gare

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus kare gant ur c'hemmadur dre vlotaat (k → g).

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	kare
dre vlotaat	gare
dre c'hwezhañ	c'hare
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

gare /ˈɡɑː.re/

1. Furm ar verb karet pe kariñ pe karout e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.

• War-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer :

a) Hemañ a gare ar merc'hed koant, hag ar gwin ivez un tammig, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 199.)

b) Abaoe eo deuet e relegoù da Gastell, hag hirio emaint e-kreiz ar re a gare kement, hag a gare ivez kement anezhañ. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 26.)

ch) Heman a gare re e verc'h-kaer evit gouzanv an distera poan da zont d'he c'haout. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 30.)

c'h) Seven a gare an aotrou Doue hag ar beorien a zo bugale muia-karet an Aotrou. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 34.)

d) Hogen spontetoc'h egeto holl gwitibunan, e voe, hep arvar, ar barner... rak e vamm a gare. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 23.)

• War-lerc'h ar rannig-verb nac'h na, da skouer :

a) He zad hen eûs hi dimezet
D'un den koz ha na garie ket. — (Fañch an Uhel, Gwerziou Breiz-Izel 2, An Oriant, 1874, p. 170.)

• War-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne, da skouer :

a) Gant an torfedou niverus a boueze war e goustiañs, Alanig ne gare ket nemeur dont da renta kont eus e daoliou kamm d'e enebourien douet. — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn I, Gwalarn niv. 89, Ebrel 1936, p. 9.)

• War-lerc'h ar stagell isurzhiañ pa, da skouer :

a) Pa deue tud d'her c'hlask da velet re glanv pe da ober badichantou, Biel her galve hag a leze anezhan da ober hervez e faltazi; pa gare ez ea, pa gare e teue. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 195.)

b) — [...], ha, pa gare an estranjour komz ganimp, e teske hon yez, ar brezoneg; [...]? — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 182.)

ch) Ne ris ket kalz a van ouzh he daeroù, rak gouelañ druz a rae pa gare, da skouer pa c'hwite war ur grampouezhenn, [...]. — (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, p. 5.)

Galleg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-kadarn

gare /ɡaʁ/ benel (liester : gares)

1. Porzh-houarn, ti-gar.
   • Papa part par la gare.