Postdoc, PhD (Modern Greek Literature), Aristotle University of Thessaloniki, Department of Philology, American College of Thessaloniki (Anatolia High School), Aegean College
This paper explores the experiences of the main character in Michalis Malandrakis' short novel, P... more This paper explores the experiences of the main character in Michalis Malandrakis' short novel, Patriot (2018). The protagonist, an Albanian migrant in Greece, is compelled to change his name and (re) invent his identity to achieve his goals in the new country. Agim becomes Yiannis (John) and ultimately dies as Yiannis. The novel engages in an open dialogue with theoretical questions about the self and the Other, subjectivity and objectivity, as well as the feeling of "belongingness." This paper addresses several questions: What role does the self-narrator play in constructing an identity? To what extent is the protagonist welcomed into this new world after his name change? What must he sacrifice to become accepted? And to what extent can a person (re)invent their identity?
This paper explores the experiences of the main character in Michalis Malandrakis' short novel, P... more This paper explores the experiences of the main character in Michalis Malandrakis' short novel, Patriot (2018). The protagonist, an Albanian migrant in Greece, is compelled to change his name and (re) invent his identity to achieve his goals in the new country. Agim becomes Yiannis (John) and ultimately dies as Yiannis. The novel engages in an open dialogue with theoretical questions about the self and the Other, subjectivity and objectivity, as well as the feeling of "belongingness." This paper addresses several questions: What role does the self-narrator play in constructing an identity? To what extent is the protagonist welcomed into this new world after his name change? What must he sacrifice to become accepted? And to what extent can a person (re)invent their identity?
Σκοπός της έρευνας είναι μέσα από τη διερεύνηση μιας σειράς ποιητικών έργων, γραμμένων στην τριακ... more Σκοπός της έρευνας είναι μέσα από τη διερεύνηση μιας σειράς ποιητικών έργων, γραμμένων στην τριακονταετία 1945-1974, ποιημάτων δηλαδή που οι δημιουργοί τους εντάσσονται στις δύο μεταπολεμικές γενιές της νεοελληνικής ποίησης, ή είναι παλαιότεροι που συνεχίζουν να δημοσιεύουν, να εντοπίσει τις αναφορές στο θρησκευτικό στοιχείο, να τις εντάξει αρχικά στο «ποιητικό σύμπαν» των δημιουργών τους και να οδηγηθεί σε γενικότερα συμπεράσματα για την παρουσία θρησκευτικών τόπων στην ελληνική μεταπολεμική ποίηση. Αυτό που φιλοδοξούμε να επιτύχουμε, είναι να δώσουμε μια πανοραμική εικόνα της παρουσίας του θρησκευτικού στοιχείου στην νεοελληνική ποίηση κατά την υπό εξέταση τριακονταετία, κάτι που, όπως προκύπτει από τη διερεύνηση της υπάρχουσας βιβλιογραφίας, η νεοελληνική φιλολογία στερείται. Έτσι, ορισμένα από τα ερωτήματα που θα μας απασχολήσουν θα είναι τα εξής: κατά πόσο το θρησκευτικό στοιχείο που εμφανίζεται στα ποιήματα απομακρύνεται από το βιβλικό υπο-κείμενό του; Ποιες είναι οι βιβλικές μορφές που προκρίνονται για ποιητική μετάπλαση; Με άλλα λόγια, μία πρώτη σειρά ερωτημάτων σχετίζεται με την απευθείας χρήση βιβλικών τόπων από τους ποιητές. Παράλληλα, ωστόσο, θα διερευνήσουμε την παρουσία θρησκευτικών τόπων σε συνάρτηση με την ιδεολογία των αριστερών ποιητών, αλλά και τη σχέση των θρησκευτικών τόπων με κειμενικά είδη, όπως οι, απευθείας καταγόμενες από την Παλαιά Διαθήκη, «ιερεμιάδες» ή οι ελεγείες.
Η εργασία μας επικεντρώνεται σε επτά καταξιωμένους πεζογράφους του βορειοελλαδικού χώρου, πιο σ... more Η εργασία μας επικεντρώνεται σε επτά καταξιωμένους πεζογράφους του βορειοελλαδικού χώρου, πιο συγκεκριμένα της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι ανήκουν στην πρώτη και δεύτερη μεταπολεμική γενιά και μιλούν στα έργα τους για την περίοδο της Κατοχής. Σχηματίστηκε ένα σώμα επτά δημιουργών που όλοι κατάγονται από τη Θεσσαλονίκη και πολλοί συνδέονται μεταξύ τους: Νίκος Κοκάντζης, Νίκος Μπακόλας, Περικλής Σφυρίδης, Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Τόλης Καζαντζής, Γιώργος Ιωάννου και Ντίνος Χριστιανόπουλος. Καθένας απ’ αυτούς εντάσσεται στη διερεύνησή μας με ένα κυρίως έργο, ενώ παραπληρωματικά λειτουργούν άλλα κείμενά του• όλα τα έργα είναι δημοσιευμένα. Η εργασία ξεκινά με το θεωρητικό μέρος της που τιτλοφορείται «Λογοτεχνία, Μνήμη και Βίωμα»• εδώ πρώτα εξετάζονται οι σχέσεις λογοτεχνίας και Ιστορίας, αρχής γενομένης από την Ποιητική του Αριστοτέλη και στη συνέχεια παρακολουθούνται οι θεωρητικές εξελίξεις ως προς το ζήτημα αυτό μέχρι το τέλος του 20ού αιώνα. Κατόπιν, γίνεται αναφορά στις σχέσεις της λογοτεχνίας με τη μνήμη, την ατομική, την οικογενειακή και τη συλλογική. Το κυρίως μέρος της εργασίας αφορά τους τρόπους με τους οποίους η Γερμανική Κατοχή της Θεσσαλονίκης αποτυπώνεται στις σελίδες των έργων που εξετάζουμε. Διακρίνεται σε δύο μέρη που περιλαμβάνουν το πρώτο τους μυθιστοριογράφους (Κοκάντζη, Μπακόλα, Σφυρίδη, Κέντρου-Αγαθοπούλου) και το δεύτερο τους διηγηματογράφους (Καζαντζή, Ιωάννου, Χριστιανόπουλο). Όσοι είναι οι συγγραφείς τόσα είναι και τα κεφάλαια, δηλαδή τέσσερα στο πρώτο και τρία στο δεύτερο μέρος. Στο κάθε κεφάλαιο εξετάζουμε συγκεκριμένες αναφορές του συγγραφέα στο θέμα που μας απασχολεί, εντάσσοντάς τες στη γενικότερη πλοκή του έργου και θωρακίζοντάς τες με τα θεωρητικά ζητήματα που θίχτηκαν στην Εισαγωγή. Καταλήγουμε με μία συνόψιση των όσων προηγήθηκαν. Προσθέσαμε ως Επίμετρο το κεφάλαιο «Όψεις της κατοχικής Θεσσαλονίκης (1941-1944)», το οποίο περιλαμβάνει το ιστορικό υπόβαθρο της διερεύνησής μας, απαντά, κατά κάποιο τρόπο, στο ερώτημα «τι εννοούμε ως Κατοχή της Θεσσαλονίκης;» και γιατί μας απασχολεί ιδιαίτερα στην παρούσα εργασία. Στις σελίδες που προηγήθηκαν αναζητήσαμε αναφορές σε μία πραγματικότητα, αυτή της Θεσσαλονίκης υπό τη Γερμανική Κατοχή, στην οποία παραπέμπουν επτά πεζογράφοι. Η μνήμη γίνεται το όχημα με το οποίο το παρελθόν ανακαλείται στο παρόν, φιλτραρισμένο από αυτό και από μία σειρά άλλων παραγόντων που περιγράψαμε, και βρίσκει πρόσφορο έδαφος τη γραφή, όπου ριζώνει. Επτά πεζογράφοι, επτά διαφορετικά βλέμματα επάνω στο παρελθόν, επτά διαφορετικές καταθέσεις για την τετραετία 1941-1944. Αυτές ακριβώς τις διαφοροποιήσεις της οπτικής ανάλογα με το βίωμα προσπαθήσαμε να θέσουμε ως κέντρο της διερεύνησής μας και να τις συσχετίσουμε με τις θεωρίες περί μνήμης που αναδύθηκαν στην μεταπολεμική, κυρίως, Ευρώπη.
Βιβλιοκρισία στην εφ. ΤΑ ΝΕΑ (πενθετο Βιβλιοδρόμιο) για το βιβλίο της Μερόπης Αναστασιάδου, "Οι Ρ... more Βιβλιοκρισία στην εφ. ΤΑ ΝΕΑ (πενθετο Βιβλιοδρόμιο) για το βιβλίο της Μερόπης Αναστασιάδου, "Οι Ρωμηοί της πόλης κατά τον 19ο αιώνα" (Εστία, 2023)
Κριτική για το βιβλίο του Άγγελου Δ. Παληκίδη, Τέχνη και ιστορική συνείδηση στην Ελλάδα του 19ου ... more Κριτική για το βιβλίο του Άγγελου Δ. Παληκίδη, Τέχνη και ιστορική συνείδηση στην Ελλάδα του 19ου αιώνα, Αθήνα: Gutenberg 2022, που δημοσιεύτηκε στα Νέα Βιβλιοδρόμιο, στο φύλλο της 8ης-9ης Οκτωβρίου 2022.
Κριτική για το βιβλίο της Έρης Σταυροπούλου, Η νεοελληνική ποίηση και το εικοσιένα. Διάλογος με τ... more Κριτική για το βιβλίο της Έρης Σταυροπούλου, Η νεοελληνική ποίηση και το εικοσιένα. Διάλογος με την Ιστορία, Αθήνα, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών / Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών (Ιστορική Βιβλιοθήκη 1821) 2022 που δημοσιεύτηκε στα Νέα Βιβλιοδρόμιο στο φύλλο της 13ης-14ης Αυγούστου 2022
Uploads
Papers by Marios Moros