, 1 time in news, 1 time in essays, 52 times in fiction, and 79 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 138 times, making it the 433rd most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

[edit]
  1. ^ Ida Kurcz (1990) “lubić”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 223

Further reading

[edit]
  • lubić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • lubić się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • lubić in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “lubić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “lubić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • LUBIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 13.12.2008
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “lubić”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “lubić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “lubić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 769
  • lubić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego