Το τσιμπούρι είναι κοινή ονομασία του παρασιτικού Αρθρόποδου, που επιστημονικά ονομάζεται κρότων. Ανήκει στην τάξη Ακάρεα. Τρέφεται με αίμα που απορροφά από το δέρμα των θηλαστικών, στα οποία παρασιτεί. Βγαίνει δύσκολα όταν προσκολλάται στο δέρμα. Είναι επιβλαβές για τον άνθρωπο και τα ζώα, επειδή μπορεί να μεταφέρει σοβαρές ασθένειες όπως η Βορρελίωση ή η Εαρινή Μηνιγγοεγκεφαλίτιδα. Τα αρχαιότερα απολιθώματα από τσιμπούρια ανάγονται στην Κρητιδική Εποχή [1].

Τσιμπούρι
Ενήλικο τσιμπούρι που παρασιτεί στα ελάφια, Ixodes scapularis
Ενήλικο τσιμπούρι που παρασιτεί στα ελάφια, Ixodes scapularis
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Αρθρόποδα (Arthropoda)
Υποσυνομοταξία: Χηλικέρατα (Chelicerata)
Ομοταξία: Αραχνίδια (Arachnida)
Υφομοταξία: Ακάρεα (Acarina)
Υπερτάξη: Παρασιτόμορφα (Parasitiformes)
Τάξη: Ιξωδίδια (Ixodida)
Υπεροικογένεια: Ιξωδοειδή (Ixodoidea)
Οικογένειες

Ιξωδίδες (Ixodidae) – Σκληρά τσιμπούρια
Αργασίδες (Argasidae) – Μαλακά τσιμπούρια
Νουταλιελλίδες (Nuttalliellidae)

Περιγραφή

Επεξεργασία

Το παρασιτικό ζωύφιο έχει οκτώ πόδια και κεραίες. Μοιάζει στο μέγεθος με κουκούτσι σταφυλιού γκριζωπού χρώματος, όταν είναι νηστικό. Όταν όμως είναι χορτάτο το μέγεθος της κοιλιάς του διογκώνεται. Το δέρμα του είναι ελαστικό.

Το κοινό τσιμπούρι (επιστημονική ονομασία: Κρότων ο ρίκινος), τρέφεται με αίμα τρεις φορές σε όλη του τη ζωή. Όταν ρουφά αίμα, η κοιλιά του αυξάνει σε όγκο.

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Feuente, J. de la (2003) Experimental and Applied Acarology 29, 331-334.