Конрад Лорэнц

Конрад Лорэнц
Конрад Лорэнц
	ням.: Konrad Lorenz
Дата нараджэння	7 лістапада 1903[…]
Месца нараджэння	Вена, Аўстра-Венгрыя;
Дата смерці	27 лютага 1989[…] (85 гадоў)
Месца смерці	Вена, Аўстрыя;
Месца пахавання	Санкт-Андрэ-Вёрдэрн[d];
Грамадзянства	Аўстрыя;
Бацька	Adolf Lorenz[d]
Жонка	Margarethe Gebhardt[d]
Род дзейнасці	этолаг, заолаг, біёлаг, выкладчык універсітэта, пісьменнік, урач, філосаф, псіхолаг, натураліст
Навуковая сфера	эталогія і філасофія
Месца працы	Венскі ўніверсітэт; Мюнхенскі ўніверсітэт Людвіга-Максіміліяна; Кёнігсбергскі ўніверсітэт;
Навуковая ступень	доктар медыцыны[d] (1928) і доктар філасофіі (1933)
Альма-матар	Калумбійскі ўніверсітэт (1923); Венскі ўніверсітэт (1928); Венскі ўніверсітэт (1933);
Партыя	Нацыянал-сацыялістычная нямецкая рабочая партыя (1944);
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства; Леапальдзіна; Аўстрыйская акадэмія навук; Шведская каралеўская акадэмія навук; Нацыянальная акадэмія навук ЗША; Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук; Баварская акадэмія навук;
Прэміі	прэмія Чына дэль Дука[d] (1969)
Узнагароды	прэмія Калінгі[d] (1969) Навуковая прэмія горада Вены[d] (1959) ганаровы грамадзянін Вены[d] (1983) замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (23 красавіка 1964)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Конрад Захарыяс Лорэнц (ням.: Konrad Zacharias Lorenz; 7 лістапада 1903, Вена — 27 лютага 1989, Вена) — аўстрыйскі вучоны, адзін з заснавальнікаў эталогіі — навукі аб паводзінах жывёл, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне (1973, сумесна з Карлам фон Фрышам і Нікаласам Тынбергенам).

Скончыў медыцынскі факультэт Венскага ўніверсітэта, але медыцынскай практыкай не займаўся, прысвяціў сябе даследаванню паводзін жывёл. У 1920-я гады прайшоў стажыроўку ў Англіі пад кіраўніцтвам вядомага біёлага і філосафа Джуліяна Хакслі. Затым пачаў самастойныя даследаванні ў Аўстрыі.

Быў членам НСДАП. У 1940 годзе стаў прафесарам Кёнігсбергскага ўніверсітэта. У гады Другой сусветнай вайны прызваны ў вермахт і камандзіраваны на Усходні фронт. У 1944 годзе пры адступленні германскай арміі трапіў у савецкі палон і чатыры гады правёў у лагеры для ваеннапалонных у Арменіі. У палоне пачаў працу над кнігай «Адваротны бок люстэрка» і адрокся ад сваіх нацысцкіх перакананняў. У 1948 годзе вярнуўся ў Германію і прывёз дадому свой рукапіс. У 1950 годзе ў Баварыі заснаваў Інстытут фізіялогіі. У 1963 годзе апублікаваў кнігу, прысвечаную агрэсіі.

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/medicine/laureates/1973/lorenz-facts.html Праверана 21 кастрычніка 2013.
↑ ^а ^б Hess E. H. Konrad Lorenz // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
↑ Лоренц Конрад // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>
↑ NNDB — 2002.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1373513"></a>

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Конрад Лорэнц

[_db811b4354d7ad33-1] а ^б ^в ^г http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/medicine/laureates/1973/lorenz-facts.html Праверана 21 кастрычніка 2013.

[_7d2ce135186f2f47-2] а ^б Hess E. H. Konrad Lorenz // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>

[_d71e4866ac495546-3] Лоренц Конрад // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>

[_6f91517a68bd0f9b-4] NNDB — 2002.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1373513"></a>

[1]

[2]

[3]

[4]