Κίνημα Πέντε Αστέρων

Κίνημα Πέντε Αστέρων
Κίνημα Πέντε Αστέρων; Movimento 5 Stelle
Πρόεδρος	Τζουζέπε Κόντε
Συντονιστής	Μπέπε Γκρίλο
Ιδρυτής	Μπέπε Γκρίλο; Τζιανρομπέρτο Κασταλέτζιο
Ίδρυση	4 Οκτωβρίου 2009
Έδρα	Via Campo Marzio 46, Ρώμη
Ιδεολογία	Άμεση δημοκρατία; Περιβαλλοντισμός; Σοσιαλδημοκρατία ; Ήπιος ευρωσκεπτικισμός; Αντι-διαφθορά; Αποανάπτυξη (οικονομία); Αντι-παγκοσμιοποίηση
Πολιτικό φάσμα	Συγκρητισμός; Αριστερά
Ομάδα Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου	Η Αριστερά
Βουλή των Αντιπροσώπων	51 / 400
Γερουσία της Δημοκρατίας	27 / 200
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο	8 / 76
Ιστότοπος
	movimento5stelle.eu,; ilblogdestelle.it
	Πολιτικό σύστημα της Ιταλίας; Πολιτικά κόμματα; Εκλογές

Το Κίνημα Πέντε Αστέρων (ιταλ. Movimento 5 Stelle) είναι ιταλικό πολιτικό κόμμα με αμεσο-δημοκρατικές, περιβαλλοντικές και ηπίως ευρωσκεπτικιστικές αντιλήψεις. Ιδρύθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2009 από τον Μπέπε Γκρίλο (δημοφιλής κωμικός και μπλόγκερ) και τον Τζιανρομπέρτο Κασταλέτζιο. Σημερινός πρόεδρος του κινήματος είναι Τζουζέπε Κόντε. Το κίνημα χαρακτηρίζεται ως λαϊκιστικό από πηγές και τον τύπο^[10].

Το κόμμα είναι οικολογικό, ενώ έως το 2020-21 τοποθετούνταν κατά του ευρώ και των πολιτικών της Ε.Ε., κάτι που πλέον έχει μετατραπεί σε μία πιο ήπια μορφή ευρωσκεπτικισμού. Τάσσεται υπέρ της άμεσης δημοκρατίας και της ελεύθερης πρόσβασης στο διαδίκτυο, ενώ καταδικάζει τη διαφθορά. Το κόμμα συμμετείχε στις εκλογές του 2013 και συγκέντρωσε ποσοστό της τάξης του 25%^[11].

Το Κίνημα Πέντε Αστέρων, επίδραση στην Ελλάδα και στην Ευρώπη

Το Κίνημα Πέντε Αστέρων και η πολιτική του, που περιγράφεται συχνά ως «λαϊκιστική», επηρέασαν την ελληνική πολιτική σκηνή, με τη δημιουργία του κόμματος Δραχμή, Δημοκρατική Κίνηση Πέντε Αστέρων τον Μάιο 2013. Η Δραχμή 5 Αστέρων θεωρήθηκε η ελληνική έκδοση του Κινήματος Πέντε Αστέρων^[12] και ο ιδρυτής της, Θεόδωρος Κατσανέβας, αναφέρθηκε ως «ο Έλληνας Μπέπε Γκρίλο»^[13]. Επιπλέον, τα πρώτα έτη από την ίδρυσή του, το Κίνημα Πέντε Αστέρων θεωρήθηκε ως μέρος μιας πανευρωπαϊκής τάσης προς τον «λαϊκισμό»^[14], ιδιαίτερα από ευρωσκεπτιστικά κόμματα με παραδείγματα τη Δραχμή 5 Αστέρων, το Σχέδιο Β, το Κόμμα για την Ελευθερία στις Κάτω Χώρες και το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου^[15].

Στις Ιταλικές εκλογές της 4ης Μαρτίου 2018 το κόμμα κατέκτησε την πρώτη θέση με το 31% των ψήφων (2η πολιτική δύναμη μετά τη κεντροδεξιά συμμαχία)^[16]^[17]^[18]^[19].

Τον Φεβρουάριο του 2019, το Κίνημα Πέντε αστέρων παρουσίασε την συμμαχία του με άλλα 4 κόμματα, το «Αγροτικό Κτηνοτροφικό Κόμμα Ελλάδας», «Τζίβι Ντιν» (Κροατία), Λίικε Νιτ (Φινλανδία) και «Κουκίζ ‘15» (Πολωνία) με στόχο την σύνθεση κοινής ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο^[20]^[21].

Στις ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου το κόμμα έλαβε 17.07% κατακτώντας την τρίτη θέση^[22].

Αποτελέσματα εκλογών

Ιταλικό Κοινοβούλιο

Εκλογές	Ψήφοι	%	Έδρες	+/−	Ηγέτης
Βουλή των Αντιπροσώπων
2013	8.691.406 (2η)	25,6	109 / 630	-	Μπέπε Γκρίλο
2018	10.732.066 (1η)	32,7	227 / 630	119	Λουίτζι ντι Μάιο
2022	4.333.972 (3η)	15,4	52 / 400	175	Τζουζέπε Κόντε

Εκλογές	Ψήφοι	%	Έδρες	+/−	Ηγέτης
Γερουσία της Δημοκρατίας
2013	7.285.648 (2η)	23,8	54 / 315	-	Μπέπε Γκρίλο
2018	9,733,928 (1η)	32,2	112 / 315	58	Λουίτζι ντι Μάιο
2022	4.285.894 (3η)	15,6	28 / 200	84	Τζουζέπε Κόντε

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Εκλογές	Ψήφοι	%	Έδρες	+/−	Ηγέτης
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
2014	5.807.362 (2η)	21,2	17 / 73	-	Μπέπε Γκρίλο
2019	4.569.089 (3η)	17,1	14 / 76	3	Λουίτζι ντι Μάιο

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 «Parties and Elections in Europe». www.parties-and-elections.eu. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022.
↑ Mazzini, Silvia. «Can Beppe Grillo's internet democracy work?». www.aljazeera.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022.
↑ «Verso un M5S a trazione socialdemocratica?». www.rivistailmulino.it (στα Ιταλικά). 22 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2024.
↑
- Online, Redazione. «Grillo a Parma: «La rivoluzione è cominciata Sull'euro vogliamo un referendum popolare»». Corriere della Sera (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022.
- An.C (3 Σεπτεμβρίου 2019). «Europa ed Euro, come è cambiata in 5 anni la linea M5S». Il Sole 24 ORE (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022.
↑ «Blog | La decrescita infelice di Beppe Grillo». Il Fatto Quotidiano (στα Ιταλικά). 27 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022.
↑ «Il Movimento per la Decrescita Felice prende le distanze dal Movimento 5 Stelle « Diario d'Europ@». web.archive.org. 17 Φεβρουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
↑ Clarke, Hilary. «The populists striking fear into Italy's mainstream parties». CNN. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022.
↑ Bordignon, Fabio; Ceccarini, Luigi (2014-01-02). «Protest and project, leader and party: normalisation of the Five Star Movement». Contemporary Italian Politics 6 (1): 54–72. doi:10.1080/23248823.2014.881015. ISSN 2324-8823. http://dx.doi.org/10.1080/23248823.2014.881015.
↑ «I 5 Stelle di Conte si buttano a sinistra. Alcuni dati di fatto e qualche dubbio». il manifesto (στα Ιταλικά). 5 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2024.
↑
*«Italy's populist movement holds online vote to pick candidates | Reuters». web.archive.org. 4 Νοεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022.
- «Populism - the eternal ideology». openDemocracy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022.
- «Renzi must regain a zeal to reform for Italy’s sake». Financial Times. 2016-06-06. https://www.ft.com/content/8f4efc22-2bd6-11e6-a18d-a96ab29e3c95. Ανακτήθηκε στις 2022-09-17.
↑ Για «έπαρση» κατηγορεί τον Μάριο Μόντι ο Μπέπε Γκρίλο, Ημερησία. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2012.
↑ Greek version of anti-euro 5-Star Movement is founded, ANSAmed, 9/5/2013
↑ «Ο Έλληνας Μπέπε Γκρίλο»: Ο Θ. Κατσανέβας στην ιταλική Huffington Post (the Greek Beppe Grillo: Th. Katsanevas in the Italian Huffington Post), 22/05/2013, protothema.gr
↑ Routledge Handbook of European Elections Donatella M. Viola, σελ. 113
↑ Parteien in EuropaDeutschland verschläft den Populismus Αρχειοθετήθηκε 2013-12-03 στο Wayback Machine., Wirtschafts Woche, 18.07.2013
↑ Νίκησαν λαϊκισμός και ευρωσκεπτικισμός
↑ Iταλία: Οι λαϊκιστές του Κινήματος 5 Αστέρων και η ακροδεξιά Λέγκα του Βορρά ενισχύονται
↑ «Οι λαϊκιστές «κατέκτησαν» την Ιταλία - Παραιτήθηκε ο Μ. Renzi από την ηγεσία των Δημοκρατικών». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2018.
↑ Το κίνημα Πέντε Αστέρων είναι πρώτη πολιτική δύναμη της χώρας, με το 31% των ψήφων, ενώ η κεντροδεξιά είναι η πρώτη πολιτική συμμαχία, με το 37%
↑ «Ευρωεκλογές: Το Αγροτικό και Κτηνοτροφικό Κόμμα Ελλάδας συμμαχεί με τα Πέντε Αστέρια». ProtoThema. 15 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2019.
↑ «European Elections, Di Maio presents its first allies». M5S International. 15 Φεβρουαρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2019.
↑ «National results Italy | 2019 Election results | 2019 European election results | European Parliament». election-results.eu (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2019.

↑ συμπεριλαμβανομένης και στης Ηλεκτρονικής δημοκρατίας^[2]

Αυτό το λήμμα σχετικά με την Πολιτική επιστήμη ή την Πολιτική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[Parties_and_Elections_in_Europe-1] 1,0 ^1,1 «Parties and Elections in Europe». www.parties-and-elections.eu. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022.

[2] Mazzini, Silvia. «Can Beppe Grillo's internet democracy work?». www.aljazeera.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022.

[4] «Verso un M5S a trazione socialdemocratica?». www.rivistailmulino.it (στα Ιταλικά). 22 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2024.

[5] 
Online, Redazione. «Grillo a Parma: «La rivoluzione è cominciata Sull'euro vogliamo un referendum popolare»». Corriere della Sera (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022.

An.C (3 Σεπτεμβρίου 2019). «Europa ed Euro, come è cambiata in 5 anni la linea M5S». Il Sole 24 ORE (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022.

[5] Online, Redazione. «Grillo a Parma: «La rivoluzione è cominciata Sull'euro vogliamo un referendum popolare»». Corriere della Sera (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022.

[6] An.C (3 Σεπτεμβρίου 2019). «Europa ed Euro, come è cambiata in 5 anni la linea M5S». Il Sole 24 ORE (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022.

[6] «Blog | La decrescita infelice di Beppe Grillo». Il Fatto Quotidiano (στα Ιταλικά). 27 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022.

[7] «Il Movimento per la Decrescita Felice prende le distanze dal Movimento 5 Stelle « Diario d'Europ@». web.archive.org. 17 Φεβρουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)

[8] Clarke, Hilary. «The populists striking fear into Italy's mainstream parties». CNN. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022.

[9] Bordignon, Fabio; Ceccarini, Luigi (2014-01-02). «Protest and project, leader and party: normalisation of the Five Star Movement». Contemporary Italian Politics 6 (1): 54–72. doi:10.1080/23248823.2014.881015. ISSN 2324-8823. http://dx.doi.org/10.1080/23248823.2014.881015.

[10] «I 5 Stelle di Conte si buttano a sinistra. Alcuni dati di fatto e qualche dubbio». il manifesto (στα Ιταλικά). 5 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2024.

[11] *«Italy's populist movement holds online vote to pick candidates | Reuters». web.archive.org. 4 Νοεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022.
«Populism - the eternal ideology». openDemocracy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022.

«Renzi must regain a zeal to reform for Italy’s sake». Financial Times. 2016-06-06. https://www.ft.com/content/8f4efc22-2bd6-11e6-a18d-a96ab29e3c95. Ανακτήθηκε στις 2022-09-17.

[13] «Populism - the eternal ideology». openDemocracy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022.

[14] «Renzi must regain a zeal to reform for Italy’s sake». Financial Times. 2016-06-06. https://www.ft.com/content/8f4efc22-2bd6-11e6-a18d-a96ab29e3c95. Ανακτήθηκε στις 2022-09-17.

[12] Για «έπαρση» κατηγορεί τον Μάριο Μόντι ο Μπέπε Γκρίλο, Ημερησία. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2012.

[13] Greek version of anti-euro 5-Star Movement is founded, ANSAmed, 9/5/2013

[prototh-14] «Ο Έλληνας Μπέπε Γκρίλο»: Ο Θ. Κατσανέβας στην ιταλική Huffington Post (the Greek Beppe Grillo: Th. Katsanevas in the Italian Huffington Post), 22/05/2013, protothema.gr

[15] Routledge Handbook of European Elections Donatella M. Viola, σελ. 113

[16] Parteien in EuropaDeutschland verschläft den Populismus Αρχειοθετήθηκε 2013-12-03 στο Wayback Machine., Wirtschafts Woche, 18.07.2013

[17] Νίκησαν λαϊκισμός και ευρωσκεπτικισμός

[18] Iταλία: Οι λαϊκιστές του Κινήματος 5 Αστέρων και η ακροδεξιά Λέγκα του Βορρά ενισχύονται

[19] «Οι λαϊκιστές «κατέκτησαν» την Ιταλία - Παραιτήθηκε ο Μ. Renzi από την ηγεσία των Δημοκρατικών». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2018.

[20] Το κίνημα Πέντε Αστέρων είναι πρώτη πολιτική δύναμη της χώρας, με το 31% των ψήφων, ενώ η κεντροδεξιά είναι η πρώτη πολιτική συμμαχία, με το 37%

[21] «Ευρωεκλογές: Το Αγροτικό και Κτηνοτροφικό Κόμμα Ελλάδας συμμαχεί με τα Πέντε Αστέρια». ProtoThema. 15 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2019.

[22] «European Elections, Di Maio presents its first allies». M5S International. 15 Φεβρουαρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2019.

[23] «National results Italy | 2019 Election results | 2019 European election results | European Parliament». election-results.eu (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2019.

[3] συμπεριλαμβανομένης και στης Ηλεκτρονικής δημοκρατίας^[2]

[1]

[α]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[2]