Лангэ нарадзіўся ў 1869 годзе ў Ставангеры. Атрымаў адукацыю ва Універсітэце Осла, які скончыў у 1893 годзе, атрымаў ступень магістра гуманітарных навук. У 1909 годзе заняў пасаду генеральнага сакратара Міжпарламенцкага саюза, з прычыны чаго пераехаў у Брусель, дзе знаходзілася штаб-кватэра Саюза. З пачаткам Першай сусветнай вайны вымушаны быў перанесці штаб-кватэру ў Нарвегію, дзе практычна ў адзіноце працягнуў сваю працу. У пасляваенны час Лангэ актыўна займаўся аднаўленнем дзейнасці Саюза, а ў 1921 годзе арганізаваў першую пасляваенную канферэнцыю ў Жэневе. У той жа год разам з Карлам Яльмарам Бранцінгам ён быў уганараваны Нобелеўскай прэміі міру «за прапаганду арбітражу як сродку вырашэння міжнародных канфліктаў». Нобелеўская лекцыя Лангэ была прысвечана інтэрнацыяналізму. Таксама ён прымаў актыўны ўдзел у дзейнасці Лігі Нацый, дзе з’яўляўся дэлегатам ад Нарвегіі.
Медыяфайлы на Вікісховішчы
