Κατά Κατιλίνα

Κατά Κατιλίνα

Ο Κικέρων καταγγέλει τον Κατιλίνα ενώπιον της Συγλήτου, (πρώτος λόγος) τοιχογραφία από τον Cesare Maccari
Συγγραφέας	Κικέρων
Τίτλος	Κατά Κατιλίνα In Catalinam orationes
Γλώσσα	Λατινικά
Ημερομηνία δημιουργίας	63 π.Χ.
Μορφή	Δημηγορία.
Θέμα	Second Catilinarian conspiracy
Χαρακτήρες	Κατιλίνας
Τόπος	Ρώμη
δεδομένα ()

«Είμαι ο ύπατος εκείνος, πατέρες συγκλητικοί, για τον οποίο ούτε η αγορά όπου εδρεύει η ιδέα της δικαιοσύνης, ούτε το πεδίο του Άρεως το αφιερωμένο στις υπατικές οιωνονοσκοπίες, ούτε η Σύγκλητος το ύπατο στήριγμα όλων των εθνών, ούτε το σπίτι το καταφύγιο κάθε ανθρώπου, ούτε το κρεβάτι που στον καθένα δόθηκε για να αναπαύεται, ούτε επιτέλους ο ελεφάντινος δίρφυς η έδρα της τιμής, δεν υπήρξαν ποτέ άμοιρα θανάσιμων κινδύνων και ενεδρών. Πολλά αποσιώπησα, πολλά ανέχθηκα, πολλά παραχώρησα, πολλά με δικούς μου κόπους αποθεράπευσα, όταν εσείς ήσασταν φοβισμένοι.
Τώρα, αν οι αθάνατοι θεοί θέλησαν έκβαση της υπατίας μου να είναι η διάσωση η δική σας και του ρωμαϊκού λαού από την πιο αποτρόπαια σφαγή των συζύγων και των τέκνων σας και των παρθένων εστιάδων από τις αγριότερες βιαιοπραγίες και των ναών και των ιερών, αυτής της παν-έμορφης πατρίδας όλων μας από την φρικτότερη φωτιά όλης της Ιταλίας από τον πόλεμο και τη δήωση, οτιδήποτε και αν σε μένα φόνο επιφυλάσσει η τύχη, θα το δεχτώ».
Μετάφραση από τα λατινικά Κωνσταντίνος Τσάτσος, Κικέρων , 3η εκδ. 1996, ΕΣΤΙΑ ISBN 960-05-6020-7

Οι Κατιλιναϊκές δημηγορίες (λατ. In Catalinam orationes) είναι οι τέσσερις λόγοι που εκφώνησε ο Κικέρων ως Ύπατος το 63 π.Χ., δύο ενώπιον της Συγκλήτου και δύο από το βήμα του Δήμου.

Ιστορικά στοιχεία

Έχοντας την πλήρη εξουσιοδότηση της Συγκλήτου, εκφώνησε τον τέταρτο λόγο: Κατά Κατιλίνα το 63 π.Χ., ζητώντας την καταδίκη των συνωμοτών σε θάνατο και την άμεση εκτέλεσή τους. Με την πράξη του αυτή έσωσε τη Ρώμη, αλλά και το πολίτευμα της Δημοκρατίας. Αναφορά στην πράξη του αυτή κάνει πολλές φορές στις Επιστολές του, για να θυμίζει στους αποδέκτες τους τη σημαντική συνεισφορά του στην Πόλη και στο πολίτευμα, που ήταν η προάσπιση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων του λαού. Τότε χαιρετίστηκε ως «πατέρας της πατρίδας» (Pater Patriae), αλλά πολύ σύντομα δέχτηκε την επίθεση του λαϊκού κόμματος και ιδιαίτερα του Ποπλίου Κλωδίου, ο οποίος είχε εκλεγεί δήμαρχος χάρη στην εύνοια του Καίσαρα. Η τριανδρία (Πομπήιος, Ιούλιος Καίσαρ, και Κράσσος) τον εγκατέλειψαν, ενώ βάσει ενός νόμου που καταδίκαζε όποιον είχε διατάξει τη θανάτωση πολίτη χωρίς τη λαϊκή κρίση και απόφαση, ο Κικέρων αναγκάστηκε να πάρει το δρόμο της εξορίας και η περιουσία του δημεύτηκε.

Πηγές

• Δίων Κάσσιος, Ρωμαϊκή Ιστορία ή Ρωμαϊκά, Βιβλίο 37 (ΧXXVI), κεφ. 29

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Tullius Cicero, Marcus (1908). «Orationes in Catilinam». M. Tullius Cicero. M. Tulli Ciceronis Orationes: Recognovit brevique adnotatione critica instruxit Albertus Curtis Clark Collegii Reginae Socius. Albert Curtis Clark. Oxonii. e Typographeo Clarendoniano (στα Latin). Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2009. 
• Οι τέσσερις Καταλινικοί Λόγοι σε ενιαίο κείμενο
• Cicero's Orations (Latin and English)