Поўдзень Расіі (1919—1920)
Выгляд
Гістарычная дзяржава | |||||
Поўдзень Расіі | |||||
---|---|---|---|---|---|
руск.: Юг России | |||||
|
|||||
8 студзеня 1919 — 22 лістапада 1920
|
|||||
Сталіца | |||||
Мова(ы) | руская[1] і украінская[1] | ||||
Афіцыйная мова | руская | ||||
Рэлігія | праваслаўе | ||||
Форма кіравання | Ваенная дыктатура | ||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Поўдзень Расіі (руск.: Юг России) — у гады Грамадзянскай вайны аўтаномнае ўтварэнне на поўдні Расіі 1918—1920. Цэнтрам Поўдня Расіі з'яўлялася вобласць Войскі Данскога. Па форме кіравання Поўдзень Расіі ўяўляў ваенную дыктатуру на чале з Карнілавым, Дзянікіным і Урангелем. У поры росквіту Поўдзень Расіі ўключаў у сябе Левабярэжную Украіну, Паўночны Каўказ, Крым, Ніжняе Паволжа. Поўдзень Расіі ўяўляў няўстойлівае ўтварэнне, паколькі кіраўнікам прыходзілася сутыкацца з сепаратызмам казачых рэспублік і горскіх народаў, а таксама лавіраваць паміж крайнімі манархістамі і эсэрамі. У знешняй палітыцы Поўдзень Расіі арыентаваўся на краіны Антанты. Апроч бальшавікоў да знешніх ворагаў ставіліся ўзброеныя сілы Махно і Украінскай Дырэкторыі.