Cine sonoru

El cine sonoru ye aquelli nel que la película incorpora xunto a los fotogrames una pista na que s'alncuentren grabaes les voces, la música y los demás soníos de forma sincronizada coles semeyes. D'esta miente, al proyeutar la película l'audiencia escucha al traviés de los altavoces; les voces, la música y los soníos que formen parte de l'aición o l'acompañen.

Anque nun foi la primera película "falada", una de les más famoses nos años 1920 foi The Jazz Singer de 1927, qu'emplegó'l formatu Vitáfono o Vitaphone, anque yá la película "Don Xuan", de 1926, foi la primera qu'incorporó soníu (esencialmente efeutos especiales y música orixinal).

A magar d'ehí, el cine emplegó dellos formatos a lo llargo de la so historia, que puen dixebrase, esencialmente, n'analóxicu (qu'abarca tantu banda magnética como pista óptica) y dixital. Dientro d'estos grupos, podemos estremar el númberu de canales usaos (cine monoaural, estereofónicu y multicanal).

Ver tamién

Referencies

Enllaces esternos