Пэнсія
Пэнсія (лац. pensio — «плацеж») — грашовае забесьпячэньне са страхавога фонду пасьля заканчэньня працоўнай дзейнасьці. Віды: працоўная (за выслугу гадоў і заслугі) і грамадзкая (пры дасягненьні сталага ўзросту, зьнявечаньні, страце кармільца). Страхавы пэнсійны фонд можа ўтварацца за кошт страхавых складак наёмных працаўнікоў, працанаймальнікаў і прадпрымальнікаў[1].
Беларусь
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Парадак прызначэньня і выплаты пэнсіяў у Беларусі вызначаецца Законам аб пэнсійным забесьпячэньні ад 22 лютага 1992 году. На 2011 г. у Беларусі выплата пэнсіяў ажыцьцяўлялася праз пазакаштарысны Фонд сацыяльнай абароны насельніцтва (ФСАН) Міністэрства працы і сацыяльнай абароны Рэспублікі Беларусь. У 2011 годзе на выплату пэнсіў прыпала каля 80% выдаткаў ФСАН[2]. На 2012 г. у Беларусі налічвалася 2,6 млн пэнсіянэраў (27,5 % насельніцтва Беларусі)[3]. За 2013 год пэнсіянэрамі стала каля 127 900 чалавек (5 % ад агульнага ліку). Сярод іх было 60 % (76 800) жанчынаў, а рэшту (51 100) складалі мужчыны. На 1 студзеня 2014 году налічвалася 2,537 млн пэнсіянэраў[4].
У 2021 годзе сярод звыш 2,5 млн пэнсіянэраў блізу 510 000 (20,4 %) былі працоўнымі. Пэнсійныя выплаты перавышалі 15 млрд рублёў (6 млрд $) і складалі 30 % агульных выдаткаў бюджэту Беларусі[5].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Генадзь Маслыка. Пэнсія // Беларуская энцыкляпэдыя ў 18 тамах / гал.рэд. Генадзь Пашкоў. — Менск: Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі, 2001. — Т. 12. — С. 268. — 560 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0198-2
- ^ Сьвятлана Бусько. У Фонду сацыяльнай абароны насельніцтва грошы ёсьць // Зьвязда : газэта. — 30 сьнежня 2011. — № 250 (27114). — С. 1. — ISSN 1990-763x.
- ^ Леанід Лахманенка. Пра пэнсію пажадана думаць у маладыя гады // Зьвязда. — 15 траўня 2012. — № 90 (27205). — С. 7.
- ^ Коратка // Зьвязда. — 7 лютага 2014. — № 23 (27633). — С. 1.
- ^ Нарада з кіраўніцтвам Савета міністраў // Прэзыдэнт Рэспублікі Беларусь, 21 верасьня 2021 г. Праверана 21 верасьня 2021 г.