Υποταγή (μυθιστόρημα)
.png) Εξώφυλλο της γαλλικής έκδοσης του 2015 | |
| Συγγραφέας | Μισέλ Ουελμπέκ[1][2] |
|---|---|
| Τίτλος | Soumission |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 7 Ιανουαρίου 2015[1][2] |
| Μορφή | μυθιστόρημα |
| Χαρακτήρες | Φρανσουά Ολλάντ[1], Μαρίν Λε Πεν[2], Φρανσουά Μπαϊρού, Μάνουελ Βαλλς και Ζαν-Φρανσουά Κοπέ |
| Τόπος | Παρίσι[1] |
| LC Class | OL20000335W |
| LΤ ID | 28960739 |
| Πρώτη έκδοση | Groupe Flammarion[1][2] |
| δεδομένα () | |
Υποταγή (γαλλικός τίτλος: Soumission) είναι μυθιστόρημα του Γάλλου συγγραφέα Μισέλ Ουελμπέκ, που εκδόθηκε το 2015. Είναι το έκτο μυθιστόρημα του συγγραφέα και αναφέρεται σε ένα εγγύς μέλλον στη Γαλλία, στο οποίο εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας υποψήφιος από μουσουλμανικό πολιτικό κόμμα.[3]
Το μυθιστόρημα μετά την κυκλοφορία του γνώρισε σημαντική επιτυχία, πουλώντας περισσότερα από 120.000 αντίτυπα σε μόλις πέντε ημέρες. Έναν μήνα μετά την κυκλοφορία του, το βιβλίο πούλησε περισσότερα από 345.000 αντίτυπα μόνο στη Γαλλία και πήρε το προβάδισμα στις πωλήσεις σε τρεις ευρωπαϊκές χώρες: Γαλλία, Ιταλία και Γερμανία. Στην Ελλάδα μεταφράστηκε τον Οκτώβριο 2015.[4]
Το μυθιστόρημα παρουσιάζει μια κατάσταση στην οποία ένα μουσουλμανικό κόμμα που υποστηρίζει τις ισλαμιστικές και πατριαρχικές αξίες είναι σε θέση να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του 2022 στη Γαλλία με την υποστήριξη του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Το βιβλίο βρέθηκε στο κέντρο μιας ασυνήθιστης προσοχής επειδή, κατά σύμπτωση, κυκλοφόρησε στις 7 Ιανουαρίου 2015, την ημέρα της τρομοκρατικής επίθεσης στα γραφεία του Charlie Hebdo.
Το μυθιστόρημα αναμιγνύει τη μυθοπλασία με πραγματικούς ανθρώπους: η Μαρίν Λεπέν, ο Φρανσουά Ολάντ, ο Φρανσουά Μπαϊρού, ο Μανουέλ Βαλς και ο Ζαν-Φρανσουά Κοπέ, μεταξύ άλλων, εμφανίζονται φευγαλέα ως χαρακτήρες στο βιβλίο.
Εκφράζοντας την ανησυχία του συγγραφέα για τον ισλαμικό κίνδυνο, το έργο καταγγέλλει τη σταδιακή πολιτική, ηθική και πολιτισμική κατάπτωση του δυτικού κόσμου.[5]
Υπόθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ιστορία διαδραματίζεται στο εγγύς μέλλον: Το 2022, ο Φρανσουά, πανεπιστημιακός καθηγητής λογοτεχνίας με ειδίκευση στο έργο του Ζορίς-Καρλ Υσμάν, νιώθει ότι βρίσκεται στο τέλος της συναισθηματικής και σεξουαλικής του ζωής —που συνίσταται κυρίως σε μακροχρόνιες σχέσεις με φοιτήτριές του— με μόνη προοπτική το κενό και τη μοναξιά. Έχουν περάσει χρόνια από τότε που έκανε κάποιο σημαντικό πανεπιστημιακό έργο.[6]
Το περιβάλλον που περιγράφεται στην αρχή του μυθιστορήματος περιλαμβάνει συγκρούσεις μεταξύ νεαρών ταυτιστών[7] και νεαρών σαλαφιστών: τα μέσα ενημέρωσης φαίνεται —υπό τον φόβο μιας γενικευμένης πυροδότησης— να μη μεταδίδουν όλες τις πληροφορίες, η χώρα φαίνεται να βρίσκεται στα πρόθυρα του εμφυλίου πολέμου. Η Γαλλία βρίσκεται στη λαβή της πολιτικής κρίσης — για να αποτρέψουν μια νίκη του Εθνικού Μετώπου, οι Σοσιαλιστές συμμαχούν με το νεοσύστατο Κόμμα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, με πρόσθετη υποστήριξη από το πρώην κύριο δεξιό κόμμα. Προτείνουν τον χαρισματικό και επιβλητικό Μουσουλμάνο υποψήφιο Μοχάμεντ Μπεν-Αμπές για την προεδρία έναντι της αρχηγού του Εθνικού Μετώπου Μαρίν Λεπέν. Σε απόγνωση για την αναδυόμενη πολιτική κατάσταση και το αναπόφευκτο να γίνει ο αντισημιτισμός σημαντική δύναμη στη γαλλική πολιτική, η νεαρή και ελκυστική Εβραία φίλη του Φρανσουά, η Μύριαμ, μεταναστεύει στο Ισραήλ. Η μητέρα και ο πατέρας του πεθαίνουν. Φοβάται ότι οδεύει προς την αυτοκτονία και καταφεύγει σε ένα μοναστήρι στην πόλη Μαρτέλ. Το μοναστήρι είναι ένα σημαντικό σύμβολο της νίκης του Καρόλου Μαρτέλου επί των ισλαμικών δυνάμεων το 732, είναι επίσης ο τόπος όπου αποσύρθηκε ο λογοτεχνικός ήρωάς του, ο Ζορίς-Καρλ Υσμάν.[8]
Αφού κατόρθωσε να ανέβει οριακά στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, ο Μοχάμεντ Μπεν-Αμπές, πρόεδρος του νέου κόμματος «Η Μουσουλμανική Αδελφότητα», τα κατάφερε, χάρη στην υποστήριξη στον δεύτερο γύρο όλων των πρώην παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων συνασπισμένων εναντίον του Εθνικού Μετώπου, παρόν και στον δεύτερο γύρο, να εκλεγεί. Έτσι, γίνεται πρόεδρος της Γαλλίας. Ειρηνεύει τη χώρα, μειώνει την ανεργία (χορηγώντας επιδόματα στις γυναίκες για να αποσυρθούν από την εργασία) και θεσπίζει σαρωτικές αλλαγές στους γαλλικούς νόμους, ιδιωτικοποιώντας και εξισλαμίζοντας τη Σορβόννη — ο Φρανσουά απολύεται (με πλήρη σύνταξη), καθώς μόνο οι μουσουλμάνοι επιτρέπεται πλέον να διδάσκουν. Τερματίζει επίσης την ισότητα των φύλων, επιτρέποντας την πολυγαμία. Αρκετοί από τους διανοητικά κατώτερους συναδέλφους του Φρανσουά, έχοντας ασπαστεί το Ισλάμ, βρίσκουν καλές δουλειές και κάνουν γάμους με ελκυστικές νεαρές συζύγους. Ο νέος πρόεδρος διεξάγει εκστρατεία για τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε να συμπεριλάβει τη Βόρεια Αφρική, με στόχο να την κάνει μια νέα Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, με επικεφαλής την ισλαμοποιημένη πλέον Γαλλία.
Σε αυτή τη νέα, διαφορετική κοινωνία, με την υποστήριξη του πανίσχυρου υπουργού του Μπεν Άμπες Ρομπέρ Ρεντιζέ, το μυθιστόρημα τελειώνει με τον Φρανσουά έτοιμο να ανοιχτεί στην προοπτική μιας δεύτερης, καλύτερης ζωής, με μια δουλειά κύρους και νεαρές συζύγους, όλα με τίμημα τον προσηλυτισμό του στο Ισλάμ.[9]
Το Παρακμιακό Κίνημα είναι παρόν σε όλο το μυθιστόρημα, μέσα από την αναφορά στα έργα του συγγραφέα Ζορίς-Καρλ Υσμάν.
Μετάφραση στα ελληνικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Υποταγή, μετάφραση Λίνα Σιπητάνου, εκδόσεις «Βιβλιοπωλείον της Εστίας», 2015.[10]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Adam Shatz: «Colombey-les-deux-Mosquées». (Αγγλικά) Colombey-les-deux-Mosquées. 9 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2016. σελ. 15-18.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Mark Lilla: «Slouching Toward Mecca». (Αγγλικά) Slouching Toward Mecca. 2 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ . «babelio.com/livres/Houellebecq-Soumission/».
- ↑ . «kathimerini.gr/culture/«Υποταγή» στην ισχύ της θρησκείας».
- ↑ . «cyrano.net/de-lettre-et-desprit/litterature/soumission-michel-houellebecq-analyse-critique».
- ↑ . «onlalu.com/livres/poches/soumission-michel-houellebecq-».
- ↑ Πολυτασικό κίνημα κατά του Ισλάμ χωρίς άμεση σχέση με την άκρα δεξιά
- ↑ . «researchgate.net/publication/_Resume_Houellebecq_regle_ses_comptes_la_soumission_de_l'universite».
- ↑ . «contrepoints.org/2015/01/10/-soumission-de-michel-houellebecq».
- ↑ . «politeianet.gr/books/9789600516449-houellebecq-michel-estia-upotagi».