Малкальм IV Дзева
Малкальм IV Дзева | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
англ.: Malcolm IV The Maiden, шатл. гэл.: Máel Coluim mac Eanric | |||||||
| |||||||
| |||||||
|
|||||||
Каранацыя | 27 мая 1153, Скун | ||||||
Папярэднік | Давід I | ||||||
Пераемнік | Вільгельм I Леў | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Генрых Шатландскі | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Сімон II дэ Санліс | ||||||
Пераемнік | Вільгельм I | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
23 красавіка 1141 |
||||||
Смерць |
9 снежня 1165 (24 гады) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Данкельдская дынастыя | ||||||
Бацька | Генрых Шатландскі, граф Ханцінгдан[d][1] | ||||||
Маці | Ада дэ Варэн[d][1] | ||||||
Дзеці | unknown son (?)[d][2] | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Малкальм IV Дзева (англ.: Malcolm IV The Maiden, шатл. гэл.: Máel Coluim mac Eanric, 23 красавіка/24 мая 1141 — 9 снежня 1165) — кароль Шатландыі з 1153 года. Старэйшы сын Генрыха Шатландскага, 3-га графа Хантынгдана, і Ады дэ Варэн, дачкі Вільгельма дэ Варэн, 2-га графа Сурэя і яго жонкі Лізаветы дэ Вермандуа. Атрымаў у спадчыну трон пасля смерці дзеда, караля Давіда I.
Пачатак кіравання
[правіць | правіць зыходнік]Малкальм IV атрымаў у спадчыну трон пасля смерці дзеда, караля Давіда I, калі яму было ўсяго 12 гадоў. І ўжо ў 1153 годзе яму прыйшлося сутыкнуцца з праблемамі — на ўсходняе ўзбярэжжа каралеўства здзейсніў напад нарвежскі флот і разрабаваў Абердзін. У канцы 1153 года ў Марэі ўспыхнула чарговае паўстанне супраць дому Крынана. Толькі ў 1157 годзе Малкальму IV удалося дамовіцца з паўстанцамі. Іх правадыр стаў мармэрам Роса.
Адносіны з Англіяй
[правіць | правіць зыходнік]У 1156 годзе англійскі кароль Генрых II Плантагенет запатрабаваў вярнуць англійскія ўладанні Нартумбрыю і Кумбрыю[3]. У гэтых умовах, Малкальм IV вярнуў Генрыху землі, а наўзамен у якасці лена атрымаў іншую частку спадчыны сваёй бабкі Мацільды — графства Хантынгдан.
У 1158 годзе, жадаючы, каб у рыцары яго пасвяціў англійскі кароль, Малькальм сустрэўся з Генрыхам у Карлайле. Каралі Англіі і Шатландыі разам адправіліся ў Паўднёвую Францыю, дзе Малькальм узяў удзел у аблозе Тулузы. У 1160 годзе пасля пасвячэння Малькальма ў рыцары ў Туры ён вярнуўся ў Шатландыю. Пасля прыбыцця ён здушыў паўстанне кіраўніка Стратэрна.
Спрыянне царкве
[правіць | правіць зыходнік]У часы кіравання Малкальма IV у Шатландыі ішло актыўнае будаўніцтва цыстэрцыянскіх, бенедыкцінскіх і клюнійскіх цэркваў (у Пейслі , Лінклудэне, Садэле, Хадынгтане, Мануеле).
Хвароба і смерць
[правіць | правіць зыходнік]У 1163 годзе пасля візіту ў Англію Малкальм IV цяжка захварэў. Адчуўшы сябе лепш, здзейсніў падарожжа да Вудстака, пасля чаго вярнуўся ў Шатландыю. У 1164 годзе чарговы напад на Шатландыю здзейсніў Сомерлед. Ён разрабаваў Глазга, але ў бітве пры Рэнфру быў разбіты Сцюартамі і загінуў. На наступны год 9 снежня 1165 года Малкальм IV памёр.
Зноскі
- ↑ а б Kindred Britain
- ↑ Lundy D. R. The Peerage
- ↑ З-за таго, што гэтыя ўладанні знаходзіліся на мяжы з Шатландыяй. Гэта турбавала Генрыха II Плантагенета
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Мак-Кензи, Агнес. Кельтская Шотландия. — М.: Вече, 2006. — С. 204—213. — 336 с. — 2 000 экз. — ISBN 5-9533-1527-9.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- KINGS OF SCOTLAND 1034-1290:MALCOLM IV (англ.). Foundation for Medieval Genealogy. Архівавана з першакрыніцы 12 лютага 2012. Праверана 8 мая 2010.
- Malcolm IV Dunkeld(недаступная спасылка). Родовид. Архівавана з першакрыніцы 17 чэрвеня 2022. Праверана 22 мая 2011.
Папярэднік Давід I |
Кароль Шатландыі 1153 — 1165 |
Пераемнік Вільгельм I |