παράπτωμα

Greek

Noun

παράπτωμα • (paráptoma) n (plural παραπτώματα)

1. minor crime, misdeed, misdemeanour, transgression

Declension

Declension of παράπτωμα

	singular	plural
nominative	παράπτωμα (paráptoma)	παραπτώματα (paraptómata)
genitive	παραπτώματος (paraptómatos)	παραπτωμάτων (paraptomáton)
accusative	παράπτωμα (paráptoma)	παραπτώματα (paraptómata)
vocative	παράπτωμα (paráptoma)	παραπτώματα (paraptómata)

See also

• αμαρτία f (amartía, “sin”)