Мікрагравітацыя
Мікрагравітацыя — стан, у якім паскарэнне, выкліканае гравітацыяй, вельмі нязначна, сама сіла гравітацыі не змяняецца. Існуюць тры спосабы дасягнуць гэтага стану — такія ж, як і для дасягнення бязважкасці:
- выдаленне цела на дастатковую адлегласць ад паверхні Зямлі ў адкрыты космас для аслаблення гравітацыйнага ўздзеяння іншых цел;
- падзенне цела;
- кручэнне цела вакол аб'екта, які валодае гравітацыяй.
Напрыклад, на Міжнароднай касмічнай станцыі усё целы знаходзяцца ў стане мікрагравітацыі, таму што неаднароднасць гравітацыйнага поля Зямлі і іншыя з'явы ствараюць паскарэнні, якія дасягаюць значэнняў 10-3...10-1 g.[1][2]
Стан чыстай бязважкасці, калі вага цела (адсутнасць перагрузкі) у дакладнасці раўна нулю, цяжка дасягнуць, таму што складана кампенсаваць такія з'явы, як ўдары мікраметэарытаў, перамяшчэння паветра і паліва ўнутры касмічнага карабля, неаднароднае прыцягненне ўласна касмічнага карабля.
Зноскі
- ↑ European Users Guide to Low Gravity Platforms(нявызн.) (PDF)(недаступная спасылка). European Space Agency. Архівавана з першакрыніцы 24 чэрвеня 2006. Праверана 18 снежня 2016.
- ↑ Весомый фактор невесомости. Архівавана з першакрыніцы 27 жніўня 2011. Праверана 18 снежня 2016.