Перайсці да зместу

Пій VIII

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Пій VIII
лац.: Pius PP. VIII
Герб
253-і Папа Рымскі
31 сакавіка 1829 — 30 лістапада 1830
Папярэднік Леў XII
Пераемнік Грыгорый XVI
кардынал
8 сакавіка 1816 — 31 сакавіка 1829
дыяцэзіяльны біскуп[d]
з 11 жніўня 1800
Дыяцэзія Diocese of Montalto[d]
Папярэднік Francesco Antonio Marcucci[d]
Пераемнік Pietro Paolo Mazzichi[d]
дыяцэзіяльны біскуп[d]
з 8 сакавіка 1816
Дыяцэзія Roman Catholic Diocese of Cesena-Sarsina[d]
Папярэднік Carlo Bellisomi[d]
Пераемнік Antonio Maria Cadolini[d]

Адукацыя
Дзейнасць ксёндз, каталіцкі біскуп
Нараджэнне 20 лістапада 1761(1761-11-20)[1][2][…]
Смерць 30 лістапада 1830(1830-11-30)[1][2][…] (69 гадоў)
Пахаванне
Прыняцце свяшчэннага сану 1785
Кардынал з 1816

Аўтограф Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Пій VIII (лац.: Pius PP. VIII, італ.: Pio VIII, свецкае імя: Франчэска Саверыё, граф Кастыльёні); (20 лістапада 1761 — 30 лістапада 1830) — рымскі папа 31 сакавіка 1829 года — 30 лістапада 1830.

Нарадзіўся 20 лістападзе 1761 г. у Чынголі. Атрымаў тэалагічную і юрыдычную адукацыю. Пій VII прызначыў яго біскупам у Мантальта. Напалеон загадаў арыштаваць яго ў Мантуі. У 1816 Кастыльёні стаў кардыналам і епіскапам Чэзены, у 1821 — біскупам Фраскаці. Калі яго абралі папам, ён быў ужо цяжка хворы. Працягваў курс, пачаты сваім папярэднікам. Выдаў энцыкліку, якая асуджала таемныя арганізацыі італьянскіх рэвалюцыянераў — саюзы карбанарыяў.

Зноскі