Βιλαέτι της Χετζάζης
| Βιλαέτι της Χετζάζης | |
|---|---|
| 1872–10 Ιανουαρίου 1919 | |
_v2.png) | |
| Χώρα | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Διοικητική υπαγωγή | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Πρωτεύουσα | Μέκκα και Ταΐφ |
| Ίδρυση | 1872 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Το Βιλαέτι της Χετζάζης (οθωμανικά τουρκικά: Vilāet-i Hijaz) ήταν διοικητική εδαφική οντότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία περιελάμβανε την περιοχή Χετζάζ.[1][1]
Παρά την έλλειψη φυσικών πόρων, η περιοχή έγινε ιδιαίτερα σημαντική στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ως το λίκνο του Ισλάμ και απέκτησε ιδιαίτερη θρησκευτική σημασία για ολόκληρη την αυτοκρατορία καθώς ήταν πηγή νομιμοποίησης για την ίδια την οθωμανική κυβέρνηση. Οι φυλές των Βεδουίνων που κυριαρχούσαν στην περιοχή δεν μπόρεσαν να συντρίψουν την τουρκική κυβέρνηση, η οποία κυβερνούσε την τύχη του κράτους ως επί το πλείστον έμμεσα, διορίζοντας κυβερνήτες μόνο στη Μεδίνα και την Τζέντα και αντ' αυτού επέτρεπε τον διορισμό τοπικών κυβερνητών αλλού. Το εμπόριο ήταν επίσης σημαντική πηγή εσόδων για την περιοχή.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η περιοχή Χετζάζ ήταν επίσημα υπό την κυβέρνηση του σουλτανάτου των Μαμελούκων του Καΐρου μέχρι την ήττα της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1517.[2] Μετά την προσάρτησή της από την Τουρκο-Οθωμανική Αυτοκρατορία, η περιοχή διοικούνταν από τον Σαρίφ της Μέκκας, ο οποίος αντιπροσώπευε την αυτοκρατορική αρχή για την περιοχή.[3]
Στις αρχές του 19ου αιώνα, οι μουσουλμάνοι Ουαχάμπι, μια πουριτανική αίρεση από την αραβική περιοχή Νατζντ, άρχισαν να επιδρομούν στις Ιερές πόλεις της Μέκκας[4] και της Μεδίνας και στις οάσεις της Χετζάζ. Η οθωμανική κυβέρνηση δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει τους Ουαχαμπίτες και ανέθεσε στον ισχυρό Μεχμέτ Αλί, πασά της Αιγύπτου, αυτό το έργο. Ο πόλεμος που ακολούθησε τελείωσε μόλις τον Σεπτέμβριο του 1818 με την ήττα και τη διάλυση αυτού που είχε γίνει γνωστό ως το Πρώτο Σαουδικό Κράτος. Από το 1818 έως το 1845 η περιοχή διοικούνταν απευθείας από την Αίγυπτο, έως ότου ο Μεχμέτ Αλί αναγκάστηκε να αποκαταστήσει την ανεξάρτητη Χετζάζ ως αποτέλεσμα του Β΄ Αιγυπτοτουρκικού Πολέμου.[5]
Οι Οθωμανοί ολοκλήρωσαν τον Σιδηρόδρομο Χετζάζ που συνδέει τη Δαμασκό με τη Μεδίνα το 1908, αλλά η νέα γραμμή σύνδεσης υπέστη σοβαρές ζημιές κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε.[6] Το 1916, ως αποτέλεσμα της αλληλογραφίας Χουσεΐν-Μακμάχον, ο Σαρίφ αλ-Χουσεΐν ιμπν Αλί διακήρυξε τον εαυτό του βασιλιά του Χετζάζ.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Asia by A. H. Keane, page 459
- ↑ Gábor Ágoston· Bruce Alan Masters (2009). Encyclopedia of the Ottoman Empire. Infobase Publishing. σελ. 253. ISBN 978-1-4381-1025-7.
- ↑ James Minahan (2002). Encyclopedia of the stateless nations. 2. D - K. Greenwood Publishing Group. σελ. 734. ISBN 978-0-313-32110-8.
- ↑ Roger Dewardt Lane (Νοεμβρίου 2010). Encyclopedia Small Silver Coins. Roger deWardt Lane. σελ. 268. ISBN 978-0-615-24479-2.
- ↑ Nikshoy C. Chatterji (1973). Muddle of the Middle East. Abhinav Publications. σελ. 189. ISBN 978-0-391-00304-0.
- ↑ Nabataea: Hijaz Railway: History