Γκέοργκ Άντον Φρίντριχ Αστ
| Γκέοργκ Άντον Φρίντριχ Αστ | |
|---|---|
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Friedrich Ast (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 29 Δεκεμβρίου 1778 Γκότα, Θουριγγία (σημ. Γερμανία) |
| Θάνατος | 31 Οκτωβρίου 1841[1][2][3] Μόναχο, Βαυαρία (σημ. Γερμανία) |
| Εθνικότητα | Γερμανός |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Ιένας |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ερευνητικός τομέας | Αρχαία ελληνική γραμματεία |
| Ιδιότητα | πανεπιστημιακός δάσκαλος, φιλόσοφος, φιλόλογος, συγγραφέας, μεταφρστής |
| δεδομένα () | |
Ο Γκέοργκ Άντον Φρίντριχ Αστ (Georg Anton Friedrich Ast) (29 Δεκεμβρίου 1778 – 31 Οκτωβρίου 1841) ήταν Γερμανός φιλόσοφος και φιλόλογος και μεταφραστής της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Είναι γνωστός ως συγγραφέας του έργου Πλατωνικό Λεξικό.[4]
Βίος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στη Γκότα της Θουριγγίας.[5] Ολοκλήρωσε την εγκύκλιο παιδεία του στο Πανεπιστήμιο της Ιένας. Κατόπιν έγινε privatdozent[α] στην Ιένα το 1802. Το 1805 έγινε καθηγητής της κλασικής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο της βαυαρικής πόλης Λάντσχουτ, όπου παρέμεινε έως το 1826, οπότε μετέβη στο πανεπιστήμιο του Μονάχου. Έζησε εκεί έως τον θάνατό του, το 1841.[7] Σε αναγνώριση του έργου του έγινε μέλος της Βαυαρικής Ακαδημίας Επιστημών.
Συμβολή στις πλατωνικές σπουδές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Αστ, που ήταν οπαδός του Σέλινγκ, εισήγαγε ως πλατωνιστής ερμηνείες που την εποχή του θεωρήθηκαν ανατρεπτικές των καθιερωμένων απόψεων για τον έργο του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου.[5] Προχωρώντας πέρα από τον Φρίντριχ Σλάιερμαχερ (Friedrich Daniel Ernst Schleiermacher), διερεύνησε την εσωτερική σχέση των πλατωνικών διαλόγων, διακρίνοντάς τους σε τρεις κατηγορίες. Τους σωκρατικούς, που χαρακτηρίζονταν από την παρουσία ποιητικού και δραματικού στοιχείου, τους διαλεκτικούς, των οποίων η ποιητικότητα ήταν περιορισμένη και, τέλος, τους καθαρά επιστημονικούς («σωκρατικοπλατωνικούς»), όπου διαλεκτική και ποίηση συνδυαζεται αρμονικά. Η κατηγοριοποίηση χρησιμοποιηθηκε από τον Αστ προκειμένου να κρίνει την αυθεντικότητα των πλατωνικών διαλόγων, θεωρώντας ως νόθους εκείνους που δεν ενέπιπταν σε καμιά από τις τρεις ομάδες.[8] Η μέδοδος αυτή θεωρήθηκε από αρκετούς μελετητές ως υπερβολική και προκρούστεια.[9]
Εργογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πλάτωνας
- Platons Leben und Schriften (1816)
- Πλήρης έκδοση των Απάντων του Πλάτωνα (2 τόμ, 1819–1832) με λατινική μετάφραση και σχολιασμό
- Lexicon Platonicum (3 τόμ., 1834–1839)
- Αισθητική
- System der Kunstlehre (1805)
- Grundriß der Aesthetik (1807)
- Ιστορία της Φιλοσοφίας
- Grundlinien der Philosophie (1807)
- Grundriß einer Geschichte der Philosophie (1807 και 1825)
- Hauptmomente der Geschichte der Philosophie (1829)
- Φιλολογία
- Grundlinien der Philologie (1808)
- Grundlinien der Grammatik, Hermeneutik und Kritik (1808).[7]
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ακαδημαϊκός τίτλος σε γερμανόφωνα κυρίως πανεπιστήμια που υποδεικνύει δυνατότητα, ουσιαστικά άμισθης, διδασκαλίας σε πανεπιστημιακό επίπεδο[6] —υφηγητής.
Παραπομπές σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12269116v. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. ast-georg-anton-friedrich. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Internet Philosophy Ontology project» (Αγγλικά) thinker/2564. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Hawks, Francis Lister et al. (1837). «Ast's Platonic Lexicon». The New York Review (George Dearborn & Company) 1: 240. https://archive.org/details/sim_new-york-review_1837-03_1_1/page/240.
- ↑ 5,0 5,1 Α[ριστοτέλης]. Κουρτ[ίδης]. (1927). «Αστ (Γεώργιος Φρειδερίκος Ast)». Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν. B΄. Αθήνα: Ελευθερουδάκης. σελ. 590.
- ↑ «Wer sind Privatdozierende?» (στα Γερμανικά). Universität Zürich. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2016.
- ↑ 7,0 7,1 Chisholm 1911.
- ↑ Παναγιωτίδης, Γεώργιος (1935). Πλάτων. Αθήνα: Εκδοτικός Οίκος Δημητράκου. σελ. 205.
- ↑ Γληνός, Δημήτρης (1983). «Η ηθική φιλοσοφία του Πλάτωνος». Άπαντα. Α΄. Επιμέλεια Φίλιππος Ηλιού. Αθήνα: Θεμέλιο. σελ. 200. ISBN 9789603100270.
- Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Ast, Georg Anton Friedrich» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 2 (11η έκδοση) Cambridge University Press
