Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άλοϊς Μοκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άλοϊς Μοκ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Alois Mock (Γερμανικά)
Γέννηση10  Ιουνίου 1934[1][2][3]
Όιρατσφελντ
Θάνατος1  Ιουνίου 2017[4][2][3]
Βιέννη
Αιτία θανάτουνόσος του Πάρκινσον
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςDöbling Cemetery[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστρία
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[6][7]
Ιταλικά
Γαλλικά
Εκπαίδευσηδιδάκτωρ νομικής
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Βιέννης
convent Gymnasium in Seitenstetten
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιπλωμάτης
νομικός
πολιτικός[8]
Υπουργός Εξωτερικών[9]
ΕργοδότηςΚυβέρνηση της Αυστρίας
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΑυστριακό Λαϊκό Κόμμα
Οικογένεια
ΣύζυγοςEdith Mock[10]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος του Αυστριακού Εθνικού Συμβουλίου (1970–1989)
μέλος του Αυστριακού Εθνικού Συμβουλίου (1995–1999)
αντικαγκελάριος της Αυστρίας (1987–1989)
Υπουργός Εξωτερικών Υποθέσεων της Αυστρίας (1987–1995)
ΒραβεύσειςΜέγας Ιπποτικός Σταυρός της Τάξης του Αγίου Γρηγορίου του Μέγα
Λεγεώνα της Τιμής
Grand Officer of the Order of the Star of Romania
Knight First Class of the Order of St. Olav‎
μεγαλόσταυρος του τάγματος της Οράγγης-Νάσσαου
Ιππότης του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος της τιμής της Ιταλικής Δημοκρατίας
Μεγαλόσταυρος 1ης κλάσης του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
Επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Ζάγκρεμπ
Μεγάλο Τάγμα του Βασιλιά Ντμίταρ Ζβόνιμιρ
τιμητικό διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο των Τιράνων
Commander with Star of the Order of Merit of the Republic of Poland
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Άλοϊς Μοκ (γερμανικά: Alois Mock) (10 Ιουνίου 1934 – 1 Ιουνίου 2017[11]) ήταν Αυστριακός πολιτικός και μέλος του Αυστριακού Λαϊκού Κόμματος (ÖVP). Διετέλεσε Αντικαγκελάριος της Αυστρίας από το 1987 έως το 1989. [12] Ως υπουργός Εξωτερικών, βοήθησε να ενταχθεί η Αυστρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση.[11][13]

Γεννήθηκε στο Όιρατσφελντ της Κάτω Αυστρίας. Γονείς του ήταν ο Αύγουστος και η Ματθίλδη Μοκ. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και αργότερα διεθνές δίκαιο στη Μπολόνια και τις Βρυξέλλες. Στη Βιέννη, έγινε μέλος της KAV Norica Wien, μιας Ρωμαιοκαθολικής φοιτητικής αδελφότητας, η οποία είναι μέλος της Cartellverband. Από το 1961, ήταν σύμβουλος του Αυστριακού καγκελάριου Γιόζεφ Κλάους για τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της ΕΖΕΣ . Από το 1962 έως το 1966 εργάστηκε στην αποστολή της Αυστρίας στον ΟΟΣΑ στο Παρίσι. Το 1966 έγινε γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου του Κλάους. Από το 1969 έως το 1970 ήταν ο νεότερος υπουργός Παιδείας στην αυστριακή ιστορία. 

Μετά τις βουλευτικές εκλογές του 1971 - στις οποίες το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Αυστρίας (SPÖ) υπό τον Μπρούνο Κράισκι κέρδισε την πλειοψηφία — έγινε βουλευτής και δήμαρχος του Όιρατσφελντ. Από το 1971 έως το 1978, ήταν πρόεδρος της ÖAAB, της σημαντικότερης ομάδας του ÖVP. Από το 1978 έως το 1987, ήταν επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας ÖVP και από το 1979, ήταν επίσης πρόεδρος του ομοσπονδιακού κόμματος ÖVP. Αργότερα τον διαδέχτηκαν οι Γιόζεφ Ρίγκλερ, Έρχαρντ Μπούσεκ και Βόλφγκανγκ Σύσελ. Το 1979, ο Μοκ έγινε Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Δημοκρατικής Ένωσης (EDU) και από το 1983 έως το 1987 ήταν επίσης πρόεδρος της Διεθνούς Δημοκρατικής Ένωσης (IDU). Στις εκλογές του 1983, το ÖVP συγκέντρωσε σχεδόν το ίδιο ποσοστό με το SPÖ του Κράισκι. Ο Κράισκι δεν ήθελε να συνεχίσει χωρίς απόλυτη πλειοψηφία και παραιτήθηκε. 

Μετά τις εκλογές του 1986, ο Άλοϊς Μοκ ήταν Αυστριακός αντικαγκελάριος στην κυβέρνηση του Φραντς Βρανίτσκι (SPÖ) από το 1987 έως το 1989. Από το 1987 έως το 1995, ήταν υπουργός Εξωτερικών, οδηγώντας την Αυστρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση.[11] Έγινε ένας από τους πιο δημοφιλείς πολιτικούς της Αυστρίας. Τον Ιούνιο του 1989, μαζί με τον Ούγγρο συνάδελφό του Γκιούλα Χορν, έκοψε τα συρματοπλέγματα του Σιδηρούν Παραπετάσματος κοντά στο Σόπρον στα οχυρά σύνορα με την κομμουνιστική γειτόνισσα Ουγγαρία.[14][15] Ως αποτέλεσμα, κατά τους επόμενους μήνες, χιλιάδες Ανατολικογερμανοί πολίτες μπόρεσαν να φύγουν από το Ανατολικό Μπλοκ.[14]

Το 1991, προέτρεψε τους Χανς-Ντίτριχ Γκένσερ και Χέλμουτ Κολ να αναγνωρίσουν την Κροατία και τη Σλοβενία ως ανεξάρτητα κράτη το συντομότερο δυνατό. [16]

Τον Νοέμβριο του 1989 ο Μοκ ήταν ένας από τους ιδρυτές του κεντροευρωπαϊκού συνεταιρισμού Pentagonale, ο οποίος αργότερα αυξήθηκε από 5 χώρες στις 18 του CEI (Κεντροευρωπαϊκή Πρωτοβουλία). Το 1999, αποσύρθηκε από το κοινοβούλιο λόγω της νόσου του Πάρκινσον. Την εποχή του θανάτου του ο Μοκ ήταν μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Ιδρύματος Παγκόσμιου Πάνελ, μιας ΜΚΟ που εργάζεται στα παρασκήνια σε περιοχές κρίσης σε όλο τον κόσμο. [17]

Ο Μοκ πέθανε την 1η Ιουνίου 2017 από επιπλοκές της νόσου του Πάρκινσον σε ηλικία 82 ετών [18] [19]

  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) Discogs. 1361138. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. mock-alois. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 Dalibor Brozović, Tomislav Ladan: «Hrvatska enciklopedija» (Κροατικά) Ινστιτούτο Λεξικογραφίας «Μίροσλαβ Κρλέζα». 1999. 41438.
  4. www.geschichtewiki.wien.gv.at/Alois_Mock. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. 5,0 5,1 www.friedhoefewien.at/verstorbenensuche-detail?fname=Alois+Mock&id=0D%3EX9SIJTL&initialId=0D%3EX9SIJTL&fdate=2017-06-14&c=006&hist=false.
  6. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2009531581. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  7. CONOR.SI. 50886755.
  8. «Wer ist Wer» 01199. Ανακτήθηκε στις 23  Απριλίου 2022.
  9. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2009531581. Ανακτήθηκε στις 5  Δεκεμβρίου 2023.
  10. kurier.at/politik/inland/ehefrau-ueber-alois-mock-waren-immer-ein-team/69.311.770.
  11. 11,0 11,1 11,2 «Αυστρία: Πέθανε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Άλοϊς Μοκ». www.zougla.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2023. 
  12. Cook, Bernard A. (2001). Europe since 1945: an encyclopedia. Taylor & Francis. σελ. 865. ISBN 978-0-8153-4058-4. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2010. 
  13. Horn, Name Alois MockRole PoliticianEducation University of ViennaParty Austrian People's PartySimilar People Gyula· Vranitzky, Franz· Busek, Erhard· Schussel, Wolfgang· Kreisky, Bruno (18 Αυγούστου 2017). «Alois Mock - Alchetron, The Free Social Encyclopedia». Alchetron.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2023. 
  14. 14,0 14,1 Group), Radiotileoptiki S. A. (OPEN Digital (1 Ιανουαρίου 1980). «Πτώση του Τείχους του Βερολίνου: Είχε δρομολογηθεί λίγους μήνες νωρίτερα». ΕΘΝΟΣ. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2023. 
  15. Καράγιωργας, Ιωάννης (20 Δεκεμβρίου 2019). «Τα γεγονότα-σταθμοί της πτώσης του κομμουνισμού στην Ουγγαρία». euronews. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2023. 
  16. Allain Pellet (1992). «The Opinions of the Badinter Arbitration Committee: A Second Breath for the Self-Determination of Peoples». European Journal of International Law 3 (1): 178–185. doi:10.1093/oxfordjournals.ejil.a035802. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-05-29. https://web.archive.org/web/20110529223410/http://207.57.19.226/journal/Vol3/No1/art12-13.pdf. 
  17. «Global Panel Foundation | Meeting the World in Person». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2014. 
  18. «Alois Mock dies; aided end of Iron Curtain». 
  19. https://www.nytimes.com/aponline/2017/06/01/world/europe/ap-eu-austria-obit-alois-mock.html? [νεκρός σύνδεσμος]