Εθνική Βιβλιοθήκη των Φιλιππινών
Εθνική Βιβλιοθήκη των Φιλιππινών | |
Ίδρυση | 1887 |
---|---|
Τοποθεσία | Φιλιππίνες, Μανίλα |
Συντεταγμένες | 14°34′55.37″N 120°58′51.73″E / 14.5820472°N 120.9810361°E |
Συλλογή | |
Νόμιμη κατάθεση | Ναι |
Άλλες πληροφορίες | |
Διευθυντής | Cesar Gilbert Q. Adriano |
Ιστότοπος | web.nlp.gov.ph |
Η Εθνική Βιβλιοθήκη των Φιλιππίνων (Φιλιππινέζικα: Pambansang Aklatan ng Pilipinas ή Aklatang Pambansa ng Pilipinas, συντομογραφία NLP, Ισπανικά: Biblioteca Nacional de Filipinas) είναι η επίσημη εθνική βιβλιοθήκη των Φιλιππίνων.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με βασιλικό διάταγμα της 12ης Αυγούστου 1887, δημιουργήθηκε το Museo-Biblioteca de Philipinas. Ωστόσο, οι συλλογές του καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια του Φιλιππηνοαμερικανικού Πολέμου. Τα κατάλοιπά του εντάχθηκαν σε μια βιβλιοθήκη που συστάθηκε από την Αμερικανική Ένωση Βιβλιοθηκών το 1901. Η συλλογή των περίπου 10.000 βιβλίων, ωστόσο, περιείχε κυρίως μυθιστορήματα στα αγγλικά και προοριζόταν να εξυπηρετήσει τους Αμερικανούς στρατιώτες που υπηρετούσαν στη Μανίλα. Καθώς η Ένωση δεν ήταν σε θέση να συντηρήσει τη βιβλιοθήκη, παραχωρήθηκε στην αμερικανική κυβέρνηση στις 5 Μαρτίου 1901. Τον Μάιο του 1904 η συλλογή μεταφέρθηκε στο ξενοδοχείο Oriente Hotel και το 1906 η κυβέρνηση τη μετέφερε στο Υπουργείο Παιδείας. Στις 3 Ιουνίου 1908, ψηφίστηκε νόμος για τη δημιουργία της Φιλιππινέζικης Δημόσιας Βιβλιοθήκης, η οποία μετονομάστηκε σε Φιλιππινέζικη Βιβλιοθήκη ένα χρόνο αργότερα. Ο νόμος της 31ης Ιανουαρίου 1918 συγχώνευσε τη βιβλιοθήκη με το Τμήμα Αρχείων, Πατεντών, Πνευματικών Δικαιωμάτων και Εμπορικών Σημάτων του Εκτελεστικού Γραφείου και τη Νομική Βιβλιοθήκη της Συνέλευσης των Φιλιππίνων. Με την ευκαιρία αυτή, το όνομά της άλλαξε σε Βιβλιοθήκη και Μουσείο των Φιλιππίνων. Σύμφωνα με τον νόμο αριθ. 3477 της 7ης Δεκεμβρίου 1928, τα δύο ιδρύματα διαχωρίστηκαν και σχημάτισαν το Εθνικό Μουσείο και την Εθνική Βιβλιοθήκη [1].
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου καταστράφηκε το μεγαλύτερο μέρος της συλλογής της βιβλιοθήκης. Μόνο 36.600 τόμοι από τους 733.000 διασώθηκαν [2]. Ένα διάταγμα του 1947 άλλαξε το όνομα της βιβλιοθήκης σε Δημόσια Βιβλιοθήκη. Το όνομα Εθνική Βιβλιοθήκη επανήλθε με νόμο της 18ης Ιουνίου 1964 [1]. Ο νόμος της Δημοκρατίας της 13ης Μαΐου 2010 της έδωσε το όνομα Εθνική Βιβλιοθήκη των Φιλιππίνων [3].
Έδρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η βιβλιοθήκη άλλαξε αρκετές φορές την έδρα της. Από το 1928 έως το 1944, στεγαζόταν σε ένα κτίριο που βρίσκεται στο συγκρότημα του Εθνικού Μουσείου των Φιλιππίνων και σήμερα στεγάζει το Μουσείο Καλών Τεχνών. Στις 23 Μαρτίου 1960 άρχισε η κατασκευή του νέου κτιρίου, το οποίο εγκαινιάστηκε στις 19 Ιουνίου 1961. Διαθέτει έξι ορόφους και μπορεί να φιλοξενήσει ένα εκατομμύριο τόμους [4].
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κατάλογος μεγαλύτερων βιβλιοθηκών
- Παγκόσμια Ψηφιακή Βιβλιοθήκη
- Europeana
- Ευρωπαϊκή Βιβλιοθήκη
- Φιλιππίνες
- Μανίλα
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «The National Library». www.ph.net. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022.
- ↑ «Trends in Philippine Library History - 65th IFLA Council and General Conference - Conference Programme and Proceedings». archive.ifla.org. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022.
- ↑ «[ REPUBLIC ACT NO. 10087, May 13, 2010 ] - Supreme Court E-Library».
- ↑ Inamodernminute, ~ (12 Μαΐου 2020). «The National Library of the Philippines, Manila, Republic of the Philippines» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022.