πολύ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

πολύ < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική πολύ < ουδέτερο του επιθέτου πολύς

Προφορά

ΔΦΑ : /poˈli/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πο‐λύ

ομόηχα: πολλή, πολλοί

τονικό παρώνυμο: πόλη

Επίρρημα

πολύ

1. σε μεγάλο βαθμό, όχι λίγο

   ↪ τρώει πολύ, γι' αυτό έχει παχύνει έτσι

   ↪ δε σε βλέπω πολύ καλά

   ↪σ'αγαπώ πολύ

2. (πριν από επίθετα μετοχές ή επιρρήματα) δηλώνει τον υπερθετικό βαθμό

   ↪ πολύ καλός, πολύ όμορφη

   ↪ πολύ ευχαριστημένος

   ↪ πολύ καλά

Συνώνυμα

• πάνυ
• σφόδρα
• τα μάλα

Αντώνυμα

• ελάχιστα
• λίγο

Εκφράσεις

• για πολύ : για μεγάλο χρονικό διάστημα
• λίγο πολύ: κατά κάποιον τρόπο
• ούτε λίγο ούτε πολύ : κατά προσέγγιση, με άλλα λόγια
• πολύ θέλει να... ; / δε θέλει πολύ να... : για κάτι (συνήθως κακό) που έχεις πολλές πιθανότητες να συμβεί εάν δεν υπάρξει η απαραίτητη προσοχή

Μεταφράσεις

    πολύ

αγγλικά : much (en), many (en), very (en) γαλλικά : beaucoup (fr), très (fr) παλαιά γαλλικά : sez γερμανικά : viel (de) sehr (de) εβραϊκά : הרבה (he) ισπανικά : mucho (es) ιταλικά : molto (it) ολλανδικά : veel (nl), heel (nl) πορτογαλικά : muito (pt) τουρκικά : çok (tr)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

πολύ

1. γενική, αιτιατική και κλητική ενικού, αρσενικού γένους του πολύς

   εναλλακτικά, γενική ενικού: πολλού

2. ονομαστική, γενική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του πολύς

   εναλλακτικά, γενική ενικού: πολλού

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

πολύ <ουδέτερο του επιθέτου πολύς

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• πολύς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πολύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.