Συγκρότημα εκτοξεύσεων 19
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| CCAFS LC-19 | |
|---|---|
| |
| Εκτόξευση του πυραύλου της διαστημικής αποστολής Gemini III | |
| Συντεταγμένες | 28°30′24″N 80°33′17″W / 28.50667°N 80.55472°WΣυντεταγμένες: 28°30′24″N 80°33′17″W / 28.50667°N 80.55472°W |
| Είδος χρήσης | Εκτοξεύσεις για το διάστημα |
| Οργανισμός | NASA |
| Έτος κατασκευής | 1959 |
| Εξέδρες εκτόξευσης | 1 |
| Min. Inklination | 28° ° |
| Max. Inklination | 57° ° |
| Πύραυλοι | Titan 1, Titan 2 |
| Πρώτη εκτόξευση | 14 Αυγούστου 1959 |
| Τελευταία εκτόξευση | 11 Νοεμβρίου 1966 |
| Σύνολο εκτοξεύσεων | 27 |
| Σήμερα βρίσκεται | σε ανενεργία |
Το συγκρότημα εκτοξεύσεων πυραύλων με τον αριθμό LC-19 στο ακρωτήριο Κανάβεραλ ήταν διαστημική βάση της Πολεμικής Αεροπορίας στην περιοχή του νησιού Merritt στην Φλόριντα. Ανήκει στο σύμπλεγμα συγκροτημάτων εκτόξευσης διηπειρωτικών βαλλιστικών βλημάτων (αγγλ. InterContinental Ballistic Missile, ICBM). Χρησιμοποιήθηκε από την NASA για την εκτόξευση αποκλειστικά όλων των επανδρωμένων πυραύλων του διαστημικού προγράμματος Gemini. Χρησιμοποιήθηκε επίσης για την εκτόξευση μη επανδρωμένων πυραύλων τύπου Τιτάνα Ι και ΙΙ.
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Χτίστηκε μαζί με τα συγκροτήματα LC-15, LC-16 και LC-20 στις αρχές του 1959 και χρησιμοποιήθηκε μέχρι το 1966. Μέσα σε αυτό το διάστημα έγιναν 27 εκτοξεύσεις από εκεί, συμπεριλαμβανομένων και αυτών 10 επανδρωμένων πυραύλων.
Πρώτη εκτόξευση έγινε στις 14 Αυγούστου 1959 με πύραυλο Τιτάνα Ι, και η οποία ήταν αποτυχημένη απόπειρα, μιας και ο πύραυλος εξερράγη πάνω στην εξέδρα και ενώ ακόμα δεν είχε καν απογειωθεί.
Πρώτη επιτυχημένη εκτόξευση έγινε στις 2 Φεβρουαρίου 1960, επίσης με έναν Τιτάνα Ι. Από τις επόμενες δεκατέσσερις εκτοξεύσεις πυραύλων Τιτάνων, μόνο δυο είχαν αποτυχία. Ο πρώτος πύραυλος Τιτάνας ΙΙ με διαστημόπλοιο Gemini 1 εκτοξεύτηκε με επιτυχία στις 8 Απριλίου 1964. Τα Gemini 1 και 2 ήταν μη επανδρωμένες δοκιμαστικές πτήσεις. Στις 23 Μαρτίου ακολούθησε τελικά το Gemini 3 με πλήρωμα τους Virgil Grissom και John Young, και μετά από αυτό ακολούθησαν τα Gemini 4 μέχρι 12. Κατόπιν σταμάτησε η λειτουργία του και έκλεισε στις 11 Νοεμβρίου 1966. Σήμερα είναι εγκαταλελειμμένο και ερείπιο. Ο πύργος εκτόξευσης κατεδαφίστηκε, ενώ ο σκελετός του πύργου εργασιών και συντηρήσεως σκουριάζει.
Μόνο ο χώρος διέλευσης των αστροναυτών προς επιβίβαση στο διαστημόπλοιο Gemini, ο λεγόμενος Λευκός Θάλαμος, (αγγλ. White Room) από την κορυφή του πύργου εκτόξευσης έχει αποκατασταθεί και εκτίθεται στο Μουσείο CCAFS Space and Missile Museum του συγκροτήματος LC-26.
Περιγραφή του συγκροτήματος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η εξέδρα εκτόξευσης βρίσκεται στην κορυφή τεχνητού λόφου. Ένας σταθερός πύργος τροφοδοτούσε τον πύραυλο πριν από την εκτόξευση με καύσιμα. Δίπλα από την εξέδρα βρίσκονταν ένας άλλος, λίγο μεγαλύτερος πύργος με τον λευκό θάλαμο. Πριν την επιβίβαση, ο πύργος αυτός έγερνε στο έδαφος για να επιβιβαστούν οι αστροναύτες. Μετά ανορθώνονταν πάλι στην κάθετη θέση, και οι αστροναύτες επιβιβάζονταν στον πύραυλο.
Στο πλάι επίσης ήταν το οχυρό, καταφύγιο και διευθυντικό κέντρο παρακολούθησης της εκτόξευσης.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- LC-19 στην Encyclopedia Astronautica (αγγλ.)
- Complex 19 Launch Complex 19 in der CCAFS-Tour (αγγλ.)
- pad19.org Αρχειοθετήθηκε 2007-09-28 στο Wayback Machine. Ιδιωτική ιστοσελίδα για τον πύργο εκτόξευσης (αγγλ.)
- the-cape.com Φωτογραφίες του συγκροτήματος
- Το μουσείο spacemuseum.org
- Webcam μέσα από τον λευκό θάλαμο
