Tronu del Pavu real

El Tronu del Pavu real, llamáu Tajt-e-Tâvús (persa: تخت طاووس) en persa, ye'l nome d'un tronu orixinalmente del Imperiu Mogol de la India, depués usáu pa describir los tronos de los emperadores perses dende Nader Shah Afsharí hasta Mohammad Reza Shah Pahlaví. El tronu de los mogoles ye llamáu Tronu del Pavorreal na so traducción al hindi.

Historia

El so nome provién de la forma del tronu, que tenía les figures de dos pavorreales paraos na so parte cimera, coles sos coles espandides y cubiertes de zafiles, rubinos, esmeraldes, perlles y otres piedres precioses de colores apropiaos pa representalos en vida. Foi creáu pal emperador mogol de la India Badshah Shah Jahanen el sieglu XVII, y atopábase nel Diwan-i-Am, la so sala d'audiencies públiques en Delhi, la so fabricación retrasó siete años.^[1] El Shah Jahan fixo asitiar el famosu diamante Koh-i-Noor nesti tronu.

El xoyeru francés Tavernier, quien tuvo en Delhi en 1665, describió'l tronu como de la forma d'una cama (una " tajté" o plataforma), de 1,8 m × 1,2 m, sofitáu sobre cuatro pates d'oru, de 50 cm a 62,5 cm d'altu, sobre que les sos barres alzaben doce columnes pa sostener el dosel, Les barres taben decoraes con cruces de rubinos y esmeraldes, y tamién con diamantes y perlles. En total esistíen 108 grandes rubinos nel tronu, y 116 esmeraldes, pero munches d'estes postreres teníen defectos. Los dolce columnes que sofitaben el dosel taben decoraes con fileres d'arrogantes perlles, y Tavernier consideró qu'ésta yera la parte más pervalible del tronu.

Según un artículu apaecíu en The Tribune (India),

"...Ordenóse, poro, en adición a les xoyes de l'ayalga imperial, rubinos, granates, diamantes, riques perlles y esmeraldes con un pesu total 230 kg teníen de ser presentaes a Bebadal Jan, el superintendente del departamentu d'orfebrería. Tuvieron De dáse-y tamién 1150 kg d'oru puro... El tronu tuvo de ser de 2,74 metros, 2,28 metros d'anchu y 4,59 metros d'altu y tuvo de ser afatáu coles xoyes enriba mentaes. L'esterior del dosel tuvo de ser de trabayu d'esmaltes con xemes ocasionales, l'interior tuvo de ser afatáu densamente con rubinos, granates y otres xoyes, y tuvo de ser sofitáu sobre 12 columnes d'esmeraldes. Nel tope de los dos pilastres tuvieron de tar dos pavos reales, densamente afataos con xemes y perlles y ente los pavos reales un árbol afatáu con rubinos y diamantes, esmeraldes y perlles. L'ascensu tuvo de consistir de trés gradies afataos con xoyes de brillantes finos". De los 11 nichos enjoyados que se formaben al so alredor pa coxinos, el del mediu taba destináu al asientu del emperador. Ente los diamantes históricos que lu decoraben taba'l famosu Kohinoor (186 kilates), el Akbar Shah (95 kilates), el Shah (88.77 kilates), el Jehangir (83 kilates), y el segundu más grande rubín espinela nel mundu — el rubín Timur (283 kilates).

Un poema de 20 estrofes del gallardoniáu poeta mogol Qudsi, allabando al emperador en lletres d'esmeraldes foi enfiñíu nel tronu. El 12 de marzu de 1635, l'emperador Shah Jahan xubió per primer vegada al acabante concluyir Tronu del Pavorreal. El xoyeru y viaxeru francés, Jean Baptiste Tavernier, quien tuvo la oportunidá d'esaminar el tronu bien de cerca, confirma la descripción del cronista de la corte... El so allugamientu nos dos fortaleces-#palacio de Delhi y Agra foi usualmente na Sala d'Audiencia Privada conocida como Diwan-y Jas, anque se caltenía na Sala d'Audiencia Pública conocida como Diwan-I-Am cuando s'esperaben audiencies mayores.^[2]

Nader Shah, de Persia, invadió l'Imperiu Mogol en 1738, y tornó a la so patria en 1739 col Tronu del Pavorreal orixinal según munches otres ayalgues del emperador mogol Muhammad Shah. Entós que Nader Shah fuera asesináu en 1747, el Tronu del Pavorreal orixinal foi destruyíu nel caos que sobrevieno. Sicasí, los tronos iraninos posteriores fueron denominaos tamién como Tronu del Pavorreal, anque paecíen sielles en cuenta de plataformes. Un exemplu de tales tronos ye'l tronu Naderi, construyíu en 1812 pa Fath Ali Shah Qajar. Otru tronu iranín, construyíu en 1836 pa Mohammad Shah Qajar, foi llamáu tamién Tronu del Pavorreal.

Teoríes revisionistes

Grupos hindús nacionalistes consideraron que'l Tronu del Pavorreal foi orixinalmente un tipu de tronu hindú, usurpáu pola dinastía mogol posterior. Ellos consideren que yá que los islámicos prohiben cualquier representación de criatures vivientes, incluyíos los pavorreales, el tronu nun puede ser d'orixe islámicu. Los grupos hidutva fixeron planteamientos similares, n'oposición a los historiadores prevalecientes, sobre otres coses de la India mogol y musulmana como'l Taj Mahal, tamién construyíu mientres el reináu de Shah Jahan.

Esti planteamientu sobre'l Tronu del Pavorreal ye dudosu porque los emperadores mogoles de la India nun siguíen un islam puritanu salvu Aurangzeb, el fíu del Shah Jahan. La mayoría de les otres sectes y denominaciones del Islam son indulxentes sobre la representación de plantes, aves, animales y humanos, quitando de xacíu a Dios y, en menor midida, a Mahoma. Ello ye que casi tolos emperadores mogoles faíense retratar polos pintores de la corte.

Ver tamién

Referencies

↑ Dalal, Roshen (1997).
↑ Swany, K.R.N. "As priceless as the Peacock Throne," The Tribune (India). 30 de xineru 2000.

Curzon, George Nathaniel. (1892). Persia and the Persian Question.'Longmans, Green & Co. OCLC 3444074
Hansen, Waldemar. (1986). The Peacock Throne: The Drama of Mogul India. Delhi: Motilal Banarsidass . 10-ISBN 81-208-0225-X; 13-ISBN 978-81-208-0225-4; OCLC 18734087
Williams, David. (1858). The preceptor's assistant, or, Miscellaneous questions in general history, literature, and science. London: By Simpkin, Marshall. OCLC 63065688 [1]

[1] Dalal, Roshen (1997).

[2] Swany, K.R.N. "As priceless as the Peacock Throne," The Tribune (India). 30 de xineru 2000.

[1]

[2]