Таццяна Аляксандраўна Даговіч
| Таццяна Аляксандраўна Даговіч | |
|---|---|
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 1980 |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Альма-матар | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | празаік, пісьменніца, паэтка, педагог |
| Мова твораў | руская |
| Прэміі |
Руская прэмія (2016) |
Таццяна Аляксандраўна Даговіч (руск.: Татьяна Александровна Дагович; 1980, Днепрапятроўск, Украінская ССР) — празаік, пісьменніца, паэтка, выкладчыца, піша на рускай мове.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзілася ў 1980 годзе ў Днепрапятроўску (Украінская ССР).
Скончыла філалагічны факультэт Днепрапятроўскага нацыянальнага ўніверсітэта. Пазней у Мюнстэрскім універсітэце атрымала адукацыю па кірунку філасофія. З 2003 года жыве ва Уне (Германія), працуе навуковым асістэнтам і выкладчыкам[1].
Актыўна займаецца літаратурнай творчасцю на рускай мове. Яе працы публікуюцца ў літаратурных часопісах: «Новая Юность», «Знамя», «Homo Legens», «Нева»[2]. Таксама яе працы аботы былі надрукаваны ў альманаху «Тоўсты: Усё ўключана». На нямецкай мове яе працы публікаваліся ў альманаху «Poesiealbum neu». Яна аўтар кніг «Ячэйка 402», за якую стала ў 2010 годзе лаўрэатам прэміі «Рукапіс года» у намінацыі «Арыгінальная ідэя»; «Лялькі, якія рагочуць», «Працягваючы рух цягнікоў». Чацвёртая кніга прозы Таццяны Даговіч — «Расліны колеру кахання». З’яўляецца пастаянным аўтарам часопіса «Берлин. Берега»[3].
У 2016 годзе стала лаўрэатам «Рускай прэміі» за рукапіс аповесці «Працягваючы рух цягнікоў», якая у 2018 годзе выдадзена асобнай кнігай выдавецтвам «Время».
Бібліяграфія
[правіць | правіць зыходнік]- Татьяна Дагович роман «Ячейка 402»,
- Татьяна Дагович сборник повестей «Хохочущие куклы»,
- Татьяна Дагович «Продолжая движение поездов»,
- Татьяна Дагович «Растения цвета любви».
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]- Руская прэмія (2016) за рукапіс аповесці «Працягваючы рух цягнікоў»,
- прэмія «Рукапіс года» у намінацыі «Арыгінальная ідэя».