Idi na sadržaj

Arabinoza

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Arabinoza
Općenito
Hemijski spojArabinoza
Druga imenaPektinoza
Molekularna formulaC5H10O5
CAS registarski broj147-81-9
SMILESO=C[C@@H](O)[C@H](O)[C@H](O)CO
Osobine1
Agregatno stanjeBezbojni kristali (kao prizme ili igle)
Gustoća1.585 g/cm3 (20 °C)
Tačka topljenja164–165 °C
RastvorljivostRastvorljiva
Rizičnost
NFPA 704
0
0
0
 
1 Gdje god je moguće korištene su SI jedinice. Ako nije drugačije naznačeno, dati podaci vrijede pri standardnim uslovima.

Arabinoza je aldopentoza (monosaharidni šećer) koji sadrži pet atoma ugljika, kao i aldehidnu (CHO) funkcijsku grupu.[1][2] Zbog načina biosinteze, većina prirodnih saharida ima "D"-formu. Drugim riječima, oni su strukturno jednaki D-gliceraldehidima. Pri označavanju šećera, D/L nomenklatura se ne odnosi na molekulske osobine optičke rotacije nego na njihovu strukturnu analogiju sa gliceraldehidom. Međutim, L-arabinoza je rasprostranjenija u prirodi od D-forme. Nalazi se kao komponenta biopolimera kao što su hemiceluloza i pektin. Operon L-arabinoze je veoma značajan u molekularnoj biologiji i genetičkom inženjerstvu.

Hemijska struktura α-D-arabinofuranoze.

Klasični metod za organsku sintezu arabinoze iz glukoze je putem Wohlove degradacije.[3]

D-Arabinoza

α-D-Arabinofuranoza

β-D-Arabinofuranoza

α-D-Arabinopiranoza

β-D-Arabinopiranoza

Etimologija

[uredi | uredi izvor]

Arabinoza je dobila ime po gumi arabici, iz koje je po privi put izolirana.[4]

Upotreba

[uredi | uredi izvor]

U sintetskoj biologiji, arabinoza se često koristi kao jednosmjerni ili reverzibilni prekidač za izražavanje proteina sa Pbad promotorom u E. coli. Ovaj prekidač može biti negiran prisustvom glukoze ili obrnutim isključenjem, dodavanjem glukoze u mediju kulture koja je u obliku katabolitske represije.[5]

Neki testovi organskih kiselina u provjeri prisustva arabinoze, mogu ukazivati na ​​razmnožavanja crijevnih kvasaca, kao što su Candida albicans ili druge vrste kvasaca/gljivica.

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Hunter G. K. (2000): Vital forces. The discovery of the molecular basis of life. Academic Press, London 2000, ISBN 0-12-361811-8.
  2. ^ Nelson D. L., Cox M. M. (2013): Lehninger Principles of Biochemistry. W. H. Freeman and Co., ISBN 978-1-4641-0962-1.
  3. ^ Braun G. (1940): D-Arabinose . CV3P0101, collvol 3 collvolpage 10120 14.
  4. ^ Merriam Webster Dictionary
  5. ^ http://jb.asm.org/content/177/14/4121.short.

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]