Паўстанне Сімба (суахілі: Simba — леў) — антыўрадавае выступленне плямёнаў паўночна-ўсходняга Конга ў 1964—1965 гадах. Адбывалася паралельна з паўстаннем у КвілуП’ера Мулеле, паплечніка забітага Патрыса Лумумбы.
У гады халоднай вайны любы антыкапіталістычны бунт трактаваўся як прасавецкі, таму СССР аказаў паўстанцам ваенную дапамогу. 4 жніўня1964 мяцежнікі атрымалі буйную перамогу, захапіўшы Стэнлівіль. Аднак зверствы ў адносінах да мірнага насельніцтва (вынішчэнне белых і адукаваных чорных конгалезцаў) прывялі да таго, што супраць паўстанцаў пачалася міжнародная аперацыя «Чырвоны Цмок». Сутнасць аперацыі заключалася ў высадцы групы бельгійскіх дэсантнікаў пры падтрымцы амерыканскай авіяцыі. Эфект нечаканасці дазволіў дэсантнікам без страт у асабістым складзе вызваліць практычна ўсіх закладнікаў. Таксама неацэнную падтрымку аказала группа наймітаў «Каманда 5» пад камандаваннем Майка Хоара.
Вялікую ролю ў падаўленні паўстання згулялі прэм’ер-міністр Маіз Чомбэ, які на той момант кіраваў краінай, Майкл Хоар — камандзір падраздзялення белых наймітаў «Каманда 5», Мабуту Сесе Сека — генерал кангалезскай нацыянальнай арміі (фр.: Armée nationale congolaise) (будучы дыктатар), Жан Шрам — камандзір падраздзялення бельгійскіх наймітаў і катангцаў (былая жандармерыя Катангі) — «Каманда 10».
Медыяфайлы на Вікісховішчы
.svg){kind=small}
