Перайсці да зместу

Ле Дык Тхо

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ле Дык Тхо
Нараджэнне 14 кастрычніка 1911(1911-10-14)[1][2][…]
Смерць 13 кастрычніка 1990(1990-10-13)[1][2][…] (78 гадоў)
Веравызнанне нерэлігійнасць[d]
Партыя
Дзейнасць дыпламатыя[4] і знешняя палітыка[4]
Званне генерал
Бітвы
Узнагароды
Gold Star Order
Нобелеўская прэмія міру
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ле Дык Тхо (в’етн.: Lê Ðức Thọ, сапраўднае імя – Фан Дзінь Кхай, в’етн.: Phan Đình Khải; 191113 кастрычніка 1990) — в'етнамскі палітык, дыпламат, лаўрэат Нобелеўскай прэміі міру (1973).

З маладосці ўдзельнічаў у дзейнасці в'етнамскага камуністычнага руху. Правёў некалькі гадоў у французскай турме. Быў адным з заснавальнікаў Камуністычнай партыі Індакітая (1930). У перыяд Індакітайскага вайны працаваў у цэнтральным камітэце партыі на поўдні В'етнама. У 1955-1986 гадах быў членам Палітбюро Партыі працоўных В'етнама (з 1976 - Камуністычнай партыі В'етнама).

Падчас В'етнамскай вайны Ле Дык Тхо ўзначальваў паўночнав'етнамскую дэлегацыю на мірных перамовах у Парыжы; на гэтай пасадзе ён вёў і таемныя перамовы з Генры Кісінджэрам. Пасля некалькіх гадоў цяжкіх перамоў 27 студзеня 1973 быў падпісаны Парыжскі дагавор аб спыненні агню і аднаўленні міру ў В'етнаме. За свае намаганні ў дасягненні пагаднення Ле Дык Тхо сумесна з Кісінджэрам атрымаў Нобелеўскую прэмію міру за 1973, але адмовіўся ад яе, заявіўшы, што пагадненне не паклала канец вайне. Сапраўды, грамадзянская вайна ў В'етнаме працягвалася і скончылася перамогай паўночнав'етнамскіх войскаў у 1975.

Паведамлялася, што Ле Дык Тхо кіраваў (не зусім зразумела, на якой пасадзе) в'етнамскім уварваннем у Камбоджу ў 1978–1979 гадах.

Зноскі

  1. а б Le Duc Tho // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. а б Le Duc Tho // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Deutsche Nationalbibliothek Record #127005390 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
  4. а б Czech National Authority Database Праверана 14 чэрвеня 2023.