Уладзімір Рыгоравіч Шухаў
Выгляд
Уладзімір Рыгоравіч Шухаў | |
---|---|
Род дзейнасці | вынаходнік, архітэктар, фатограф, інжынер, ваенны інжынер, фізік, навуковец |
Дата нараджэння | 28 жніўня 1853[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 2 лютага 1939[2][3][…] (85 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Член у | |
Узнагароды і прэміі | |
Сайт | shukhov.ru |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Уладзімір Рыгоравіч Шухаў (руск.: Влади́мир Григо́рьевич Шу́хов, 16 [28] жніўня 1853, Грайваран — 2 лютага 1939) — расійскі інжынер, архітэктар, вынаходнік, вучоны; член-карэспандэнт (1928) і ганаровы член (1929) Акадэміі навук СССР, лаўрэат прэміі імя У. І. Леніна (1929), Герой Працы (1932). З’яўляецца аўтарам праектаў і тэхнічным кіраўніком будаўніцтва першых расійскіх нафтаправодаў (1878) і нафтаперапрацоўчага завода з першымі расійскімі ўстаноўкамі крэкінгу нафты (1931). Унёс значны ўклад у тэхналогіі нафтавай прамысловасці і трубаправоднага транспарту.
Зноскі
- ↑ The Fine Art Archive Праверана 1 красавіка 2021.
- ↑ а б в Шухов Владимир Григорьевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Vladimir Shukhov // Structurae — Ratingen: 1998. Праверана 9 кастрычніка 2017.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).