Τζέσε Όουενς
Ο Τζέιμς Κλίβελαντ «Τζέσε» Όουενς (James Cleveland "Jesse" Owens, 12 Σεπτεμβρίου 1913 - 31 Μαρτίου 1980) ήταν Αμερικανός αθλητής του στίβου. Συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στο Βερολίνο, όπου και κέρδισε 4 χρυσά μετάλλια στα 100 μέτρα, στα 200 μέτρα, στο άλμα εις μήκος και αγωνιζόμενος στη σκυταλοδρομία 4x100. Θεωρείται ως ένας από τους διασημότερους και σπουδαιότερους αθλητές όλων των εποχών.[9][10]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τζέσε Όουενς γεννήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 1913 στο Όουκβιλ της Αλαμπάμα και ήταν το έβδομο από έντεκα παιδιά των Χένρι και Έμμα Αλεξάντερ Όουενς. Αναγνωρίστηκε σε εθνικό επίπεδο το 1933 στους Εθνικούς Αγώνες Στίβου Λυκείων των ΗΠΑ που διεξαγόταν στο Σικάγο, όπου ισοφάρισε το παγκόσμιο ρεκόρ των 100 γιαρδών (91 μέτρα) και πήδηξε 24 πόδια και ½ της ίντσας (7,56 μέτρα) στο άλμα εις μήκος. Αργότερα, ο Όουενς μπήκε στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας του Οχάιο με αθλητική υποτροφία. Στις 25 Μαΐου 1935, στο Ανν Άρμπορ του Μίσιγκαν κατέρριψε 3 παγκόσμια ρεκόρ και ισοφάρισε ένα τέταρτο. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1936, ο Τζέσε Όουενς κέρδισε 4 χρυσά ολυμπιακά μετάλλια, προκαλώντας έκπληξη και θαυμασμό, αλλά και την οργή των φυλετιστών του Γ' Ράιχ, κυρίως του Χίτλερ[11].
Βέβαια ο ίδιος, ο Τζέσε Όουενς δήλωσε: «Ο Χίτλερ έπρεπε να έρθει και να φύγει απ’ το στάδιο πολύ συγκεκριμένες ώρες. Χρειάστηκε να αποχωρήσει πριν την απονομή των μεταλλίων για τα 100 μέτρα, αλλά πριν φύγει έτυχε να περάσω δίπλα απ’ τις θέσεις του επιτελείου του. Με χαιρέτησε από μακριά και τον χαιρέτησα κι εγώ».[12]
Στο βιβλίο του Τζέρεμι Σαπ, για τους Ολυμπιακούς του 1936, υπάρχει η εξής δήλωση του Όουενς: «Δεν με σνόμπαρε ο Χίτλερ, αλλά ο Φράνκλιν Ρούσβελτ. Ο Πρόεδρος δεν μου έστειλε ούτε ένα τηλεγράφημα...».[12]
Σημείωσε και παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα σε μήκος με άλμα στα 8,13 μέτρα, το οποίο έμεινε ακατάρριπτο για 25 χρόνια (καταρρίφθηκε το 1960 από τον Ραλφ Μπόστον). Ο Τζέσε Όουενς εγκατέλειψε τον αθλητισμό, και υπήρξε δημόσιος ομιλητής με την ηχηρή, εμπνευσμένη παράδοση ενός ευαγγελιστή. Αργότερα στη ζωή του, ταξίδευε 200.000 μίλια το χρόνο κάνοντας δύο ή τρεις ομιλίες την εβδομάδα, κυρίως σε συναντήσεις πωλήσεων και συνέδρια, και κυρίως σε λευκό κοινό. Ύστερα από 35 χρόνια καπνίσματος πέθανε στις 31 Μαρτίου 1980 στο Τούσον της Αριζόνα, σε ηλικία 66 ετών από καρκίνο του πνεύμονα.[13] Το 1976 του είχε απονεμηθεί η ανώτατη αθλητική διάκριση, το Ολυμπιακό Τάγμα. Το 1981 ήταν δεύτερος μετά τον Πελέ στην ψηφοφορία για την ανάδειξη του Πρωταθλητή του Αιώνα που διοργανώθηκε από τη L'Équipe με συμμετοχή 20 διεθνών αθλητικών εφημερίδων.[14][15] Μεταθανάτια εισήχθη στο Hall of Fame της IAAF.[16]
Τιμές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ολυμπιακό Τάγμα (Olympic Order) : 1976
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Jesse-Owens. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6jm321d. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2024.
- ↑ (Αγγλικά) BlackPast.org.
- ↑ «Olympedia» (Αγγλικά) 2006.
- ↑ CONOR.SI. 281503331.
- ↑ «Adeus Pelé: the king of the beautiful game, a titan of 20th century». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «Top 20: Οι κορυφαίοι Ολυμπιονίκες της ιστορίας». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2024. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2024.
- ↑ Ο άνθρωπος-σύμβολο μιας εποχής Ελευθεροτυπία, 11/07/2008
- ↑ 12,0 12,1 Ο χρυσός Ολυμπιονίκης του Βερολίνου Τζέσε Όουενς, υποστήριξε, ότι δεν τον σνόμπαρε ο Χίτλερ, αλλά ο Ρούσβελτ
- ↑ «The New York Times: Jesse Owens Dies of Cancer at 66; Hero of the 1936 Berlin Olympics». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2020.
- ↑ «Atleta do século: veja os principais prêmios e homenagens a Pelé». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ L'Équipe Magazine, no 1505, 21 Μαΐου 2011, σ. 75.
- ↑ «IAAF : Hall of Fame». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2022.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τον αθλητισμό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |