Άβολα

Άβολα δήμος
Διοικητικές πληροφορίες
Χώρα	Ιταλία
Περιφέρεια	Σικελία
Επαρχία	Συρακούσες
Δήμαρχος	Τζιανλούκα Καννάτα (Gianluca Cannata)
Περιοχή
Υψόμετρο	40 (μέση τιμή) μ.
Έκταση	74,59 χλμ²
Πληθυσμός	31.381 (2013)
Πυκνότητα	420 κατ./χλμ²
Άλλες πληροφορίες
Ταχυδρομικός   κώδικας	96102
Ζώνη ώρας	UTC+1
Πολιούχος	{{{Πολιούχος}}}
Τοποθεσία
Άβολα
Χάρτης Θέση της Άβολα στην επαρχία Συρακούσες
http://www.comune.avola.sr.it

Η Άβολα (Avola) είναι παραθαλάσσια πόλη και έδρα δήμου (comune) της Ιταλίας, στη ΝΑ. Σικελία και την επαρχία των Συρακουσών. Ο δήμος έχει έκταση 74,59 χμ² και πληθυσμό 31.381 κατοίκους (Σεπτέμβριος 2013). Ο κάτοικος της πόλης ονομάζεται Αβολέζε (-α) (πληθ. Αβολέζι (-ε)) (Avolese-a, Avolesa-e). Έχει προστάτιδα την Αγία Βενέρα (Santa Venera), που γιορτάζει την τελευταία Κυριακή του Ιουλίου.

Είναι κτισμένη με εξαγωνικό σχεδιασμό στη θέση της Άβολλας, αρχαίας ελληνικής πόλης που εμφανίζεται στα γεγονότα του Πελοποννησιακού Πολέμου.

Γεωγραφία

Η Άβολα βρίσκεται στη ΝΑ. Σικελία, καταλαμβάνοντας το βορειοανατολικό άκρο του Κόλπου Νότο (Golfo di Noto) που «βλέπει» στο Ιόνιο Πέλαγος (Mar Ionio). Η κοντινότερη μεγάλη πόλη είναι οι Συρακούσες, 28 χλμ. προς τα ΒΑ, μέσω των αυτοκινητοδρόμων Α18 και SS115, ενώ διαθέτει και σιδηροδρομικό σταθμό.

Λόγω της σχετικά υψηλής σεισμικότητας της περιοχής, η πόλη κατατάσσεται στη ζώνη 2, σύμφωνα με το ιταλικό σύστημα σεισμικής κατάταξης.

Κλίμα

Η πόλη κατατάσσεται στην κλιματική ζώνη Β, σύμφωνα με το ιταλικό σύστημα κλιματικής κατάταξης.

Ιστορία

Πανοραμική άποψη της Άβολα

Η ίδρυση της πόλης, σε μια περιοχή η οποία προηγουμένως κατοικήθηκε από τους Σικανούς (Sicani) και υπέστη την εισβολή των Σικελών (Siculi) κατά τους 13ο-12ο αιώνα π.Χ., ίσως να συνδέεται με την πόλη της Μεγάλης Ύβλας (Hybla Major). Η πόλη αυτή, από πολλούς ερευνητές ταυτίζεται με τα Μέγαρα Υβλαία (Megara Hyblaea), την αρχαιότερη ελληνική αποικία της Σικελίας, η οποία πήρε τό όνομά της από την Ύβλα ή Ύβλη, προ-ελληνική θεότητα, που αργότερα ταυτίστηκε με την Αφροδίτη. Ταυτίζεται με τη σειρά της, κατά πάσα πιθανότητα, με την μεταγενέστερη Άβολλα, στο λιμάνι της οποίας παραδόθηκαν στον Σπαρτιάτη στρατηγό Γύλιππο, οι Αθηναίοι στρατηγοί Δημοσθένης και Νικίας, μετά την αποτυχία της Σικελικής εκστρατείας. Αργότερα, πέρασε στην κατοχή των Ρωμαίων (212 π.Χ), μετά τους πολέμους με την Καρχηδόνα και την πτώση της φοινικικής πόλης.

Τα ίχνη της πόλης χάνονται στις αρχές του Μεσαίωνα, και η περιοχή άρχισε να έρχεται ξανά στο προσκήνιο κατά τη διάρκεια της ισλαμικής κυριαρχίας της Σικελίας (9ος-11ος αιώνας μ.Χ.). Ωστόσο, το χωριό κοντά στο οποίο είναι τώρα η πόλη, «εμφανίζεται» μόνο κατά τη διάρκεια της Νορμανδικής κυριαρχίας ή στην εποχή του Οίκου των Χοενστάουφεν (Hohenstaufen) (12ος-13ος αιώνας). Στον ύστερο Μεσαίωνα, υπό την κατοχή της Αραγονίας, υπήρχε δημογραφική και οικονομική ανάκαμψη της πόλης που εντάθηκε κατά τη διάρκεια των 16ου και 17ου αιώνων. Ακόμη και στις διάφορες σεισμικές δονήσεις, που συνέβαιναν άφθονες στην περιοχή, η Άβολα ακόμη σκαρφαλωμένη στους λόφους, διατηρούσε πληθυσμό τουλάχιστον 6.000 κατοίκων. Όμως, όπως ένα μεγάλο μέρος της νοτιοανατολικής Σικελίας, η Άβολα καταστράφηκε ολοσχερώς από τον ισχυρότατο σεισμό του Ιανουαρίου 1693, και επανιδρύθηκε σε νέα θέση, αυτή τη φορά στην ακτή, με σχεδιασμό του αρχιτέκτονα Άντζελο Ιτάλια (Angelo Italia), με εξαγωνική δομή και ρυμοτομία. Σήμερα, βέβαια, έχει διατηρηθεί με τον αρχικό σχεδιασμό μόνο το ιστορικό κέντρο της πόλης, το οποίο έχει σχήμα τέλειου εξαγώνου, όπως μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κάποιος από εναέρια παρατήρηση.

Κατά τη διάρκεια των 18ου και 19ου αιώνων, η πόλη απέκτησε μερικά από τα ομορφότερα σημερινά της οικοδομήματα (Παλάτι των Δόγηδων, Teatro Comunale, Εκκλησία του Αγίου Αντωνίου κλπ.), ενώ στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, χτίστηκαν και κάποιες αρτ-νουβό βίλες που έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν επιπλέον λάμψη στο κέντρο της πόλης.

Πληθυσμικά στοιχεία

Η εξέλιξη πληθυσμού της Άβολα έχει ως εξής: κάτοικοι 24.756 (1951), 27.453 (1961), 29.241 (1971), 30.627 (1981), 31.322 (1991), 31.285 (2001), 31.328 (2011).

Οικονομία

Η οικονομία της Άβολα βασίζεται κυρίως στα γεωργικά προϊόντα (παραγωγή οίνου, φρούτων και αμυγδάλων) και την αλιεία. Επίσης, στον τουρισμό λόγω της ύπαρξης πολλών και ενδιαφερόντων αρχαίων μνημείων στην περιοχή, τα περισσότερα από τα οποία ανήκουν σε ελληνικές πόλεις που ιδρύθηκαν πριν από τον 7ο αιώνα π.Χ.

Αξιοθέατα

Το Ντολμέν στην Άβολα

• Το Ντολμέν, μεγαλιθικό μνημείο κατά μήκος του κεντρικού δρόμου που πηγαίνει προς τις Συρακούσες.
• Η Cava Grande, περιοχή φυσικού κάλλους που έγινε Εθνικός Δρυμός το 1990.

Τα γεγονότα του 1968

Το φθινόπωρο του 1968 οργανώθηκαν απεργιακές κινητοποιήσεις, από αγροτικές συνδικαλιστικές οργανώσεις της πόλης και της ευρύτερης επαρχίας, με αίτημα την παύση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, την εξάλειψη των παράνομων προσλήψεων και την ανανέωση του συμβολαίου πολλών από αυτούς. Τοποθετήθηκαν μπλόκα στην εθνική οδό SS 115, που προκάλεσαν την επέμβαση της αστυνομίας. Στις 2 Δεκεμβρίου, οι διαδηλωτές διατάχθηκαν να ελευθερώσουν το δρόμο, αλλά εκείνοι αρνήθηκαν. Στις συγκρούσεις που ακολούθησαν, αστυνομικοί πυροβόλησαν μέσα στο πλήθος, με αποτέλεσμα δύο άνθρωποι να σκοτωθούν και σαράντα οκτώ να τραυματιστούν, οι πέντε σοβαρά. Τα τραγικά γεγονότα εκείνων των ημερών είχαν προκαλέσει εξεγέρσεις φοιτητών και εργαζομένων, τις επόμενες εβδομάδες σε όλη την εθνική επικράτεια, στο πλαίσιο των μαζικών κινημάτων του '68. Οι εξεγέρσεις και οι τραγικές σκηνές διαδραματίστηκαν στην ιταλική ταινία «Το Μεγάλο Όνειρο» (Il Grande Sogno, 2009).

Γαστρονομία

Το Nero d'Avola «Μαύρο (κρασί) της Άβολα», είναι ένα τυπικό κόκκινο κρασί της Σικελίας, το οποίο έχει πάρει το όνομά του από την πόλη όπου πρωτοδημιουργήθηκε, αλλά σήμερα παράγεται και σε άλλες περιοχές του νησιού. Επίσης, καλλιεργείται μια ποικιλία αμυγδάλων που χρησιμοποιείται κυρίως στη ζαχαροπλαστική και στην παρασκευή κομφετί, και ονομάζεται Pizzuta d'Avola. Μαζί με τις ποικιλίες Romana και Fascionello, προστατεύεται η καλλιέργειά του, υπό την ονομασία Mandorle di Noto «Αμύγδαλα του Νότο».

Πηγές

• Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963
• Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, εκδ. 1978
• tuttitalia.it
• ISTAT
• Salvatore Piccolo (2013), Ancient Stones: The Prehistoric Dolmens of Sicily. Abingdon: Brazen Head Publishing. ISBN 978-0956510624