The Unimagined History of an Imagined Bridge over the Danube between Giurgiu and Ruse. – Revue des Etudes Sud-Est Europeenes, LXI, nos. 1-4, 2023, p. 151-192, 2023
The paper deals with a construction project discussed between Romania and the Ottoman Empire betw... more The paper deals with a construction project discussed between Romania and the Ottoman Empire between 1870 and 1875. The project aimed at the construction of a "fixed and permanent" bridge over the Danube River in order to connect the existing railways between Bucharest and Giurgiu (1869), on the one hand, and Ruse and Varna (1866), on the other. The project aimed also to provide a railway connection between Bucharest and Varna, the biggest port city on the western shore of the Black Sea, as well as between Europe and the Ottoman Empire. The documents, dating from the period of 1870-1875 and preserved in the Romanian and Turkish archives, reveal the negotiations between the state institutions of the two countries. While the Ottoman side preferred to order the bridge construction to a private company by way of concession, the Romanian state suggested that the two countries should construct it as a joint venture. This discordance led to the failure of the project that was brought into effect only in 1954 by the construction of the so-called Friendship Bridge (now called Danube Bridge).
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Uploads
Papers by Orlin Sabev
Key words: cholera epidemics, Bulgaria, the Balkans, COVID-19 pandemic, Gabriel Garcia Márquez.
Key words: cholera epidemics, Bulgaria, the Balkans, COVID-19 pandemic, Gabriel Garcia Márquez.
The book deals with the outbreak of the great cholera epidemic in Constantinople in 1865 and its impact on the Bulgarians living in the city. Bulgarian newspapers, official reports, researches conducted immediately upon the epidemic, memoirs and Ottoman archival sources are extensively used for the analysis of the dramatic situation.
The author traces down the coming of the malady from the province of Egypt to the Ottoman capital in the early summer of 1865 and its spread in the city, in the Balkans, in the Middle East and Europe. Attention is paid to the delayed but decisive government measures to combat the disease; to the main factors that facilitated its rapid spread and caused significant death tolls; to the understanding of the malady and the concepts for prevention and treatment.
The 1865 cholera epidemic is considered in a broader context including all the cholera pandemics that took place throughout the nineteenth and twentieth centuries. As the statistics show the 1865 epidemic turned out to be probably the deadliest one in Constantinople because of the coincidence of factors such as the bigger crowd of pilgrims who attended the Eid al-Adha feast in Mecca, the development of global sea transportation, and the lack of significant progress in scientific understanding of and medical treatment for the disease. The multireligious and multiethnic composition of Constantinople’s population made it difficult to combat the malady more promptly and efficiently.
The author pays special attention to the different attitudes towards epidemic diseases among the various subjects of the Ottoman Empire in accordance with their religious affiliation, folk beliefs, traditions and practices. Some Bulgarian poems dedicated to the 1848 and 1865 cholera epidemics, as well as new trends in Orthodox iconography influenced by the western tradition of dance macabre (the Dance of Death) are analysed in detail.
Орлин Събев, Танцът на холерата, София: Авангард Прима, 2021, 380 стр., 27 цветни илюстрации, ISBN 978-619-239-574-2
Книгата разглежда избухването на голямата холерна епидемия в Цариград през 1865 г. и нейното въздействие върху българите, живеещи в града. В анализа на драматичната ситуация са използвани български вестници, официални доклади, изследвания, проведени непосредствено след епидемията, мемоари и османски архивни източници.
Авторът проследява пренасянето на болестта от Египет в османската столица в началото на лятото на 1865 г. и нейното разпространение в града, на Балканите, в Близкия изток и в Европа. Обръща се внимание на забавените, но решителни правителствени мерки за борба с болестта; основните фактори, които са улеснили бързото ѝ разпространение и са причинили значителни жертви; разбирането за болестта и концепциите за превенция и лечение.
Холерната епидемия от 1865 г. е разгледана в по-широкия контекст на холерните пандемии през деветнадесети и двадесети век. Както показва статистиката, епидемията от 1865 г. се оказва може би най-смъртоносната в Цариград поради съвпадението на фактори като по-голямата тълпа от поклонници, присъствали на празника Курбан байрам в Мека, развитието на глобалния морски транспорт и липсата на значителен напредък в научното разбиране и лечение на болестта. Разнообразният религиозен и етнически състав на населението на Цариград затруднява борбата с болестта.
Авторът обръща специално внимание на различното отношение към епидемичните заболявания сред различните поданици на Османската империя в съответствие с тяхната религиозна принадлежност, народни вярвания, традиции и практики. Подробно се анализират някои български стихотворения, посветени на холерната епидемия, както и новите тенденции в православната иконография, повлияни от западната традиция (танцът на смъртта).