1ο Δημοτικό Διαμέρισμα Παρισιού
Συντεταγμένες: 48°51′35.81″N 2°20′31.41″E / 48.8599472°N 2.3420583°E
1ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού | ||
---|---|---|
| ||
Χώρα | Γαλλία | |
Διοικητική υπαγωγή | Paris Centre | |
Ίδρυση | 1860 | |
Διοίκηση | ||
• Mayor of 1st arrondissement of Paris | Jean-François Legaret (2014–2020) | |
Έκταση | 1,83 km² | |
Πληθυσμός | 15.919 (1 Ιανουαρίου 2021)[1] | |
Ταχυδρομικός κώδικας | 75001 | |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°51′36″N 2°20′31″E | |
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
Σχετικά πολυμέσα | ||
δεδομένα ( ) |
Το 1ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού (γαλλικά: Le 1er arrondissement de Paris) είναι ένα από τα 20 διαμερίσματα της πρωτεύουσας της Γαλλίας. Είναι ένα από τα πιο κεντρικά διαμερίσματα στο ιστορικό κέντρο του Παρισιού.
Επίσης γνωστό ως Λούβρο, βρίσκεται κυρίως στη δεξιά όχθη του ποταμού Σηκουάνα και περιλαμβάνει επίσης το δυτικό άκρο του νησιού Ιλ ντε λα Σιτέ. Το διαμέρισμα είναι ένα από τα παλαιότερα στο Παρίσι και το νησί Ιλ ντε λα Σιτέ ήταν η καρδιά της αρχαίας πόλης Λουτέτια, που κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους το 52 π.Χ. Περιλαμβάνει μία από τις παλαιότερες συνοικίες της πόλης, τη συνοικία Λε Αλ, η οποία χρονολογείται από τις αρχές του Μεσαίωνα.
Έχει τον μικρότερο πληθυσμό από τα διαμερίσματα του Παρισιού και είναι ένα από τα μικρότερα σε έκταση. Ένα σημαντικό μέρος του καταλαμβάνεται από το μουσείο του Λούβρου και τον κήπο του Κεραμεικού. Η αγορά Forum des Halles είναι το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο στο Παρίσι. [2]Πολλά από τα υπόλοιπα τμήματα του διαμερίσματος καταλαμβάνονται από επιχειρήσεις και διοικητικές υπηρεσίες.
Γεωγραφική θέση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1ο διαμέρισμα είναι πολύ μικρό, με έκταση 1.83 χιλιόμετρα. Συνορεύει προς το νότο, πέρα από τον Σηκουάνα, με το 7ο και το 6ο διαμέρισμα, δυτικά με το 8ο διαμέρισμα, βόρεια με το 2ο διαμέρισμα και ανατολικά με το 3ο και το 4ο διαμέρισμα.
Διοίκηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1ο διαμέρισμα, που ονομάζεται επίσης Διαμέρισμα του Λούβρου, [3]δημιουργήθηκε με το νόμο της 16ης Ιουνίου 1859, κατά την επέκταση του Παρισιού έως τα τείχη του Θιέρσου, οπότε και έγιναν τροποποιήσεις των διαμερισμάτων.[4]
Από τον Απρίλιο του 2020, το 1ο διαμέρισμα θα συνδεθεί με τα 2ο, 3ο και 4ο διαμερίσματα στον 1ο τομέα, που θα ονομάζεται Παρίσι-Κέντρο,[5] που θα αναλάβει όλες τις λειτουργίες διαμερίσματος. Μόνο ο ταχυδρομικός κώδικας θα παραμείνει σε ισχύ.
Συνοικίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κάθε ένα από τα 20 διαμερίσματα του Παρισιού χωρίζεται σε 4 συνοικίες. Ο παρακάτω πίνακας περιλαμβάνει τις 4 συνοικίες του 1ου διαμερίσματος:
Συνοικία | Πληθυσμός | Έκταση
(σε χμ²) |
Πυκνότητα
(κάτ. ανά χμ²) |
---|---|---|---|
Σαιν-Ζερμαίν-λ'Ωσερουά | 1.670 | 0.871 | 1.917 |
Συνοικία Λε Αλ | 8.980 | 0.412 | 21.796 |
Συνοικία Παλαί-Ρουαγιάλ | 3.190 | 0.279 | 11.434 |
Συνοικία Πλατείας Βαντόμ | 3.040 | 0.270 | 11.259 |
Η συνοικία Σαιν-Ζερμαίν-λ'Ωσερουά εκτείνεται κατά μήκος της όχθης του Σηκουάνα και περιλαμβάνει τον κήπο του Κεραμεικού, το μουσείο του Λούβρου και το δυτικό τμήμα του νησιού Ιλ ντε λα Σιτέ.
Η συνοικία Λε Αλ κυριαρχείται από το εμπορικό κέντρο Forum des Halles.
Η συνοικία Παλαί-Ρουαγιάλ κυριαρχείται από το ίδιο το Παλαί Ρουαγιάλ και περιέχει επίσης το μεγαλύτερο τμήμα της κοσμοπολίτικης λεωφόρου της Όπερας.
Η συνοικία της πλατείας Βαντόμ βρίσκεται δυτικά και επικεντρώνεται γύρω από την πλατεία Βαντόμ. Χαρακτηρίζεται από οδοποιία του 18ου αιώνα. Τα ιστορικά κτίρια στην περιοχή στεγάζουν πολυτελή ξενοδοχεία καθώς και καταστήματα των μεγάλων εμπορικών οίκων μόδας και κοσμημάτων.
Δημογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η περιοχή που καταλαμβάνει σήμερα το 1ο διαμέρισμα είχε πολύ μεγαλύτερο πληθυσμό κατά την περίοδο που προηγήθηκε της αναδιοργάνωσης του Παρισιού το 1860. Προσφέρει 63.056 θέσεις εργασίας (1999), γεγονός που το καθιστά ένα από τα πιο δραστήρια στον τομέα των επιχειρήσεων.
Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1861 | 89.519 |
1962 | 36.543 |
1968 | 32.332 |
1975 | 22.793 |
1982 | 18.509 |
1990 | 18.360 |
1999 | 16.888 |
2011 | 17.443 |
Συγκοινωνίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1ο διαμέρισμα του Παρισιού εξυπηρετείται από επτά γραμμές του μετρό και τρεις σιδηροδρομικούς σταθμούς του Προαστιακού (RER). Ο κεντρικός πυρήνας είναι ο σταθμός Σατλέ (όπου περνούν πέντε γραμμές του μετρό), ενώ ταυτόχρονα συνδέεται με διαβάσεις πεζών με το σταθμό Σατλέ - Λε Αλ (με τρεις γραμμές RER).
Σημεία ενδιαφέροντος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η πλατεία του Καρουζέλ, με την αψίδα του Θριάμβου του Καρουζέλ, στο ανατολικό άκρο του ιστορικού άξονα του Παρισιού
- Το μέγαρο της Τουλούζης, έδρα της Τράπεζας της Γαλλίας
- Η Κομεντί Φρανσαίζ
- Το μουσείο του Λούβρου
- Η εμπορική στοά Βερό-Ντοντά
- Η αγορά Λε Αλ
- Το μουσείο διακοσμητικών τεχνών
- Το μουσείο μόδας και ενδυματολογίας
- Το μουσείο διαφήμισης
- Το μουσείο του δικαστικού συλλόγου του Παρισιού
- Το Παλαί Ρουαγιάλ
- Η Κονσιερζερί
- Το Δικαστικό μέγαρο
- Το Παλαί ντε λα Σιτέ, ανάκτορο των βασιλέων της Γαλλίας έως τον 14ο αιώνα, στο νησί Ιλ ντε λα Σιτέ
- Το παρεκκλήσι Σαιντ-Σαπέλ
- Το ξενοδοχείο Ριτς στο Παρίσι
- Το ξενοδοχείο Λε Μερίς, ένα από τα ιστορικότερα και πιο πολυτελή ξενοδοχεία στο Παρίσι.
- Το παλιό εμπορικό πολυκατάστημα Λα Σαμαριταίν
- Ο κήπος του Κεραμεικού
- Η Εθνική Πινακοθήκη του Ζε ντε Πομ
- Το Μουσείο Ορανζερί. Βρίσκεται στη δυτική άκρη του κήπου του Κεραμεικού, δίπλα στην πλατεία Κονκόρντ. Κατασκευάστηκε το 1852 ως πορτοκαλεώνας για να προστατεύσει τις πορτοκαλιές του κήπου από το κρύο το χειμώνα. Ιδιοκτησία του Γαλλικού κράτους από το 1871, μετατράπηκε οριστικά σε μουσείο το 1927 και στεγάζει έργα ιμπρεσσιονιστών και μετα-ιμπρεσιονιστών ζωγράφων.
Γέφυρες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Νέα γέφυρα (Πον Νεφ)
- Γέφυρα των Τεχνών (Πον ντεζ Αρ)
- Βασιλική γέφυρα (Πον Ρουαγιάλ)
Δρόμοι και πλατείες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η λεωφόρος της Όπερας (Αβενύ ντε λ' Οπερά), τμήμα της.
- Η οδός Ριβολί, τμήμα της.
- Η πλατεία Βαντόμ με τη στήλη Βαντόμ στο κέντρο της.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ . «parisdigest.com/shopping/les-halles-shopping-mall-paris».
- ↑ . «Article R2512-1 du Code général des collectivités territoriales (partie réglementaire)».
- ↑ . «No 7072 — Loi sur l'extension des limites de Paris (du 16 juin 1859) , Bulletin des lois de l'Empire français, t. XIV, XIe série, no 738, 3 novembre 1859, p. 747–751, reproduit sur Google Books».
- ↑ . «paris.fr/pages/regroupement-des-4-premiers-arrondissements».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η ιστοσελίδα του Δημαρχείου του 1ου διαμερίσματος Αρχειοθετήθηκε 2020-04-11 στο Wayback Machine.