Thereza Imanishi-Kari
Thereza Imanishi-Kari | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu | 1943 (80/81 años) |
| Nacionalidá |
 Brasil |
| Residencia | Estaos Xuníos |
| Estudios | |
| Estudios |
Universidá de Ḥelsinki Universidá de Kioto Universidá de São Paulo |
| Llingües falaes |
portugués inglés |
| Oficiu | bióloga, inmunóloga, bioquímica |
| Emplegadores | Universidá Tufts |
 | |
Thereza Imanishi-Kari (1943) ye una bióloga nipo-brasilana, y profesora acomuñada de Patoloxía, na Universidá Tufts.
Biografía
[editar | editar la fonte]Imanishi-Kari ye conocida pol so papel nun asuntu de presuntu fraude científicu.[1][2] En 1986, Imanishi-Kari fuera coautora d'un artículu científicu sobre inmunoloxía, con David Baltimore. El documentu, publicáu na revista científica Cell, amosaron resultancies inesperaes na forma en que'l sistema inmune reorganiza los sos xenes pa producir anticuerpos contra antigenos al atopase per primer vegada (ver recombinantes V(D)J).[3] Margot O'Toole, una investigadora nel Lab de Imanishi-Kari, afirmó que nun podía reproducir dalgunos de los esperimentos nel documentu y acusó a Imanishi-Kari de falsificar los datos. Yá que la investigación fuera financiada pol gobiernu federal d'EE. XX. al traviés del National Institutes of Health, la cuestión foi tratada pol Congresu de los Estaos Xuníos, onde foi escorrida agresivamente por, ente otros, el representante John Dingell. En gran midida sobre la base d'eses resultancies, la "Unidá Antifraude de NIH", depués llamada "Office of Scientific Integrity", acusó a la Dra. Imanishi-Kari, en 1991 de falsificar datos y encamentó la so esclusión de recibir ayudes d'investigación por una década. En 1996, una acabante constituyir "Panel d'apelaciones HHS", nomáu pol gobiernu federal, revisó'l casu de nuevu y tornó tolos cargos contra Imanishi-Kari.[4] Sigue como científica y sigue publicando con ésitu.[5][6]
Referencies
[editar | editar la fonte]- “The Assault on David Baltimore,” Daniel J. Kevles, The New Yorker, 27 de mayu 1996, pp. 94-109
- Daniel J. Kevles; The Baltimore Case ISBN 0-393-04103-4
- ↑ horace Freeland Judson. 2006. Anatomía del fraude científicu. Editor Ed. Critica, 496 p. ISBN 8484327329 [https://books.google.com.ar/books?id=_WbSRa86WHIC&printsec=frontcover&hl=es&source=gbs_vpt_buy#v=onepage&q&f=false en llinia
- ↑ Beardsley, T. (1996) Profile: Thereza Imanishi-Kari – Starting With a Clean Slate, Scientific American 275(5), 50-52.
- ↑ Weaver D, Reis MH, Albanese C, Costantini F, Baltimore D, Imanishi-Kari T (abril de 1986). «Altered repertoire of endogenous immunoglobulin gene expression in transgenic mice containing a rearranged mu heavy chain gene». Cell 45 (2): páxs. 247–59. doi:. PMID 3084104. http://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/0092-8674(86)90389-2.
- ↑ «Thereza Imanishi-Kari, Ph.D., DAB Non. 1582 (1996)». Departamentu de Salú y Servicios Humanos de los Estaos Xuníos (21 de xunu de 1996). Consultáu'l 18 d'avientu de 2008.
- ↑ The Baltimore Case (1998), por Daniel Kevles, el profesor Stanley Woodward, d'Historia de la Yale University da detalles sobre'l casu
- ↑ El matemáticu Serge Lang presentó otra visión nun artículu publicáu na revista Ethics and Behavior en xineru de 1993 [1]
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q7782978