Ο δρόμος της απώλειας
| Ο δρόμος της απώλειας (Road to Perdition) | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Σαμ Μέντες[1][2][3] |
| Παραγωγή | Ρίτσαρντ Ντ. Ζανούκ και Σαμ Μέντες |
| Σενάριο | Ντέιβιντ Σελφ[4] |
| Βασισμένο σε | Road to Perdition[5] |
| Πρωταγωνιστές | Τομ Χανκς[1][3][6], Πωλ Νιούμαν[1][3][6], Τζουντ Λο[1][3][6], Τάιλερ Χέκλιν[1][3][6], Ντάνιελ Κρεγκ[1][3][6], Άντονι ΛαΠάλια[6], Σαϊραν Χαϊντς[1][3][6], Τζένιφερ Τζέισον Λη[1][3][6], Λίαμ Άικεν[1][3][6], Στάνλεϊ Τούτσι[1][3][6], Ντίλαν Μπέικερ[7], Κέβιν Τσάμπερλιν[7], Harry Groener[7], Κρίστιαν Στολτ[7], Τζέιμς Γκριν[7], Κέρι Ρόσαλ, David Darlow και JoBe Cerny |
| Μουσική | Τόμας Νιούμαν |
| Φωτογραφία | Κονραντ |
| Μοντάζ | Τζιλ Μπίλκοκ |
| Ενδυματολόγος | Άλμπερτ Γουόλσκι |
| Εταιρεία παραγωγής | Dreamworks S.K.G.[8] και 20th Century Fox |
| Διανομή | InterCom, Netflix και Disney+ |
| Πρώτη προβολή | 2002, 5 Σεπτεμβρίου 2002 (Γερμανία)[9] και 12 Ιουλίου 2002 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και Καναδάς)[10] |
| Διάρκεια | 117 λεπτά |
| Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Γλώσσα | Αγγλικά |
| δεδομένα () | |
Ο δρόμος της απώλειας (Πρωτότυπος τίτλος: Road to Perdition) είναι αμερικανική νεο-νουάρ δραματική ταινία του 2002 σε σκηνοθεσία Σαμ Μέντες. Το σενάριο προσαρμόστηκε από τον Ντέιβιντ Σελφ από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Μαξ Άλλαν Κόλινς. Πρωταγωνιστούν οι Τομ Χανκς, Πωλ Νιούμαν, Τζουντ Λο και Ντάνιελ Κρεγκ.
Τα γυρίσματα της ταινίας πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή του Σικάγου. Ο Μέντες, αφότου ολοκλήρωσε την προηγούμενη ταινία του American Beauty του 1999, σκηνοθέτησε μια ταινια που είχε ελάχιστο διάλογο και προβυαλε πιο πολυ τα συναισθήματα. Ο διευθυντής φωτογραφίας Κόνραντ Χαλ επωφελήθηκε από το περιβάλλον για να δημιουργήσει συμβολισμούς για την ταινία, για την οποία κέρδισε πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων ένα μεταθανάτιο βραβείο Όσκαρ Καλύτερης Φωτογραφίας. Η ταινία διερευνά διάφορα θέματα, συμπεριλαμβανομένης της συνέπειας των σχέσεων βίας και πατέρα-γιου.
Η ταινία κυκλοφόρησε στις 12 Ιουλίου 2002 και τελικά κέρδισε πάνω από 180 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως. Οι τοποθεσίες, ο ρυθμός και οι ερμηνείες των Χανκς και Νιούμαν (στην τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση), είχαν σαν αποτέλεσμα αρκετά καλές κριτικές.
Πλοκή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μαικ Σάλιβαν, ένας μέσος Αμερικανός ζει τη ζωή ενός κανονικού πολίτη της δεκαετίας του 1930, των τελευταίων δηλαδή χρόνων της εποχής της Ποτοαπαγόρευσης. Είναι ένας καλός πατέρας, ένας υπεύθυνος εργάτης, αλλά ένα πράγμα στοιχειώνει στον μεγαλύτερο γιο του, τον Μαικλ, ο οποιος αναρωτιέται τι ακριβως δουλεια κανει ο πατέρας του κάθε πρωί και ποιοι άνθρωποι τον περιβάλλουν. Μια μέρα ο Μαικλ μπαινει κρυφα στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου του πατέρα του και αθελα γινεται μάρτυρας μιας δολοφονιας. Τοτε διαπιστωνει ο πατερας του είναι ένας γκάνγκστερ που δουλευει για το αφεντικο της ιρλανδικης μαφιας, Τζονι Ρουνει. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, η ζωή του Μαικλ μπαινει σε κίνδυνο επειδη ο γιος του Ρουνει, Κόνορ δεν θελει να υπαρχει καποιος μαρτυρας για την δολοφονια που διεπραξε. Για να σώσει τον Μάικλ, ο πατερας του Μαικ Σαλιβαν αναγκάζεται να πάει ενάντια στους αρχηγούς της μαφίας.
Διανομή ρόλων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τομ Χανκς ως Μάικλ Σάλιβαν
- Tyler Hoechlin ως Μάικλ Σάλιβαν ο νεώτερος
- Πωλ Νιούμαν ως Τζον Ρούνεϊ
- Τζουντ Λο ως Χάρλεν Μαγκουάιρ
- Ντάνιελ Κρεγκ ως Κόνορ Ρούνεϊ
- Στάνλεϊ Τούτσι ως Φρανκ Νιτι
- Τζένιφερ Τζέισον Λι ως Αν Σάλιβαν
- Λίαμ Αικεν ως Πίτερ Σάλιβαν
- Dylan Baker ως Αλεξάντερ Ρανς
- Κιαραν Χιντς ως Φον Μακγκορβεν
- Ντέιβιντ Νταρλοου ως Τζακ Κέλι
- Κέρι Ροσαλ ως εκτελεστής του Ρούνεϊ
Υποδοχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]box office
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ταινία με προϋπολογισμό παραγωγής 80 εκατομμύρια δολάρια είχε έσοδα 180 εκατομμύρια δολάρια κατά το έτος προβολής της καθιστώντας την μια εμπορική επιτυχία.[11]
Κριτικές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ρότζερ Ίμπερτ από τους Chicago Sun-Times εξήρε την φωτογραφία του Χαλ και τη θεματική χρήση του νερού. Επίσης, αισθάνθηκε μια συναισθηματική απόσπαση από τους χαρακτήρες, λέγοντας: «Ήξερα ότι το θαύμαζα, αλλά δεν ήξερα αν μου άρεσε... Είναι κρύο και μας κρατά έξω».[12] Η Ελεονόρ Γκίλεσπι του περιοδικού Atlanta-Constitution απολάμβανε τη σκηνοθεσία της ταινίας και την εποχή της μεγαλης υφεσης, καθώς και τις παραστάσεις του Χάνκς και του Νιούμαν. Η Γκίλεσπι εξέφρασε την ευχή ότι η ταινία κράτησε λίγο περισσότερο για να εξερευνήσει περαιτέρω τον συναισθηματικό πυρήνα της.[13]
Οι κριτικές ανασκόπησης στην ιστοσελίδα Rotten Tomatoes, δίνουν βαθμολογία θετικής έγκρισης σε ποσοστό 81%, με βάση 216 κριτικές και μέση βαθμολογία 7.5/10.[14] Το Metacritic, το οποίο αποδίδει σταθμισμένη μέση βαθμολογία από κριτικές, έδωσε βαθμολογία 72 στα 100, με βάση 36 κριτικές, αναφεροντας "γενικά ευνοϊκές κριτικές".[15]
Βραβεία & Υποψηφιοτητες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ψηφιακή έκδοση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ταινία κυκλοφόρησε σε DVD στις 25 Φεβρουαρίου 2003, τόσο σε πλήρη οθόνη όσο και σε αναμορφωμένες εκδόσεις ευρείας οθόνης. Οι δυνατότητες του DVD περιελάμβαναν ένα ηχητικό σχόλιο, διαγραμμένες σκηνές, ένα ντοκιμαντέρ HBO "Making of" και μια συλλογή φωτογραφιών.[19][20] [21]
Οι εργασίες για το DVD άρχισαν την ίδια μέρα που ξεκίνησε η παραγωγή της ταινίας και μια προσπάθεια συνεργασίας μεταξύ του σκηνοθέτη, του στούντιο και του πληρώματος παραγωγής DVD έφτιαξε το περιεχόμενο του DVD. Η ταινία επίσης κυκλοφόρησε σε δίσκο Blu-ray στις 3 Αυγούστου του 2010, παρουσιάζοντας μια ευρεία οθόνη.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Max Allan Collins (1 Ιουνίου 2002). Road to Perdition
(Mass Market Paperback). Novelization of the film. Onyx. ISBN 0-451-41029-7.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 www
.filmaffinity .com /en /film159463 .html. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2016. - ↑ www
.imdb .com /title /tt0257044 /. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2016. - ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 www
.cinematografo .it /cinedatabase /film /era-mio-padre /41833 /. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2016. - ↑ www
.siamzone .com /movie /m /879. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2016. - ↑ (Σουηδικά) Svensk Filmdatabas. Svenska Filminstitutet. 50792.
- ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 www
.imdb .com /title /tt0257044 /fullcredits. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2016. - ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
- ↑ stopklatka
.pl /film /droga-do-zatracenia. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2016. - ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. www
.imdb .com /title /tt0257044 /releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2017. - ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. www
.imdb .com /title /tt0257044 /releaseinfo /. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2023. - ↑ «Road to Perdition (2002)». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2010.
- ↑ Ebert, Roger (2002-07-12). «Road to Perdition». Chicago Sun-Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-09-07. https://web.archive.org/web/20120907201144/http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=%2F20020712%2FREVIEWS%2F207120304%2F1023. Ανακτήθηκε στις 2007-07-25.
- ↑ Eleanor Ringel Gillespie. «Road to Perdition». The Atlanta Journal-Constitution. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2006-02-12. https://web.archive.org/web/20060212140617/http://www.accessatlanta.com/movies/content/shared/movies/reviews/R/roadtoperdition.html. Ανακτήθηκε στις 2007-07-25.
- ↑ «Οι κριτικές ανασκόπησης και η συναίνεση του ιστότοπου». Rotten Tomatoes. Flixter. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2010.
- ↑ «Road to Perdition». Metacritic. CBS Interactive. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2010.
- ↑ «75th Academy Award Nominees and Winners». Oscars.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2007.
- ↑ «'Pianist,' Kidman win BAFTAs». CNN. 2003-02-24. http://www.cnn.com/2003/SHOWBIZ/Movies/02/24/film.baftas.reut. Ανακτήθηκε στις 2010-04-24.
- ↑ «ASC 17th Annual Awards – 2002». TheASC.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2007.
- ↑ «Road to Perdition – DVD Preview». IGN. 2002-11-27. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-01-14. https://web.archive.org/web/20090114104236/http://uk.dvd.ign.com/articles/378/378861p1.html. Ανακτήθηκε στις 2007-06-10.
- ↑ «Mark Rowen – DVD Producer of Road to Perdition». DVD Reviewer. 2003-03-19. http://www.dvd.reviewer.co.uk/news/interview.asp?Index=7291. Ανακτήθηκε στις 2007-06-12.
- ↑ Conrad, Jeremy (2006-02-26). «Road to Perdition – DVD Review». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-01-05. https://web.archive.org/web/20090105092505/http://dvd.ign.com/articles/387/387328p1.html. Ανακτήθηκε στις 2007-06-12.