Saltar al conteníu

North American X-15

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
La revisión del 18 ago 2024 a les 11:13 por InternetArchiveBot (alderique | contribuciones) (Recuperando 3 referencia(es) y marcando 0 enllace(s) como rotu(os).) #IABot (v2.0.9.5)
(difs.) ← Revisión anterior | Revisión actual (difs.) | Revisión siguiente→ (difs.)
North American X-15
modelu d'aeronave
Aeronave esperimental y sub-orbital spaceplane (en) Traducir
Información
Fabricante North American Aviation (es) Traducir
Historia
Primer vuelu 8 xunu 1959
Entrada en serviciu 17 setiembre 1959
Retirada de serviciu avientu 1968
Operadores
   Fuercia Aérea de los Estaos Xuníos
   NASA
Carauterístiques
Unidaes fabricades 3
Cambiar los datos en Wikidata

El North American X-15 yera un avión cohete que formaba parte de la serie X d'aviones esperimentales utilizaos pola USAF, la NASA y la USN. El X-15 consiguió delles marques de velocidá y altitú a empiezos de los años 1960, algamando la llende col espaciu esterior (Llinia de Kármán) y llogrando información que sería utilizada nel diseñu d'aviones y naves espaciales darréu.

Mientres el programa del X-15, trece vuelo, realizaos por ocho pilotos, algamaron el criteriu de la USAF de vuelu espacial al pasar los 80 km d'altitú y los pilotos recibieron el títulu d'astronautes per parte de la Fuercia Aérea. Dos pilotos amás recibieron les ales d'astronauta de la NASA.[1]

De toles misiones del X-15, dos vuelos realizaos pol mesmu pilotu, tamién consiguieron la calificación de vuelu espacial de la FAI al pasar la llende de 100 km.

X-15 aterrizando, onde puede apreciase los patinos.

El pidimientu pa propuestes orixinal foi publicada pa la estructura del avión el 30 d'avientu de 1954 y pal motor de cohete el 4 de febreru de 1955. North American recibió'l contratu pa la estructura en payares de 1955 y Reaction Motors foi contratada en 1956 p'apurrir los motores.

Como dellos aviones de la serie X, el X-15 foi diseñáu pa ser tresportáu so l'ala d'un B-52. El fuselaje yera allargáu y cilíndricu, con carenas na parte posterior que-y daba una aspeutu esplanáu y con aletes en forma de cuña dorsales y ventrales. El tren d'aterrizaxe retráctil consistía nuna rueda nel morru y dos patinos (p'apurrir mayor espaciu llibre parte de l'aleta ventral refugábase antes d'aterrizar). Los dos motores XLR-11 del modelu inicial X-15A apurría 36 kN d'emburrie. El motor real del X-15 sería un únicu XLR-99 con una fuercia d'emburrie de 254 kN a nivel del mar y 311 kN n'altor máximu.

Antes de 1958, los oficiales de la USAF y la NACA (darréu, la NASA) aldericaron sobre un X-15 orbital, denomináu como X-15B, que sería llanzáu al espaciu utilizando un misil Navajo. La idea foi refugada cuando se formó la NASA y aprobóse el Proyeutu Mercury pa un vuelu espacial tripuláu. Escontra 1959, el programa del planiador espacial X-20 Dyna-Soar convertir nel métodu preferíu pola USAF pa llanzar una nave espacial militar a órbita. El programa del X-20 foi atayáu a empiezos de los años 1960.

El primer vuelu del X-15 foi una prueba ensin propulsión realizada por Scott Crossfield el 8 de xunu de 1959, siguíu del primer vuelu propulsado el 17 de setiembre. El primer vuelu col motor XLR-99 realizóse'l 15 de payares de 1960.

Fabricáronse un total de tres aviones X-15 y realizaron 199 vuelos de pruebes, el postreru'l 24 d'ochobre de 1968. Entamóse realizar el vuelu númberu 200 sobre Smith Ranch (Nevada). Taba previstu pal 21 de payares d'esi añu con William J. Knight como pilotu. Dellos problemes téunicu y atmosféricu retrasaron el llanzamientu siquier seis veces hasta finales d'avientu. Finalmente, tres la cancelación debíu al tiempu'l 20 d'avientu de 1968, decidióse que nun se realizaría'l vuelu. Los X-15 fueron preparaos pa ser almacenaos: el X-15 #1 foi unviáu al Muséu Nacional del Aire y l'Espaciu en Washington DC; el X-15 #2 exhibir nel Muséu Nacional de la Fuercia Aérea de los Estaos Xuníos na base aérea de Wright-Patterson (Ohio); el X-15 #3 foi destruyíu nun accidente'l 15 de payares de 1967.

Un total de doce piloto volaron nel avión, incluyendo a Neil Armstrong, que se convertiría nel primer home en triar la Lluna, y a Joe Engle, que se convertiría en comandante nes misiones del tresbordador espacial. En xunetu y agostu de 1963 el pilotu Joe Walker crució la marca de 100 km d'altitú, convirtiéndose na primer persona en llegar al espaciu dos veces.

El pilotu de pruebes de la USAF, el mayor Michael J. Adams morrió'l 15 de payares de 1967 cuando'l so X-15 empezó a xirar en descensu y darréu desintegrarse cuando l'aceleración algamó 15 g (147 m/s²), espardiendo los restos del avión en 130 km². El 8 de xunu de 2004 alzóse un monumentu nel llugar onde s'atopó la cabina, cerca de Randsburg. Adams recibió póstumamente les ales d'astronauta pol so últimu vuelu nel X-15 #3, qu'algamó una altitú de 81,1 km. En 1991, añadióse'l nome de Adams al Astronaut Memorial del centru espacial John F. Kennedy.

El segundu X-15A foi remocicáu tres un accidente d'aterrizaxe. Allargóse'l so fuselaje 74 cm, fornióse-y con depósitos de combustible adicionales y recibió un tratamientu anticalor na so superficie. L'avión recibió la denominación de X-15A-2 y realizó el so primer vuelu'l 28 de xunu de 1964, algamando una velocidá de 7.274 km/h (2.021 m/s).

Les altitúes alcanzaes pol X-15 permanecieron ensin ser superaes por un avión tripuláu sacante'l tresbordador espacial hasta'l tercer vuelu del SpaceShipOne en 2004. Les velocidaes y altitúes fueron superaes con frecuencia en cohetes ensin tripular como'l Pegasus. El estatorreactor Boeing X-43 consiguió averase a Mach 10 el 16 de payares de 2004 a una altitú de 29 km.

Cinco aviones tuvieron arreyaos nel programa del X-15, trés d'ellos aviones-cohete X-15 y dos B-52 pa tresporte.

  • X-15A-1 - 56-6670, 82 vuelos propulsados.
  • X-15A-2 - 56-6671, 53 vuelos propulsados.
  • X-15A-3 - 56-6672, 64 vuelos propulsados.
  • NB-52A - 52-003 (retiráu n'ochobre de 1969)
  • NB-52B - 52-008 (retiráu en payares de 2004)[2]

X-15/Blue Scout

[editar | editar la fonte]

En marzu de 1962 la NASA propunxo utilizar el X-15 como llanzador orbital, utilizando un cohete Blue Scout como vector a ser llanzáu dende'l banduyu del X-15 por aciu un raíl estensible.[3] El proyeutu foi refugáu por cuenta de duldes sobre la seguridá y la so viabilidá económica.

Vuelos a mayor altitú

[editar | editar la fonte]

Nos Estaos Xuníos esisten dos definiciones p'astronauta según l'altitú que consiguiera. La USAF decidió dar les ales d'astronauta a aquellos que superaren la llende de 80 km. La FAI establez la llende del espaciu en 100 km. Trece vuelo del X-15 superaron los 80 km y dos d'ellos los 100 km.

Vuelos del X-15 superiores a 80 km d'altitú
Vuelu Fecha Velocidá máxima Altitú Pilotu
Vuelo 62 17 de xunetu de 1962 6.167 km/h 95.940 m Robert M. White
Vuelu 77 17 de xineru de 1963 5.918 km/h 82.810 m Joe Walker
Vuelu 87 27 de xunu de 1963 5.512 km/h 86.870 m Robert Rushworth
Vuelu 90 19 de xunetu de 1963 5.971 km/h 106.010 m Joe Walker
Vuelu 91 22 d'agostu de 1963 6.106 km/h 107.960 m Joe Walker
Vuelu 138 29 de xunu de 1965 5.523 km/h 85.527 m Joseph H. Engle
Vuelu 143 10 d'agostu de 1965 5.713 km/h 82.601 m Joseph H. Engle
Vuelu 150 28 de setiembre de 1965 6.006 km/h 90.099 m John B. McKay
Vuelu 153 14 d'ochobre de 1965 5.720 km/h 81.230 m Joseph H. Engle
Vuelu 174 1 de payares de 1966 6.035 km/h 93.543 m Bill Dana
Vuelu 190 17 d'ochobre de 1967 6.206 km/h 85.500 m Pete Knight
Vuelu 191 15 de payares de 1967 5.745 km/h 81.080 m Michael J. Adams
Vuelu 197 21 d'agostu de 1968 5.541 km/h 81.530 m Bill Dana

Fináu nel vuelu

Vuelos a mayor velocidá

[editar | editar la fonte]
Los diez vuelos del X-15 a mayor velocidá
Vuelu Fecha Velocidá máxima Altitú Pilotu
Vuelo 45 9 de payares de 1961 6.587 km/h 30.968 m Neil Armstrong
Vuelu 59 27 de xunu de 1962 6.605 km/h 37.704 m Joe Walker
Vuelu 64 26 de xunetu de 1962 6.420 km/h 30.145 m Neil Armstrong
Vuelu 86 25 de xunu de 1963 6.294 km/h 34.077 m Joe Walker
Vuelu 89 18 de xunetu de 1963 6.317 km/h 31.943 m Robert Rushworth
Vuelu 97 5 d'avientu de 1963 6.466 km/h 30.785 m Robert Rushworth
Vuelu 105 29 d'abril de 1964 6.286 km/h 30.968 m Robert Rushworth
Vuelu 137 22 de xunu de 1965 6.338 km/h 47.518 m John B. McKay
Vuelu 175 18 de payares de 1966 6.840 km/h 30.145 m Pete Knight
Vuelu 188 3 d'ochobre de 1967 7.274 km/h 58.552 m Pete Knight

Pilotos del X-15

[editar | editar la fonte]
Pilotu Organización Vuelos totales Vuelos espaciales (USAF) Vuelos espaciales (FAI) Númberu Mach máximu Velocidá máxima (km/h) Altitú máxima (m)
Michael J. Adams†† USAF 7 1 0 5,59 6.151 81.077
Neil Armstrong align="center"|

7

0 0* 5,74 6.420 63.246
Scott Crossfield North American 14 0 0 2,97 3.154 24.725
Bill Dana align="center"|

16

2 0 5,53 6.272 93.543
Joseph H. Engle USAF 16 3 0* 5,71 6.257 85.527
Pete Knight USAF 16 1 0 6,70 7.274 85.496
John B. McKay align="center"|

29

1 0 5,65 6.217 90.099
Forrest S. Petersen USN 5 0 0 5,3 5.794 31.029
Robert Rushworth USAF 34 1 0 6,06 6.466 86.868
Milt Thompson align="center"|

14

0 0 5,48 5.993 65.258
Joe Walker USAF 25 3 2 5,92 6.605 107.960
Robert M. White USAF 16 1 0 6,04 6.587 95.936

El capitán Iven Kincheloe fuera escoyíu en setiembre de 1957 como pilotu de pruebes de la USAF pal programa del X-15 (col capitán Bob White como'l so sustitutu) pero morrió nun accidente con F-104 antes de poder volar nel X-15.

†† Fináu nel vuelu 191 del X-15.

* Estos dos pilotos cruciaron la llende de los 100 km dempués de dexar el programa X-15. Armstrong nel proyeutu Gemini y nel programa Apollo y Engle nel programa del tresbordador espacial.

Especificaciones

[editar | editar la fonte]

Xenerales

[editar | editar la fonte]
  • Tripulación: 1
  • Llargor: 15,45 m
  • Valumbu: 6,8 m
  • Altor: 4,12 m
  • Superficie alar: 18,6 m²
  • Pesu en vacíu: 6.620 kg
  • Pesu cargáu: 15.420 kg
  • Máximu pesu al despegue: 15.420 kg
  • Planta motriz: un motor de cohete de combustible líquidu Thiokol XLR-99-RM-2 de 313 kN d'emburrie a 30 km d'altitú.

Rendimientu

[editar | editar la fonte]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Jenkins, Dennis R. (2001). Space Shuttle: The History of the National Space Transportation System, 3rd edition, Voyageur Press. ISBN 0-9633974-5-1.
  2. NASA's Boeing NB-52B Stratofortress Mothership Walkaround
  3. Air-launched orbital launch vehicle. Family: Air-Launched. Country: USA. Status: Design 1962.

Bibliografía

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]