Ями и ямни комплекси в древна Тракия, Р. Георгиева, М. Тонкова (ред.), 2023
За ямите и техния контекст (ямни съоръжения от І хил. пр. Хр. на територията на днешна Северна Гъ... more За ямите и техния контекст (ямни съоръжения от І хил. пр. Хр. на територията на днешна Северна Гърция между долните течения на Вардар и Марица) Петя Илиева, Институт за балканистика с Център по тракология, Българска академия на науките, София 1000, ул. Московска 13;
This paper discusses the Phoenician presence in the Northern Aegean basin, as suggested by the an... more This paper discusses the Phoenician presence in the Northern Aegean basin, as suggested by the ancient Greek authors, in the light of new archaeological discoveries from the area. It examines the few Cypriot, Phoenician and Phoenician-style objects, which were either imported or locally produced in the far north of the Aegean during the late 8th - early 7th c. B.C. This paper views them as reverberations of the active Phoenician commercial and manufacturing involvement in the southern Aegean. Moreover, an emphasis is placed on the role that Cyprus possibly played as a link between Phoenicia and the Aegean. The nature and volume of goods from the Eastern Mediterranean discovered in the Northern Aegean points towards mixed cargo ships. It also indicates a Greek (Euboean)-Phoenician cooperation rather than a direct link with the Levantine coast, although a small number of Phoenician craftsmen could have been resident in the Northern Aegean. It is argued that it’s possible to outline different patterns of interaction between Eastern Mediterranean people and Greeks (Euboeans) in the Thermaic Gulf and with local Thracians east of river Strymon.
Volume of Abstracts of papers presented at the Paros IV International Conference on the Archaeolo... more Volume of Abstracts of papers presented at the Paros IV International Conference on the Archaeology of Paros and the Cyclades, 11-14 June 2015, Paroikia, Paros
To Archaeologiko Ergo sti Macedonia kai ti Thraki 24, 2010, 2014
The paper presents the results of an archaeometric study of G 2-3 Ware samples conducted between ... more The paper presents the results of an archaeometric study of G 2-3 Ware samples conducted between 2008 and 2011 in the Cultural and Technological Institute/ R.C. “Athena” in Xanthi, Greece. It aimed to determine the chemical composition of 118 ceramic samples found in Samothrace (fig. 2), Thassos (fig. 7), Neapolis (fig. 6), Eion (fig. 5), Argilos (fig. 4) and Antissa on Lesbos (fig. 3) in order to obtain further information regarding their provenance. Measurements were accomplished by means of micro X-ray fluorescence spectroscopy (μ-XRF), while for the statistical analysis of the results Principal Component Analysis and Cluster Analysis were employed.
The interpretation of the results from archaeological point of view suggests that:
• The production of G 2-3 Ware was not centralised and was not confined to the traditionally identified centres of manufacture such as Troy and Lemnos, but was rather spread over numerous North Aegean sites
• It seems that there was either a short-lasting ceramic workshop or itinerant potter/-s producing G 2-3 Ware, based on Thasos.
• The chemical composition of the clay of some Thasian samples (212, 115) differs completely from that of the rest of the analysed samples. It seems that these vases were most likely imports from one of the established centres of manufacture such as Troy or Lemnos.
• The production of Grey Ware painted with black found together with G 2-3 Ware can also be attributed to the same Thasian workshop/potter.
• Some of the G 2-3 Ware vases found in Neapolis are most likely products of the Thasian workshop/potter. The rest form a homogeneous group with those from Eion and could be a product of a potter/workshop working temporarily in the Thacian Peraia.
• The samples from Antissa form a homogeneous group and most likely come from one workshop which can be identified, on the base of stylistic criteria (exact parallels of the decoration), as a Lemnian one.
• The samples from Argilos and some of those from Samothrace show close similarities in the chemical composition of the clay with the samples from Antissa suggesting that the former may come from the same Lemnian workshop.
• The samples from Samothrace do not form a homogeneous group and are most likely to originate from various workshops or clay deposits. While some of these are most likely a product of a Lemnian workshop, others were either manufactured in another centre (such as Troy for example) or come from a different Lemnian workshop.
• It is not unlikely that some of the samples from Samothrace (G 2-3 Ware with larger size inclusions and rougher surface compared to the standard fine clay which characterises this ceramic category) were actually produced in situ, but their chemical composition does not show affinities to that of samples of local hand-made wares which were also analysed. The chemical composition of the clay of these local G 2-3 Ware samples shows very close affinities to that of shards with light brownish clay (macroscopically identical with the clay of the standard G 2-3 Ware vases) and grey slip (usual for the Grey Ware). It seems likely that these G 2-3 – Grey Ware vases were also produced locally on the island, probably by the same potter established there temporarily.
Ями и ямни комплекси в древна Тракия, Р. Георгиева, М. Тонкова (ред.), 2023
За ямите и техния контекст (ямни съоръжения от І хил. пр. Хр. на територията на днешна Северна Гъ... more За ямите и техния контекст (ямни съоръжения от І хил. пр. Хр. на територията на днешна Северна Гърция между долните течения на Вардар и Марица) Петя Илиева, Институт за балканистика с Център по тракология, Българска академия на науките, София 1000, ул. Московска 13;
This paper discusses the Phoenician presence in the Northern Aegean basin, as suggested by the an... more This paper discusses the Phoenician presence in the Northern Aegean basin, as suggested by the ancient Greek authors, in the light of new archaeological discoveries from the area. It examines the few Cypriot, Phoenician and Phoenician-style objects, which were either imported or locally produced in the far north of the Aegean during the late 8th - early 7th c. B.C. This paper views them as reverberations of the active Phoenician commercial and manufacturing involvement in the southern Aegean. Moreover, an emphasis is placed on the role that Cyprus possibly played as a link between Phoenicia and the Aegean. The nature and volume of goods from the Eastern Mediterranean discovered in the Northern Aegean points towards mixed cargo ships. It also indicates a Greek (Euboean)-Phoenician cooperation rather than a direct link with the Levantine coast, although a small number of Phoenician craftsmen could have been resident in the Northern Aegean. It is argued that it’s possible to outline different patterns of interaction between Eastern Mediterranean people and Greeks (Euboeans) in the Thermaic Gulf and with local Thracians east of river Strymon.
Volume of Abstracts of papers presented at the Paros IV International Conference on the Archaeolo... more Volume of Abstracts of papers presented at the Paros IV International Conference on the Archaeology of Paros and the Cyclades, 11-14 June 2015, Paroikia, Paros
To Archaeologiko Ergo sti Macedonia kai ti Thraki 24, 2010, 2014
The paper presents the results of an archaeometric study of G 2-3 Ware samples conducted between ... more The paper presents the results of an archaeometric study of G 2-3 Ware samples conducted between 2008 and 2011 in the Cultural and Technological Institute/ R.C. “Athena” in Xanthi, Greece. It aimed to determine the chemical composition of 118 ceramic samples found in Samothrace (fig. 2), Thassos (fig. 7), Neapolis (fig. 6), Eion (fig. 5), Argilos (fig. 4) and Antissa on Lesbos (fig. 3) in order to obtain further information regarding their provenance. Measurements were accomplished by means of micro X-ray fluorescence spectroscopy (μ-XRF), while for the statistical analysis of the results Principal Component Analysis and Cluster Analysis were employed.
The interpretation of the results from archaeological point of view suggests that:
• The production of G 2-3 Ware was not centralised and was not confined to the traditionally identified centres of manufacture such as Troy and Lemnos, but was rather spread over numerous North Aegean sites
• It seems that there was either a short-lasting ceramic workshop or itinerant potter/-s producing G 2-3 Ware, based on Thasos.
• The chemical composition of the clay of some Thasian samples (212, 115) differs completely from that of the rest of the analysed samples. It seems that these vases were most likely imports from one of the established centres of manufacture such as Troy or Lemnos.
• The production of Grey Ware painted with black found together with G 2-3 Ware can also be attributed to the same Thasian workshop/potter.
• Some of the G 2-3 Ware vases found in Neapolis are most likely products of the Thasian workshop/potter. The rest form a homogeneous group with those from Eion and could be a product of a potter/workshop working temporarily in the Thacian Peraia.
• The samples from Antissa form a homogeneous group and most likely come from one workshop which can be identified, on the base of stylistic criteria (exact parallels of the decoration), as a Lemnian one.
• The samples from Argilos and some of those from Samothrace show close similarities in the chemical composition of the clay with the samples from Antissa suggesting that the former may come from the same Lemnian workshop.
• The samples from Samothrace do not form a homogeneous group and are most likely to originate from various workshops or clay deposits. While some of these are most likely a product of a Lemnian workshop, others were either manufactured in another centre (such as Troy for example) or come from a different Lemnian workshop.
• It is not unlikely that some of the samples from Samothrace (G 2-3 Ware with larger size inclusions and rougher surface compared to the standard fine clay which characterises this ceramic category) were actually produced in situ, but their chemical composition does not show affinities to that of samples of local hand-made wares which were also analysed. The chemical composition of the clay of these local G 2-3 Ware samples shows very close affinities to that of shards with light brownish clay (macroscopically identical with the clay of the standard G 2-3 Ware vases) and grey slip (usual for the Grey Ware). It seems likely that these G 2-3 – Grey Ware vases were also produced locally on the island, probably by the same potter established there temporarily.
Studia Thracica. Юбилейно издание. Подбрани статии по повод 50 години от създаването на Института по Тракология/ Occasional Issue. Collected Papers on the Occasion of the 50th Anniversary of the Institute of Thracology, 2022
The Late Geometric and Early Archaic North-Eastern Aegean ; https://www.degruyter.com/document/doi/10.1515/9783111314556/html, 2024
Uploads
Papers by Petya Ilieva
Greek authors, in the light of new archaeological discoveries from the area. It examines the few Cypriot,
Phoenician and Phoenician-style objects, which were either imported or locally produced in the far north
of the Aegean during the late 8th - early 7th c. B.C. This paper views them as reverberations of the active
Phoenician commercial and manufacturing involvement in the southern Aegean. Moreover, an emphasis
is placed on the role that Cyprus possibly played as a link between Phoenicia and the Aegean. The nature
and volume of goods from the Eastern Mediterranean discovered in the Northern Aegean points towards
mixed cargo ships. It also indicates a Greek (Euboean)-Phoenician cooperation rather than a direct link
with the Levantine coast, although a small number of Phoenician craftsmen could have been resident in
the Northern Aegean. It is argued that it’s possible to outline different patterns of interaction between
Eastern Mediterranean people and Greeks (Euboeans) in the Thermaic Gulf and with local Thracians east
of river Strymon.
The interpretation of the results from archaeological point of view suggests that:
• The production of G 2-3 Ware was not centralised and was not confined to the traditionally identified centres of manufacture such as Troy and Lemnos, but was rather spread over numerous North Aegean sites
• It seems that there was either a short-lasting ceramic workshop or itinerant potter/-s producing G 2-3 Ware, based on Thasos.
• The chemical composition of the clay of some Thasian samples (212, 115) differs completely from that of the rest of the analysed samples. It seems that these vases were most likely imports from one of the established centres of manufacture such as Troy or Lemnos.
• The production of Grey Ware painted with black found together with G 2-3 Ware can also be attributed to the same Thasian workshop/potter.
• Some of the G 2-3 Ware vases found in Neapolis are most likely products of the Thasian workshop/potter. The rest form a homogeneous group with those from Eion and could be a product of a potter/workshop working temporarily in the Thacian Peraia.
• The samples from Antissa form a homogeneous group and most likely come from one workshop which can be identified, on the base of stylistic criteria (exact parallels of the decoration), as a Lemnian one.
• The samples from Argilos and some of those from Samothrace show close similarities in the chemical composition of the clay with the samples from Antissa suggesting that the former may come from the same Lemnian workshop.
• The samples from Samothrace do not form a homogeneous group and are most likely to originate from various workshops or clay deposits. While some of these are most likely a product of a Lemnian workshop, others were either manufactured in another centre (such as Troy for example) or come from a different Lemnian workshop.
• It is not unlikely that some of the samples from Samothrace (G 2-3 Ware with larger size inclusions and rougher surface compared to the standard fine clay which characterises this ceramic category) were actually produced in situ, but their chemical composition does not show affinities to that of samples of local hand-made wares which were also analysed. The chemical composition of the clay of these local G 2-3 Ware samples shows very close affinities to that of shards with light brownish clay (macroscopically identical with the clay of the standard G 2-3 Ware vases) and grey slip (usual for the Grey Ware). It seems likely that these G 2-3 – Grey Ware vases were also produced locally on the island, probably by the same potter established there temporarily.
Greek authors, in the light of new archaeological discoveries from the area. It examines the few Cypriot,
Phoenician and Phoenician-style objects, which were either imported or locally produced in the far north
of the Aegean during the late 8th - early 7th c. B.C. This paper views them as reverberations of the active
Phoenician commercial and manufacturing involvement in the southern Aegean. Moreover, an emphasis
is placed on the role that Cyprus possibly played as a link between Phoenicia and the Aegean. The nature
and volume of goods from the Eastern Mediterranean discovered in the Northern Aegean points towards
mixed cargo ships. It also indicates a Greek (Euboean)-Phoenician cooperation rather than a direct link
with the Levantine coast, although a small number of Phoenician craftsmen could have been resident in
the Northern Aegean. It is argued that it’s possible to outline different patterns of interaction between
Eastern Mediterranean people and Greeks (Euboeans) in the Thermaic Gulf and with local Thracians east
of river Strymon.
The interpretation of the results from archaeological point of view suggests that:
• The production of G 2-3 Ware was not centralised and was not confined to the traditionally identified centres of manufacture such as Troy and Lemnos, but was rather spread over numerous North Aegean sites
• It seems that there was either a short-lasting ceramic workshop or itinerant potter/-s producing G 2-3 Ware, based on Thasos.
• The chemical composition of the clay of some Thasian samples (212, 115) differs completely from that of the rest of the analysed samples. It seems that these vases were most likely imports from one of the established centres of manufacture such as Troy or Lemnos.
• The production of Grey Ware painted with black found together with G 2-3 Ware can also be attributed to the same Thasian workshop/potter.
• Some of the G 2-3 Ware vases found in Neapolis are most likely products of the Thasian workshop/potter. The rest form a homogeneous group with those from Eion and could be a product of a potter/workshop working temporarily in the Thacian Peraia.
• The samples from Antissa form a homogeneous group and most likely come from one workshop which can be identified, on the base of stylistic criteria (exact parallels of the decoration), as a Lemnian one.
• The samples from Argilos and some of those from Samothrace show close similarities in the chemical composition of the clay with the samples from Antissa suggesting that the former may come from the same Lemnian workshop.
• The samples from Samothrace do not form a homogeneous group and are most likely to originate from various workshops or clay deposits. While some of these are most likely a product of a Lemnian workshop, others were either manufactured in another centre (such as Troy for example) or come from a different Lemnian workshop.
• It is not unlikely that some of the samples from Samothrace (G 2-3 Ware with larger size inclusions and rougher surface compared to the standard fine clay which characterises this ceramic category) were actually produced in situ, but their chemical composition does not show affinities to that of samples of local hand-made wares which were also analysed. The chemical composition of the clay of these local G 2-3 Ware samples shows very close affinities to that of shards with light brownish clay (macroscopically identical with the clay of the standard G 2-3 Ware vases) and grey slip (usual for the Grey Ware). It seems likely that these G 2-3 – Grey Ware vases were also produced locally on the island, probably by the same potter established there temporarily.