ölüm

See also: olum, ólum, ǫlum, and -olum

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		өлум
Abjad		اؤلۆم

Etymology 1

From Old Anatolian Turkish اولوم (ölüm). By surface analysis, öl- (“to die”) +‎ -üm.

Pronunciation

• IPA^(key): [œlˈym]
• Hyphenation: öl‧üm

Noun

ölüm (definite accusative ölümü, plural ölümlər)

1. death

   Synonym: vəfat

   ölüm hökmü ― death sentence

   ölüm cəzası ― capital punishment

Declension

Declension of ölüm
	singular	plural
nominative	ölüm	ölümlər
definite accusative	ölümü	ölümləri
dative	ölümə	ölümlərə
locative	ölümdə	ölümlərdə
ablative	ölümdən	ölümlərdən
definite genitive	ölümün	ölümlərin

Possessive forms of ölüm
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	ölümüm	ölümlərim
sənin (“your”)	ölümün	ölümlərin
onun (“his/her/its”)	ölümü	ölümləri
bizim (“our”)	ölümümüz	ölümlərimiz
sizin (“your”)	ölümünüz	ölümləriniz
onların (“their”)	ölümü or ölümləri	ölümləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	ölümümü	ölümlərimi
sənin (“your”)	ölümünü	ölümlərini
onun (“his/her/its”)	ölümünü	ölümlərini
bizim (“our”)	ölümümüzü	ölümlərimizi
sizin (“your”)	ölümünüzü	ölümlərinizi
onların (“their”)	ölümünü or ölümlərini	ölümlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	ölümümə	ölümlərimə
sənin (“your”)	ölümünə	ölümlərinə
onun (“his/her/its”)	ölümünə	ölümlərinə
bizim (“our”)	ölümümüzə	ölümlərimizə
sizin (“your”)	ölümünüzə	ölümlərinizə
onların (“their”)	ölümünə or ölümlərinə	ölümlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	ölümümdə	ölümlərimdə
sənin (“your”)	ölümündə	ölümlərində
onun (“his/her/its”)	ölümündə	ölümlərində
bizim (“our”)	ölümümüzdə	ölümlərimizdə
sizin (“your”)	ölümünüzdə	ölümlərinizdə
onların (“their”)	ölümündə or ölümlərində	ölümlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	ölümümdən	ölümlərimdən
sənin (“your”)	ölümündən	ölümlərindən
onun (“his/her/its”)	ölümündən	ölümlərindən
bizim (“our”)	ölümümüzdən	ölümlərimizdən
sizin (“your”)	ölümünüzdən	ölümlərinizdən
onların (“their”)	ölümündən or ölümlərindən	ölümlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	ölümümün	ölümlərimin
sənin (“your”)	ölümünün	ölümlərinin
onun (“his/her/its”)	ölümünün	ölümlərinin
bizim (“our”)	ölümümüzün	ölümlərimizin
sizin (“your”)	ölümünüzün	ölümlərinizin
onların (“their”)	ölümünün or ölümlərinin	ölümlərinin

Derived terms

• ölümsüz (“immortal”)
  • ölümsüzlük (“immortality”)
• ölümcül (“deadly”)

Etymology 2

Noun

ölüm

1. first-person singular possessive of ölü

Etymology 3

Verb

ölüm

1. first-person singular imperative of ölmək

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): /øˈlym/
• Hyphenation: ö‧lüm

Etymology 1

From Ottoman Turkish اولوم (ölüm), from Old Anatolian Turkish اولوم (ölüm), from Proto-Turkic *öl- (“to die”). By surface analysis, öl- (“to die”) +‎ -üm. Cognate of Khakas ӧлім, Kyrgyz өлүм (ölüm), Southern Altai ӧлӱм (ölüm), Yakut өлүү (ölüü), Kazakh өлім (ölım), Uzbek o'lim, Bashkir үлем (ülem), etc.

Noun

ölüm (definite accusative ölümü, plural ölümler)

1. death
   • 2009, “Her Aşk Ölümü Tadacak [Every Love Will Taste Death]”, in Şehr-i Hüzün [City of Sorrow], performed by maNga:

     Bir hüzün şehri ayırdı bizi / Ve bu son olmayacak / Gözyaşıyla beslediği her aşk ölümü tadacak

     A city of sorrow has separated us / And this won’t be the last / Every love that it has fed with its tears will taste death

Declension

Inflection
Nominative	ölüm
Definite accusative	ölümü
	Singular	Plural
Nominative	ölüm	ölümler
Definite accusative	ölümü	ölümleri
Dative	ölüme	ölümlere
Locative	ölümde	ölümlerde
Ablative	ölümden	ölümlerden
Genitive	ölümün	ölümlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular ölümüm ölümlerim 2nd singular ölümün ölümlerin 3rd singular ölümü ölümleri 1st plural ölümümüz ölümlerimiz 2nd plural ölümünüz ölümleriniz 3rd plural ölümleri ölümleri Definite accusative Singular Plural 1st singular ölümümü ölümlerimi 2nd singular ölümünü ölümlerini 3rd singular ölümünü ölümlerini 1st plural ölümümüzü ölümlerimizi 2nd plural ölümünüzü ölümlerinizi 3rd plural ölümlerini ölümlerini Dative Singular Plural 1st singular ölümüme ölümlerime 2nd singular ölümüne ölümlerine 3rd singular ölümüne ölümlerine 1st plural ölümümüze ölümlerimize 2nd plural ölümünüze ölümlerinize 3rd plural ölümlerine ölümlerine Locative Singular Plural 1st singular ölümümde ölümlerimde 2nd singular ölümünde ölümlerinde 3rd singular ölümünde ölümlerinde 1st plural ölümümüzde ölümlerimizde 2nd plural ölümünüzde ölümlerinizde 3rd plural ölümlerinde ölümlerinde Ablative Singular Plural 1st singular ölümümden ölümlerimden 2nd singular ölümünden ölümlerinden 3rd singular ölümünden ölümlerinden 1st plural ölümümüzden ölümlerimizden 2nd plural ölümünüzden ölümlerinizden 3rd plural ölümlerinden ölümlerinden Genitive Singular Plural 1st singular ölümümün ölümlerimin 2nd singular ölümünün ölümlerinin 3rd singular ölümünün ölümlerinin 1st plural ölümümüzün ölümlerimizin 2nd plural ölümünüzün ölümlerinizin 3rd plural ölümlerinin ölümlerinin
Predicative forms Singular Plural 1st singular ölümüm ölümlerim 2nd singular ölümsün ölümlersin 3rd singular ölüm ölümdür ölümler ölümlerdir 1st plural ölümüz ölümleriz 2nd plural ölümsünüz ölümlersiniz 3rd plural ölümler ölümlerdir

Derived terms

• bebek ölümü
• beşik ölümü
• ölüm cezası
• ölüm dirim
• ölüm döşeği
• ölüm emri
• ölüm fermanı
• ölüm kâğıdı
• ölüm kalım
• ölüm kaygısı
• ölüm korkusu
• ölüm oranı
• ölüm orucu
• ölüm sessizliği
• ölüm sigortası
• ölüm sükûtu
• ölüm tazminatı
• ölümcül
• ölümlü
• ölümlük
• ölümlük dirimlik
• ölümlük kalımlık
• ölümsek
• ölümsüz
• ölümüne

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

ölüm

1. first-person singular possessive of ölü

Turkmen

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *öl- (“to die”). Cognate with Turkish ölüm.

Pronunciation

• Hyphenation: ö‧lüm

Noun

ölüm (definite accusative ölümi, plural ölümler)

1. death

Declension

Declension of ölüm

	singular	plural
nominative	ölüm	ölümler
accusative	ölümi	ölümleri
genitive	ölümüň	ölümleriň
dative	ölüme	ölümlere
locative	ölümde	ölümlerde
ablative	ölümden	ölümlerden

Further reading

• “ölüm” in Enedilim.com
• “ölüm” in Webonary.org