Μετάβαση στο περιεχόμενο

Bell P-39 Airacobra

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι η τρέχουσα έκδοση της σελίδας Bell P-39 Airacobra, όπως διαμορφώθηκε από τον InternetArchiveBot (συζήτηση | συνεισφορές) στις 01:14, 9 Νοεμβρίου 2022. Αυτό το URL είναι ένας μόνιμος σύνδεσμος για αυτή την έκδοση της σελίδας.
(διαφ.) ← Παλαιότερη έκδοση | Βλέπε τελευταία έκδοση (διαφ.) | Νεότερη έκδοση → (διαφ.)
 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 08/09/2012.
Bell P-39 Airacobra
Bell P-39Q Airacobra της USAF στο Εθνικό Μουσείο της USAF
Τύποςμαχητικό αεροσκάφος
ΚατασκευαστήςBell Aircraft
Χώρα προέλευσηςΗΠΑ
Παρθενική πτήση6 Απριλίου 1938[1][N 1]
Πρώτη παρουσίαση1941
Κύριος χειριστήςΑεροπορία του Στρατού των ΗΠΑ
Άλλοι χειριστέςΣοβιετική Πολεμική Αεροπορία
Παραγωγή1940–1944
Μονάδες που παρήχθησαν9.588[3]
Κόστος μονάδας$50.666 (το 1944)[4]
Εξελίχθηκε σεBell XFL Airabonita
Bell P-63 Kingcobra
Bell P-76

To Bell P-39 Airacobra ήταν ένα από τα κύρια μαχητικά αεροσκάφη στην υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών όταν πρωτομπήκαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σχεδιασμένο από την Bell Aircraft, είχε μια καινοτόμο διάταξη, με τον κινητήρα τοποθετημένο στο κέντρο της ατράκτου, πίσω από το πιλοτήριο. Η έλικα, τριών πτερυγίων, προωθούνταν μέσω ενός μακρού άξονα. Ήταν επίσης το πρώτο μαχητικό που διέθετε τρίκυκλο σύστημα προσγείωσης. Αν και επαναστατικό χάρη σε αυτές και πολλές ακόμα καινοτομίες στη σχεδίαση, δυο μειονεκτήματα καθόρισαν αρνητικά τη σταδιοδρομία του με την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ: η απουσία υπερσυμπιεστή στον κινητήρα, που το περιόρισε σε χαμηλά επιχειρησιακά υψόμετρα, και η αναγκαστική μετακίνηση των δεξαμενών καυσίμου στα φτερά, μιας και τη θέση τους στην άτρακτο είχε καταλάβει ο κινητήρας, κάτι που περιόριζε την ακτίνα δράσης. Έτσι, το Airacobra περιορίστηκε σε ρόλους αεροπορικής υποστήριξης και επιθέσεων κατά στόχων εδάφους. Αποδείστηκε ωστόσο πολύ επιτυχημένο με τους πιλότους της ΕΣΣΔ, όπου είχε δοθεί σύμφωνα με το νόμο lend-lease: τα Airacobra πέτυχαν τις περισσότερες καταρρίψεις από κάθε άλλο τύπο αμερικανικού μαχητικού που είχε δοθεί στην ΕΣΣΔ. Ενίσχυσε επίσης την αεροπορία των Ελεύθερων Γάλλων και της μετα-Μουσολινικής Ιταλίας. Κατασκευάστηκε σε περίπου 9.500 μονάδες.

Χρήστες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αυστραλία
Γαλλία
Βασίλειο της Ιταλίας
Ιταλία
Πολωνία
Πορτογαλία
ΕΣΣΔ
Ηνωμένο Βασίλειο
ΗΠΑ

Διασωζόμενα αεροσκάφη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυστραλία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Το P-39D (41-6951) ανήκει στην συλλογή Beck (Beck Military Collection) στο Mareeba του Queensland.[6]
  • To P-39F (41-7215) βρίσκεται σε φάση αποκατάστασης από την Precision Aerospace Productions στο Glenrowan της Victoria.[7]

Φινλανδία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παπούα Νέα Γουινέα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Το P-39N (42-19039) ανήκει στην συλλογή του J. K. McCarthy Museum στο Goroka.[10]

Ηνωμένες Πολιτείες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε λειτουργική κατάσταση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκθέματα μουσείων και συλλογών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • P-39N (42-18408, Snooks 2nd / Betty Lou 3rd) - Buffalo and Erie County Naval & Military Park, Buffalo, Νέα Υόρκη.[18]
  • P-39N (42-19027, Small Fry/Little Sir Echo) - Planes of Fame στο Chino της Καλιφόρνια.[19]
  • P-39Q (42-20000) - March Field Air Museum στο Ρίβερσαϊντ της Καλιφόρνια.[20]
  • P-39Q (42-20007) - Virginia Air & Space Center κοντά στην Αεροπορική Βάση Λάνγκλεϋ στο Χάμπτον της Βιρτζίνια.[21]
  • P-39Q (44-2485) - Erickson Aircraft Collection, Madras, Όρεγκον.[22]

Σε φάση αποκατάστασης ή αποθήκευσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αεροσκάφη που σχετίζονται με την ανάπτυξη P-39

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρόμοια αεροσκάφη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατάλογοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Some sources give 6 April 1939 as the date of the first flight; there is very good evidence that 1938 is correct (see talk page).[2]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Angelucci and Bowers 1987, p. 41.
  2. ↑ Matthews 1996, p. 85.
  3. ↑ Angelucci, Enzo (1988). Combat aircraft of World War II. σελ. 40. ISBN 0-517-64179-8. 
  4. ↑ "Army Air Forces Statistical Digest – World War II." Αρχειοθετήθηκε 2012-11-02 στο Wayback Machine. usaaf.net. Retrieved: 26 September 2011.
  5. ↑ aeroflight
  6. ↑ "P-39D Airacobra/41-6951" pacificwrecks.com Retrieved: 4 March 2015.
  7. ↑ "P-39F Airacobra/41-7215" pacificwrecks.com Retrieved: 14 December 2010.
  8. ↑ "P-39K Airacobra/42-4312" Αρχειοθετήθηκε 2015-08-12 στο Wayback Machine. Classic Jet Fighter Museum Retrieved: 13 April 2012.
  9. ↑ "P-39Q Airacobra/44-2664" aerialvisuals.ca Retrieved: 4 March 2015.
  10. ↑ "P-39N Airacobra/42-19039" pacificwrecks.com Retrieved: 4 March 2015.
  11. ↑ "FAA Registry: N81575" Αρχειοθετήθηκε 2014-12-21 στο Wayback Machine. FAA.gov Retrieved: 10 July 2014.
  12. ↑ "P-39N Airacobra/42-8740" Αρχειοθετήθηκε 2015-09-19 στο Wayback Machine. Yanks Air Museum Retrieved: 23 September 2013.
  13. ↑ "P-39Q Airacobra/42-19597" Αρχειοθετήθηκε 2013-10-04 στο Wayback Machine. CAF CenTex Wing Retrieved: 01 October 2013.
  14. ↑ "FAA Registry: N6968" Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine. FAA.gov Retrieved: 28 April 2011.
  15. ↑ "P-39Q Airacobra/42-19993" Αρχειοθετήθηκε 2017-10-28 στο Wayback Machine. Lewis Air Legends Retrieved: 01 October 2013.
  16. ↑ "FAA Registry: N139RL" Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine. FAA.gov Retrieved: 28 April 2011.
  17. ↑ "P-39N Airacobra/42-18814" Αρχειοθετήθηκε 2015-03-17 στο Wayback Machine. Pima Air and Space Museum Retrieved: 03 September 2013.
  18. ↑ "P-39N Airacobra/42-18408" Αρχειοθετήθηκε 2017-07-25 στο Wayback Machine. Buffalo and Erie County Naval & Military Park Retrieved: 10 April 2012.
  19. ↑ "P-39N Airacobra/42-19027" Αρχειοθετήθηκε 2017-08-06 στο Wayback Machine. Planes of Fame Museum Retrieved: 14 December 2010.
  20. ↑ "P-39Q Airacobra/42-20000" Αρχειοθετήθηκε 2014-04-21 στο Wayback Machine. March Field Air Museum Retrieved: 12 April 2012.
  21. ↑ "P-39Q Airacobra/42-20007" Αρχειοθετήθηκε 2014-07-14 στο Wayback Machine. Virginia Air & Space Center Retrieved: 10 April 2012.
  22. ↑ "P-39Q Airacobra/44-2485" Erickson Aircraft Collection Retrieved: 8 March 2015.
  23. ↑ "RP-39Q Airacobra/44-3887" Αρχειοθετήθηκε 2012-08-26 στο Wayback Machine. National Museum of the USAF Retrieved: 10 April 2012.
  24. ↑ "RP-39Q Airacobra/44-3908" Αρχειοθετήθηκε 2015-09-07 στο Wayback Machine. Kalamazoo Aviation History Museum Retrieved: 01 October 2013.
  25. ↑ "P-39Q Airacobra/44-2433" Αρχειοθετήθηκε 2015-09-06 στο Wayback Machine. National Air and Space Museum Retrieved: 22 July 2014.
  26. ↑ "P-39Q Airacobra/44-2911" Αρχειοθετήθηκε 2015-12-19 στο Wayback Machine. Niagara Aerospace Museum Retrieved: 4 March 2015.

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • AAHS Journal, American Aviation Historical Society, Volume 46, 2001.
  • Angelucci, Enzo and Paolo Matricardi. World Aircraft: World War II, Volume II (Sampson Low Guides). Maidenhead, UK: Sampson Low, 1978. ISBN 0-562-00096-8.
  • Angelucci, Enzo and Peter M. Bowers. The American Fighter: The Definitive Guide to American Fighter Aircraft from 1917 to the Present. New York, Orion Books, 1987. ISBN 0-517-56588-9.
  • Bergström, Christer. Bagration to Berlin – The final Air Battle in the East 1944–45. Hersham, UK: Classic Publications, 2008. ISBN 978-1-903223-91-8.
  • Bodie, Warren. The Lockheed P-38 Lightning.[νεκρός σύνδεσμος] St. Paul, Minnesota: Widewing Publications, 1991. ISBN 0-9629359-5-6.
  • Bowers, Peter M. "Airborne Cobra Pt.I". Airpower, Vol. 8, No. 6, November 1978.
  • Bowers, Peter M. "Airborne Cobra Pt. II". Airpower, Vol.9, No. 1, January 1979.
  • Brown, Captain Eric. Wings on My Sleeve. London: Weidenfeld & Nicolson, 2006. ISBN 0-297-84565-9.
  • Byk, Gary. The Modeller's Guide to the Bell P-39 Airacobra in RAAF Service. Melbourne, Australia: Red Roo Models Publication, 1997. ISBN 0-646-32869-7.
  • Dean, Francis H. America's Hundred Thousand. Atglen, Pennsylvania: Schiffer Publishing Ltd, 1997. ISBN 0-7643-0072-5.
  • Dial, Jay Frank. The Bell P-39 Airacobra, Aircraft in Profile no.165. Windsor, Berkshire, UK: Profile Publications. Ltd., 1966 (reprinted 1971). No ISBN.
  • "Dimensione Cielo aerei Italiani nella Seconda Guerra Mondiale. (in Italian) Caccia Assalto 3. Rome: Edizioni Bizzarri, 1972.
  • Donald, David. "Bell P-39 Airacobra." The Encyclopedia of World Aircraft. Leicester, UK: Blitz Editions, 1997. ISBN 1-85605-375-X.
  • Dorr, Robert F. and Jerry C. Scutts. Bell P-39 Airacobra. Ramsbury, Marlborough, Wiltshire, UK: The Crowood Press Ltd., 2000. ISBN 1-86126-348-1.
  • Drabkin, Artem. The Red Air Force at War: Barbarossa and the Retreat to Moscow – Recollections of Fighter Pilots on the Eastern Front. Barnsley, South Yorkshire, UK: Pen & Sword Military, 2007. ISBN 1-84415-563-3.
  • Fitzsimons, Bernard, editor. "Airacobra, Bell P-39". The Illustrated Encyclopedia of 20th Century Weapons and Warfare, Volume 1. New York: Columbia House, 1977. ISBN 0-8393-6175-0.
  • Green, William. War Planes of the Second World War, Volume 4. London: Macdonald & Co., 6th Edition, 1969. ISBN 0-356-01448-7.
  • Green, William and Gordon Swanborough. WW2 Aircraft Fact Files: U. S. Army Air Force Fighters, Part 1. London: Macdonald and Jane's, 1977. ISBN 0-356-08218-0.
  • Gueli, Marco. "Gli Airacobra Italiani" (in Italian). Storia Militare n.132, September 2004.
  • Gunston, Bill. Aircraft of World War 2. London: Octopus Books Limited, 1980. ISBN 0-7064-1287-7.
  • Hardesty, Von. Red Phoenix: The Rise of Soviet Air Power 1941–1945. Washington, D.C.: Smithsonian Institution, 1991 (first edition 1982). ISBN 0-87474-510-1.
  • Hoover, R.A. and Mark Shaw. Forever Flying. New York: Pocket Books, 1996. ISBN 978-0-671-53761-6.
  • Johnsen, Frederick A. Bell P-39/P-63 Airacobra & Kingcobra. St. Paul, Minnesota: Voyageur Press, 1998. ISBN 1-58007-010-8.
  • Johnson, Brian and Terry Heffernan. A Most Secret Place: Boscombe Down 1939–45. London: Jane's Publishing Company Limited, 1982. ISBN 0-7106-0203-0
  • Juszczak, Artur and Robert Pęczkowski. Bell P-39 Airacobra (in Polish). Sandomierz, Poland/Redbourn, UK: Mushroom Model Publications, 2003. ISBN 83-916327-9-2.
  • Kelsey, Benjamin S. The Dragon's Teeth?: The Creation of United States Air Power for World War II. Washington, D.C.: Smithsonian Institution Press, 1982. ISBN 0-87474-574-8.
  • Kinzey, Bert. P-39 Airacobra in Detail, D&S Vol. 63. Carrollton, Texas: Squadron/Signal Publications, Inc., 1999. ISBN 1-888974-16-8.
  • Lednicer, David A. "Aerodynamics of the Bell P-39 Airacobra and P-63 Kingcobra." SAE paper 2000-01-167. Warrendale, Pennsylvania: SAE International, 9 May 2000.
  • Loza, Dmitriy and James F. Gebhardt, editor and translator. Attack of the Airacobras: Soviet Aces, American P-39s & the Air War Against Germany. Lawrence, Kansas: University Press of Kansas, 2002. ISBN 0-7006-1140-1.
  • Mariinskiy, Evgeniy. Red Star Airacobra: Memoirs of a Soviet Fighter Ace 1941–45. Solihull, UK: Helion and Company, 2006. ISBN 1-874622-78-7.
  • Mason, Francis K. Royal Air Force Fighters of World War Two, Volume One. Garden City, New York: Doubleday & Company Inc., 1971. ISBN 0-85064-012-1.
  • Matthews, Birch. Cobra! Bell Aircraft Corporation 1934–1946. Atglen, Pennsylvania: Schiffer Publishing, 1996. ISBN 0-88740-911-3.
  • Mattioli, Marco. Bell P-39 Airacobra in Italian Service, Aviolibri Special 7 (Bilingual Italian/English). Rome: IBN Editore, 2003. ISBN 88-86815-85-9.
  • McDowell, Ernest. P-39 Airacobra in Action, Aircraft No.43. Carrollton, Texas: Squadron/Signal Publications, Inc., 1980. ISBN 0-89747-102-4.
  • Mellinger, George and John Stanaway. P-39 Airacobra Aces of World War 2. Botley, Oxford, UK: Osprey Publishing, 2001. ISBN 1-84176-204-0.
  • Mitchell, Rick. Airacobra Advantage: The Flying Cannon. The Complete Story of Bell Aircraft Corporation's P-39 Pursuit Fighter Plane. Missoula, Montana: Pictorial Histories Publishing Co., 1992 (second printing 1995). ISBN 0-929521-62-5.
  • Morgan, Hugh. Gli assi Sovietici della Seconda guerra mondiale (in Italian). Rome: Edizioni del Prado/Osprey Aviation, 1999. ISBN 84-8372-203-8
  • Park, Edwards. Nanette, Her Pilot's Love Story. Washington, D.C.: Smithsonian Institution Press, 1977. (2nd edition 1989). ISBN 0-87474-737-6.
  • Pearcy, Arthur. Flying the Frontiers: NACA and NASA Experimental Aircraft. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1993. ISBN 1-55750-258-7.
  • Pejčoch, Ivo. Bojové Legendy: P-39 Airacobra (in Czech). Prague, Czech Republic: Jan Vašut s.r.o., 2008. ISBN 978-80-7236-573-9.
  • Roman, Valerij. Aerokobry vstupayut v boy ('Airacobras enter combat'), Белл P-400,P-39D-1,P-39D-2("Avia-retro" series 1) (in Ukrainian). Kiev, Ukraine: Aero-Hobby, 1993. ISBN 5-77075-170-3.
  • Roman, Valerij. Aerokobry nad Kuban'yu (Airacobras over Kuban'), P-39 K, L и M ("Avia-retro" series 2) (in Ukrainian). Kiev, Ukraine: Aero-Hobby, 2006. ISBN 0-9780696-0-9.
  • Tomalik, Jacek. Bell P-39 Airacobra Cz.1, Monografie Lotnicze 58 (in Polish). Gdańsk, Poland: AJ-Press, 1999. ISBN 83-7237-032-X.
  • Tomalik, Jacek. Bell P-63 Kingcobra, XFL-1 Airabonita, P-39 Airacobra Cz.2, Monografie Lotnicze 59 (in Polish). Gdańsk, Poland: AJ-Press, 2001. ISBN 83-7237-034-6.
  • United States Air Force Museum Guidebook. Wright-Patterson AFB, Ohio: Air Force Museum Foundation, 1975.
  • Williams, Neil. Aerobatics. New York: St. Martin’s Press, 1975. ISBN 978-0-9504543-0-6.
  • Woods, Robert J. “Why a Rear Engine Installation,” Parts I and II. Aviation, March and April 1941.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Bell_P-39_Airacobra&oldid=9759952"