Μετάβαση στο περιεχόμενο

Οι σκληροί του Μαϊάμι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι σκληροί του Μαϊάμι
(Miami Vice)
Τηλεοπτική αφίσα της σειράς
ΕίδοςΑστυνομικής περιπέτειας & δράσης
ΔημιουργοίΆντονι Γιέρκοβιτς
Πρωταγωνιστές
Μουσική τίτλωνΓιαν Χάμερ
Χώρα ΗΠΑ
ΓλώσσαΑγγλική
Αριθμός κύκλων5
Αριθμός επεισοδίων113
Παραγωγή
Παραγωγή
Διάρκεια46-49 λεπτά, συν τρία επεισόδια 96 λεπτών
Προβολή
Τηλεοπτικός σταθμόςΝBC
Αναλογία πλευρών4:3 Έγχρωμο
Προβολή16 Σεπτεμβρίου 1984–
25 Ιανουαρίου 1990

Οι σκληροί του Μαϊάμι (Πρωτότυπος τίτλος:Μiami Vice) είναι Αμερικανική τηλεοπτική αστυνομική σειρά που δημιουργήθηκε από τον Άντονι Γιέρκοβιτς και παραγωγή του Μάικλ Μαν για το τηλεοπτικό δίκτυο NBC. [1] Στη σειρά πρωταγωνιστούν ο Ντον Τζόνσον ως Τζέιμς "Σόνυ" Κρόκετ και ο Φίλιπ Μάικλ Τόμας ως Ρικάρντο "Ρίκο" Ταμπς , δύο ντετέκτιβ του αστυνομικού τμήματος Metro-Dade που εργάζονται ως μυστικοί στο Μαϊάμι. Η σειρά προβλήθηκε για πέντε σεζόν στο NBC από το 1984 έως το 1989. Το USA Network άρχισε να προβάλλει επαναλήψεις το 1988 και μετέδωσε ένα επεισόδιο που αρχικά δεν είχε μεταδοθεί κατά τη διάρκεια της σειράς στις 25 Ιανουαρίου 1990.

Σε αντίθεση με τις τυπικές αστυνομικές σειρές, αυτήν βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στην κουλτούρα του Νέου Κύματος της δεκαετίας του 1980 και είναι γνωστή για την ενσωμάτωσή της στη σύγχρονη ποπ και ροκ μουσική και στην κομψή ή στυλιζαρισμένη οπτική. Το περιοδικό People αναφέρει ότι το Miami Vice ήταν η «πρώτη σειρά που φαινόταν πραγματικά νέα και διαφορετική από τότε που εφευρέθηκε η έγχρωμη τηλεόραση».[2]

Ο Μάικλ Μαν σκηνοθέτησε μια κινηματογραφική μεταφορά της σειράς, η οποία κυκλοφόρησε στις 28 Ιουλίου 2006.

Σύμφωνα με τον τίτλο της σειράς, τα περισσότερα επεισόδια επικεντρώνονται στην καταπολέμηση της διακίνησης ναρκωτικών και της πορνείας. Τα επεισόδια συχνά καταλήγουν σε μια έντονη μάχη με όπλα, που στοιχίζουν τη ζωή αρκετών εγκληματιών πριν μπορέσουν να συλληφθούν. Ένα υπόγειο ρεύμα κυνισμού και ματαιότητας κρύβεται πίσω από ολόκληρη τη σειρά. Οι ντετέκτιβ αναφέρονται επανειλημμένα στη φύση της απαγόρευσης των ναρκωτικών, με την παρέλαση των καρτέλ ναρκωτικών να αντικαθιστά γρήγορα εκείνα που έχουν συλληφθεί.

Ο συνεκτελεστικός παραγωγός Γιέρκοβιτς εξήγησε:

«Ακόμη και όταν ήμουν στο Hill Street Blues, μάζευα πληροφορίες για το Μαϊάμι, επειδή το θεωρούσα μια σύγχρονη αμερικανική Καζαμπλάνκα. Έμοιαζε να είναι μια ενδιαφέρουσα κοινωνικο-οικονομική δεξαμενή: ο απίστευτος αριθμός προσφύγων από την Κεντρική Αμερική και την Κούβα, η ήδη εκτεταμένη κουβανοαμερικανική κοινότητα και πάνω από όλα το εμπόριο ναρκωτικών. Υπάρχει ένας συναρπαστικός αριθμός υπηρεσιών που περιστρέφονται γύρω από το εμπόριο ναρκωτικών - ξέπλυμα χρήματος, δεσμοφύλακες, δικηγόροι που εξυπηρετούν λαθρέμπορους ναρκωτικών. Το Μαϊάμι έχει μετατραπεί σε ένα είδος βαρβαρικής ακτής της ελεύθερης επιχείρησης που έχει ξετρελαθεί.»[3]

Η επιλογή της μουσικής και της κινηματογραφίας δανείστηκε σε μεγάλο βαθμό από την αναδυόμενη κουλτούρα του Νέου Κύματος της δεκαετίας του 1980. Ως εκ τούτου, τμήματα του Miami Vice χρησιμοποιούσαν μερικές φορές στροφές βασισμένες στη μουσική, μια τεχνική που παρουσιάστηκε αργότερα στο Baywatch. Όπως παρατήρησε ο Λι Κάτζιν, ένας από τους σκηνοθέτες της σειράς: «Η σειρά είναι γραμμένη για ένα κοινό του MTV , το οποίο ενδιαφέρεται περισσότερο για εικόνες, συναισθήματα και ενέργεια παρά για την πλοκή, τον χαρακτήρα και τις λέξεις».[3] Αυτά τα στοιχεία έκαναν τη σειρά σε μια άμεση επιτυχία και στην πρώτη της σεζόν είδε μια άνευ προηγουμένου δεκαπέντε υποψηφιότητων για τα βραβεία Emmy.[3][4] Ενώ τα πρώτα επεισόδια περιέχουν στοιχεία μιας τυπικής αστυνομικής διαδικασίας, οι παραγωγοί σύντομα τα εγκατέλειψαν υπέρ ενός πιο ξεχωριστού στυλ. Επηρεασμένη από την αναβίωση του Art Deco, δεν επετράπη να χρησιμοποιηθούν «γήινες αποχρώσεις» στην παραγωγή από τον εκτελεστικό παραγωγό Μάικλ Μαν.[3]


Επισκόπηση σειράς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
ΚύκλοςΕπεισόδιαΑρχική ημερομηνία προβολής
Πρώτο επεισόδιοΤελευταίο επεισόδιο
12316 Σεπτεμβρίου 1984 (1984-09-16)10 Μαΐου 1985 (1985-05-10)
22327 Σεπτεμβρίου 1985 (1985-09-27)9 Μαΐου 1986 (1986-05-09)
32426 Σεπτεμβρίου 1986 (1986-09-26)8 Μαΐου 1987 (1987-05-08)
42225 Σεπτεμβρίου 1987 (1987-09-25)6 Μαΐου 1988 (1988-05-06)
5214 Νοεμβρίου 1988 (1988-11-04)25 Ιανουαρίου 1990 (1990-01-25)

Ο Νικ Νόλτε και ο Τζεφ Μπρίτζες[5][6] εξετάστηκαν για τον ρόλο του Σόνι Κρόκετ, αλλά επειδή δεν ήταν επικερδές για τους αστέρες του κινηματογράφου να εμπλακούν στην τηλεόραση εκείνη την εποχή, εξετάστηκαν και άλλοι υποψήφιοι.[7] Ο Μίκι Ρουρκ εξετάστηκε επίσης για τον ρόλο, αλλά απέρριψε την προσφορά.[8] Ο Λάρυ Γουίλκοξ, των ChiPs , ήταν επίσης υποψήφιος για το ρόλο του Κρόκετ, αλλά οι παραγωγοί θεώρησαν ότι δεν θα ταίριαζε καλά να πηγαίνουν από τον έναν ρόλο του αστυνομικού στον άλλο.[9] Μετά από δεκάδες υποψηφίους και δύο φορές καθυστερημένα γυρίσματα επεισόδειου πιλότου, ο Ντον Τζόνσον και ο Φίλιπ Μάικλ Τόμας επιλέχθηκαν ως ντετέκτιβ της αστυνομίας.[3] Για τον Τζόνσον, ο οποίος ήταν τότε 34 ετών, το NBC είχε ιδιαίτερες αμφιβολίες για τους αρκετούς προηγουμένως αποτυχημένους ρόλους σε πιλότους σειρών στους οποίους πρωταγωνίστησε.[3] Ο Τζίμι Σμιτς έπαιξε τον Έντι Ριβέρα, τον άτυχο σύντροφο του Κρόκετ, στο πιλοτικό επεισόδιο.

Μετά από δύο σεζόν, ο Ντον Τζόνσον απείλησε να αποχωρήσει από τη σειρά ως μέρος μιας διαφωνίας για το συμβόλαιο με μεγάλη δημοσιότητα. Το δίκτυο ήταν έτοιμο να τον αντικαταστήσει με τον Μαρκ Χάρμον, ο οποίος είχε φύγει πρόσφατα από το St. Elsewhere, αλλά το δίκτυο και ο Τζόνσον κατάφεραν να λύσουν τις διαφορές τους και συνέχισε με τη σειρά μέχρι το τέλος της.[εκκρεμεί παραπομπή]

Πριν ξεκινήσει η παραγωγή, η ιδέα ήταν να γίνει το σύνολο ή το μεγαλύτερο μέρος των εξωτερικών γυρισμάτων στο Λος Άντζελες και να μεταδοθεί στους θεατές ως αστικό Μαϊάμι - μια προσέγγιση που εφαρμόστηκε δύο δεκαετίες αργότερα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του CSI: Miami. Αντίθετα, σχεδόν όλα τα γυρίσματα, τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά, έγιναν στο Μαϊάμι και τη Φλόριντα. Πολλά επεισόδια της σειράς γυρίστηκαν στο τμήμα Σάουθ Μπιτς [10] του Μαϊάμι Μπιτς, μια περιοχή που εκείνη την εποχή κυριαρχούνταν από τη φτώχεια και την εγκληματικότητα, με τα δημογραφικά της τόσο επιδεινωμένα που «απλώς δεν υπήρχαν πολλοί άνθρωποι στο δρόμο. Τα ξενοδοχεία του Ocean Drive ήταν γεμάτα με ηλικιωμένους, κυρίως Εβραίους συνταξιούχους, πολλοί από τους οποίους ήταν αδύναμοι, που συντηρούνταν με πενιχρά επιδόματα της Κοινωνικής Ασφάλισης.»

Τα συνεργεία γύριζαν σκηνές σε όλο το Μαϊάμι Μπιτς...Μπορούσαν να κινηματογραφήσουν στη μέση του δρόμου. Δεν ήταν κυριολεκτικά κανείς εκεί. Δεν υπήρχαν αυτοκίνητα παρκαρισμένα στο δρόμο.[11] Ιδιαίτερα στα πρώτα επεισόδια, οι ντόπιοι ηλικιωμένοι κάτοικοι έπαιρναν συχνά τον ρόλο των κομπάρσων.

Κάποιες γωνιές των δρόμων του Σάουθ Μπιτς ήταν τόσο κατεστραμμένες που το συνεργείο παραγωγής αποφάσισε να ξαναβάψει τους εξωτερικούς τοίχους κάποιων κτιρίων πριν τα γυρίσματα. Το συνεργείο έκανε πολλά για να βρει τις σωστές ρυθμίσεις και στηρίγματα. Ο Μπόμπι Ροθ θυμάται: «Βρήκα αυτό το σπίτι που ήταν πραγματικά τέλειο, αλλά το χρώμα ήταν κάπως μπεζ. Το τμήμα συντήρησης μου βάφει αμέσως το σπίτι γκρι. Ακόμη και σε ταινίες μεγάλου μήκους οι άνθρωποι προσπαθούν να προσφέρουν ό,τι είναι απαραίτητο, αλλά όχι περισσότερο. Στο Μαϊάμι Vice ξεκινούν με ό,τι είναι απαραίτητο και το ξεπερνούν».[12]

Το Miami Vice πιστώνεται σε κάποιο βαθμό ότι προκάλεσε ένα κύμα υποστήριξης για τη διατήρηση της διάσημης αρχιτεκτονικής Art Deco του Μαϊάμι από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 έως τις αρχές της δεκαετίας του 1990. [10]και πολλά από αυτά τα κτίρια, ανάμεσά τους πολλά παραλιακά ξενοδοχεία, έχουν ανακαινιστεί από τα γυρίσματα, καθιστώντας αυτό το μέρος του Σάουθ Μπιτς ένα από τα πιο δημοφιλή μέρη της Νότιας Φλόριντα για τουρίστες και διασημότητες.[13]

Οι εσωτερικές σκηνές αρχικά υποτίθεται ότι θα γυρίζονταν στα Universal Studios στο Λος Άντζελες, αλλά για να απλοποιηθεί η επιμελητεία μεταξύ των χωρών, αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθούν οι εγκαταστάσεις των Greenwich Studios[14] στο Βόρειο Μαϊάμι και να πραγματοποιηθεί μόνο μετά την παραγωγή στο Λος Άντζελες σε μερικές σκηνές, ιδιαίτερα σε προηγούμενα επεισόδια, όπως η πίσω αποβάθρα φόρτωσης των Greenwich Studios που χρησιμοποιείται επανειλημμένα ως η πίσω αίθουσα του κτιρίου της Gold Coast Shipping, όπου βρίσκονται τα γραφεία της ομάδας.[15]

Η σειρά φημίζεται για την καινοτόμο χρήση της μουσικής στερεοφωνικής μετάδοσης, ιδιαίτερα των ποπ και ροκ επιτυχιών της δεκαετίας του 1980 και τη χαρακτηριστική, συνθετική ορχηστρική μουσική του Γιαν Χάμερ. Ενώ άλλες τηλεοπτικές εκπομπές χρησιμοποιούσαν μουσική φτιαγμένη για τηλεόραση, το Miami Vice ξόδευε 10.000 δολάρια ή περισσότερα ανά επεισόδιο για να αγοράσει τα δικαιώματα των αρχικών ηχογραφήσεων.[3] Η αναπαραγωγή ενός τραγουδιού στο Miami Vice ήταν μια ώθηση για τις δισκογραφικές και τους καλλιτέχνες.[16] Στην πραγματικότητα, ορισμένες εφημερίδες, όπως η USA Today, αναλαμβαναν να γνωστοποιήσουν στους αναγνώστες τους τα τραγούδια που θα προβάλλονταν κάθε εβδομάδα.[17]Μεταξύ των πολλών γνωστών συγκροτημάτων και καλλιτεχνών που συνέβαλαν με τη μουσική τους στην σειρά ήταν:

  1. «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2019. 
  2. «About the Show». NBC Universal, Inc. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις Απριλίου 23, 2008. Ανακτήθηκε στις 2008-05-28. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Zoglin, Richard (1985-09-16). «Cool Cops, Hot Show». Time Magazine (Time Inc.). http://content.time.com/time/subscriber/article/0,33009,959822,00.html. Ανακτήθηκε στις 2007-11-02. 
  4. «Advanced Primetime Awards Search». Academy of Television Arts and Science. emmys.tv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2007. 
  5. «Jeff Bridges Biography». IMDb.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2014. 
  6. «Miami Vice (1984–1990) : Trivia». IMDb.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2014. 
  7. «E! True Hollywood Story: Miami Vice». E! True Hollywood Story. Κύκλος 5. Επεισόδιο 24. 2001-06-03, 8:11 λεπτά στο. E! Entertainment. 
  8. «Mickey Rourke Biography». Internet Movie Database. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2012. 
  9. «E! True Hollywood Story: Miami Vice». E! True Hollywood Story. Κύκλος 5. Επεισόδιο 24. 2001-06-03, 10:27 λεπτά στο. E! Entertainment. 
  10. 10,0 10,1 Schmalz, Jeffrey (1989-05-18). «Miami Journal; Sun Sets on Show That Redefined a City». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις September 13, 2020. https://web.archive.org/web/20200913144710/https://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=950DE2DF1738F93BA25756C0A96F948260. Ανακτήθηκε στις 2008-02-08. 
  11. Viglucci, Andres (2014-09-28). «Miami Herald; The Vice Effect: 30 years after the show that changed Miami». Miami Herald. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις July 20, 2020. https://web.archive.org/web/20200720051156/https://www.miamiherald.com/news/local/community/miami-dade/article2266518.html. Ανακτήθηκε στις 2016-06-03. 
  12. Zoglin, Richard (1985-09-16). «Cool Cops, Hot Show: time.com». Time Magazine. http://content.time.com/time/subscriber/article/0,33009,959822,00.html. Ανακτήθηκε στις 2016-06-03. 
  13. "The Vice Effect: 30 years after the show that changed Miami", by Andres Viglucci Αρχειοθετήθηκε July 20, 2020, στο Wayback Machine., The Miami Herald, September 28, 2014
  14. «Greenwich Studios: History». Greenwich Studios. 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2019. 
  15. «Miami Vice Filming Locations». miamivicelocations.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2016. 
  16. Millman, Joyce (1998-11-09). «Dancing with the television». Salon Entertainment. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις July 26, 2008. https://web.archive.org/web/20080726120455/http://www.salon.com/ent/tv/mill/1998/11/09mill.html. Ανακτήθηκε στις 2008-07-31. 
  17. Breznican, Anthony (2006-07-26). «'Miami Vice' makes series of changes». USA Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις September 25, 2009. https://web.archive.org/web/20090925235822/http://www.usatoday.com/life/movies/news/2006-07-26-miami-vice-inside_x.htm. Ανακτήθηκε στις 2008-07-31. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]