skubañ

Gwelet ivez : skuban

Brezhoneg

Un den o skubañ ul liorzh.

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn skub hag al lostger -añ.

Meneget er C'hatholicon evel scubaff (1499).

Da geñveriañ gant ar verboù ysgubo en kembraeg, scüba en kerneveureg.

Verb

skubañ /ˈskyː.bã/ verb kreñv eeun (displegadur)

1. Skarzhañ ar boultrenn hag al loustoni diwar al leur o vountañ warne gant ur skubellenn.
   • Skubañ an ti. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 52.)
   • — Deskiñ a ri, eme Seza. N'eo ket diaes dibellañ, pe skubañ leur. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 32.)
   • Kastizet e veze, dalc'het da skubañ ar c'hlas aliesoc'h eget d'e dro. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 13.)

Stummoù rannyezhel

• skubiñ

Deveradoù

• skubadur
• skubell
• skubellenn
• skuber
• skuberez
• skubet
• skubien

Troioù-lavar

• skubañ kuit
• skubañ dindan botoù unan bennak

Troidigezhioù

• galizeg : varrer ^(gl)
• galleg : balayer ^(fr)  ; faucher ^(fr) (sens figuré) ; sucrer ^(fr) (supprimer) ; pincer ^(fr) (prendre sur le fait)
• kembraeg : ysgubo ^(cy)
• kerneveureg : scüba ^(kw)

• okitaneg : escobar ^(oc)
• portugaleg : varrer ^(pt)
• saozneg : (to) sweep ^(en)
• spagnoleg : escobar ^(es)

Daveoù

Roll an daveoù :