Η Εξαφάνιση
Η Εξαφάνιση (Klute) | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Άλαν Τζέι Πάκουλα |
Παραγωγή | Άλαν Τζέι Πάκουλα |
Σενάριο | Άντι Λιούις Ντέιβ Λιούις |
Πρωταγωνιστές | Τζέιν Φόντα Ντόναλντ Σάδερλαντ Ρόι Σάιντερ |
Μουσική | Μάικλ Σμολ |
Φωτογραφία | Γκόρντον Γουίλις |
Μοντάζ | Carl Lerner |
Ενδυματολόγος | Αν Ροθ |
Εταιρεία παραγωγής | Warner Bros. και Warner Bros. Pictures |
Διανομή | Warner Bros. και Netflix |
Πρώτη προβολή | 25/6/1971 |
Κυκλοφορία | 1971 |
Διάρκεια | 114 λεπτά |
Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Γλώσσα | Αγγλικά |
δεδομένα ( ) |
Η Εξαφάνιση (Πρωτότυπος τίτλος Klute) είναι αμερικανικό αστυνομικό θρίλερ του 1972 σε σκηνοθεσία Άλαν Τζέι Πάκουλα και πρωταγωνιστές τους Τζέιν Φόντα, Ντόναλντ Σάδερλαντ και Ρόι Σάιντερ. Η ταινία αποτελεί το πρώτο μέρος της τριλογίας της παράνοιας του Πακούλα και χάρισε στην Φόντα το πρώτο από τα δυο Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου.
Υπόθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τζον Κλουτ (Ντόναλντ Σάδερλαντ), αστυνομικός από μια μικρή πόλη της Πενσιλβάνια, βρίσκεται στη Νέα Υόρκη όπου κάνει έρευνες για την εξαφάνιση του φίλου του, Τομ Γκρούνεμαν (Τομ Μίλι). Το μοναδικό του στοιχείο για την υπόθεση είναι η σχέση του Γκρούνεμαν με μια πόρνη πολυτελείας, τη Μπρι Ντάνιελς (Τζέιν Φόντα). Ο Κλουτ παρακολουθεί το τηλέφωνο της Μπρι κι έχοντας στα χέρια του στοιχεία που μπορεί να την ενοχοποιήσουν την εκβιάζει προκειμένου να τον βοηθήσει να εξιχνιάσει το μυστήριο της εξαφάνισης του Γκρούνεμαν. Αρχικά η Μπρι αρνείται να του μιλήσει, όμως τελικά πείθεται, όχι γιατί θέλει να τον βοηθήσει, αλλά γιατί χρειάζεται την προστασία του. Η κοπέλα βλέπει τον Κλουτ ως ακόμα ένα πελάτη της και προσπαθεί να τον εκμεταλλευτεί χρησιμοποιώντας τη θηλυκότητά της, ενώ έπειτα τον ερωτεύεται. Παράλληλα κάποιος παρακολουθεί την Μπρι και η ζωή της βρίσκεται σε κίνδυνο.
Πληροφορίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ταινία του Άλαν Τζέι Πακούλα σε σενάριο των Άντι και Ντέιβιντ Λιούις, που αποτελεί το πρώτο μέρος μιας άτυπης τριλογίας που αποκαλείται "Τριλογια της Παράνοιας". Οι άλλες δυο ταινίες που αποτελούν την τριλογία αυτή είναι Η υπόθεση Πάραλλαξ (The Parallax View, 1974) και Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου (All The President's Men). Το κλειστοφοβικό και συνάμα ατμοσφαιρικό αυτό θρίλερ, αποτελεί ένα από τα πρώτα δείγματα της στροφής του αμερικανικού κινηματογράφου προς τον πεσιμισμό κατά τη δεκαετία του '70.
Η ταινία του Άλαν Τζέι Πακούλα γυρίστηκε σε μια περίοδο γενικής αναταραχής για τις Ηνωμένες Πολιτείες που βρίσκονταν σε πόλεμο με το Βιετνάμ. Ο Πακούλα πρότεινε αρχικά το ρόλο της πόρνης Μπρι Ντάνιελς στη Μπάρμπαρα Στρέιζαντ, η οποία τον απέρριψε κι έπειτα προσέγγισε την Τζέιν Φόντα, η οποία εκείνη την περίοδο αποκαλούταν Ανόι Τζέιν από τον τύπο και δεν ήταν ιδιαίτερα συμπαθής στο αμερικανικό κοινό λόγω του έντονου πολιτικού της ακτιβισμού και των απόψεών της όσον αφορά τον πόλεμο των Η.Π.Α. με το Βιετνάμ (η Φόντα είχε ταχθεί κατά του πολέμου και είχε συμμετάσχει και ενεργά σε εκστρατείες που τον καταδίκαζαν). Μια βδομάδα πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα, η Φόντα, προκειμένου να προετοιμαστεί για το ρόλο, σύχνασε σε μέρη όπου πήγαιναν πόρνες και προαγωγοί. Όταν κανείς από τους προαγωγούς, τους οποίους γνώρισε, δε δέχτηκε να την πάρει υπό την προστασία του, της δόθηκε η εντύπωση ότι δεν ήταν αρκετά επιθυμητή ως πόρνη και προσπάθησε να πείσει τον Πακούλα να την αντικαταστήσει με τη Φέι Ντάναγουεϊ. Ο σκηνοθέτης όμως αρνήθηκε. Η Φόντα επίσης διακόσμησε το διαμέρισμα της Μπρι, στο οποίο διαδραματίζεται μεγάλο μέρος του φιλμ, ανάλογα με τον τρόπο που πίστευε ότι θα το είχε διακοσμήσει ο χαρακτήρας τον οποίο υποδυόταν.
Όσκαρ και αντιδράσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά την πρεμιέρα της ταινίας το 1971, οι κριτικοί της εποχής έκαναν μνεία στην εξαιρετική ερμηνεία της Φόντα, ενώ την ίδια περίοδο η Φόντα, μαζί με τον Ντόναλντ Σάδερλαντ δημιούργησαν ένα είδος πολίτικής επιθεώρησης που αποκαλούσαν FTA Tour (Free the army tour) με την οποία περιόδευσαν κατά μήκος της δυτικής ακτής των ΗΠΑ συνομιλώντας με στρατιώτες που θα πήγαιναν να πολεμήσουν στο Βιετναμ. Στο μεταξύ η Φόντα σάρωσε όλα τα βραβεία των κριτικών για το 1971 και προτάθηκε για δεύτερη φορά για όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου, μετά το Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν (They Shoot Horses Don't They?) του 1969. Πριν διεξαχθεί η τελετή των βραβείων, η Φόντα, ρώτησε τον πατέρα της Χένρι να της προτείνει κάτι για να πει στον ευχαριστήριό της λόγο και ο Φόντα της πρότεινε να πει ότι θα μπορούσε να πει πολλά αλλά ότι δεν επρόκειτο να το κάνει εκείνη τη στιγμή. Όταν η Φόντα αναδείχτηκε νικήτρια, η νίκη της έλαβε χλιαρή υποδοχή με τους μισούς εκ των παρευρισκομένων να τη χειροκροτούν και τους άλλους μισούς να την αποδοκιμάζουν. Στο λόγο της η Φόντα ευχαρίστησε όσους τη χειροκρότησαν και προσέθεσε ότι θα μπορούσε να πει πολλά περισσότερα, αλλά δεν επρόκειτο να το κάνει εκείνη τη βραδιά[1].. Την ίδια χρονιά επισκέφθηκε το Βόρειο Βιετνάμ και μπήκε για άλλη μια φορά στο μάτι του κυκλώνα.
Βραβεία Ακαδημίας Κινηματογράφου (Όσκαρ)
Βράβευση:
- Α’ Γυναικείου Ρόλου – Τζέιν Φόντα
Υποψηφιότητα:
- Διασκευασμένου Σεναρίου – Άντι Λιούις και Ντέιβ Λίους
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Tom O'Neill, Movie Awards.New York, Perigee, 2001, p.335
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]