Перайсці да зместу

(31) Еўфрасіна

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(31) ЕўфрасінаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Джэймс Фергюсан
Месца выяўлення Вашынгтон
Дата выяўлення 1 верасня 1854
Эпанім Еўфрасіна
Альтэрнатыўныя абазначэнні A907 GP; A918 GB
Катэгорыя Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,2227184
Вялікая паўвось (a) 471,926 млн км
(3,1546285 а.а.)
Перыгелій (q) 366,819 млн км
(2,4520347 а.а.)
Афелій (Q) 577,032 млн км
(3,8572223 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 2 046,542 сут (5,603 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 16,559 км/с
Схіленне (i) 26,31822°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 31,15566°
Аргумент перыгелія (ω) 61,23868°
Сярэдняя анамалія (M) 350,11711°
Фізічныя характарыстыкі[4]
Дыяметр 255,9 ± 5,8 км
Маса (5,81 ± 1,97)×1019 кг[1][2]
Шчыльнасць 6,61 ± 2,41 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0680 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,1319 км/с
Перыяд вярчэння 5,530 гад
Спектральны клас C (Cb)[5]
Бачная зорная велічыня 10,16 — 13,61 m[6]
Абсалютная зорная велічыня 6,74m
Альбеда 0,0543[3]
Сярэдняя тэмпература паверхні 159 К (−114 °C)

(31) Еўфрасіна  — вельмі буйны астэроід галоўнага пояса, які належыць да цёмнага спектральнага класа C. Ён быў адкрыты 1 верасня 1854 года амерыканскім астраномам Джэймсам Фергюсанам у старой ваенна-марской абсерваторыі ЗША і названы ў гонар Еўфрасіны, адной з трох багінь весялосці ў старажытнагрэчаскай міфалогіі, якія адпавядаюць рымскім грацыям[7]. Гэта першы астэроід, адкрыты Джэймсам Фергюсанам.

Зноскі

  1. Values of asteroid masses (англ.)
  2. Jim Baer. Recent Asteroid Mass Determinations(недаступная спасылка). Personal Website (2010). Архівавана з першакрыніцы 21 кастрычніка 2013. Праверана 3 верасня 2011.
  3. http://www.psi.edu/pds/asteroid/EAR_A_5_DDR_ALBEDOS_V1_1/data/albedos.tab Архівавана 22 ліпеня 2012.
  4. Asteroid Data Sets (англ.)
  5. Astrometric and Geodetic Properties of Earth and the Solar System Архівавана 7 ліпеня 2009. (англ.)
  6. Bright Minor Planets 2000(недаступная спасылка). Цэнтр малых планет. Праверана 23 мая 2008.
  7. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 20. — ISBN 3-540-00238-3.