Michel Domingue
Michel Domingue (28 de xunetu de 1813, Les Cayes – 24 de mayu de 1877, Kingston) foi'l decimoprimer presidente d'Haití, dende'l 11 de xunu de 1874, en sustitución de Nissage Saget.
Michel Domingue | |||
|---|---|---|---|
 | |||
14 xunu 1874 - 15 abril 1876 - Pierre Théoma Boisrond-Canal → | |||
| Vida | |||
| Nacimientu | Les Cayes, 28 de xunetu de 1813 | ||
| Nacionalidá |
 Haití | ||
| Muerte | Kingston[1], 24 de mayu de 1877 (63 años) | ||
| Oficiu | políticu | ||
 | |||
Biografía
editarMichel Domingue nació na ciudá de Les Cayes el 28 de xunetu de 1813. Graduar nel exércitu y convirtióse nel comandante de les unidaes del exércitu nel Departamentu Sur.[2][3]
Dende'l 8 de mayu de 1868 hasta avientu de 1869, so la presidencia de Sylvain Salnave, encabezó la revuelta contra'l presidente nel sur d'Haití, contribuyendo a la xubida al poder de Nissage Saget. El 11 de xunu de 1874, el xeneral Domingue foi escoyíu pa un mandatu d'ocho años como presidente d'Haití.
Promulgó una nueva Constitución pal país el 6 d'agostu de 1874, creando'l cargu de vicepresidente, yá que concedió al so sobrín Septimus Rameau Domingue el 10 de setiembre de 1874, quien foi'l presidente de facto del país mientres el so mandatu.[4]
Llegó a un alcuerdu de paz col presidente de la República Dominicana, al traviés del cual Haití reconocía y aceptaba la total independencia de los dominicanos. Magar él y el presidente dominicanu, Ignacio María González Santín, roblaron l'alcuerdu'l 20 de xineru de 1875, el congresu haitianu negar a ratificalo.[5]
A pesar d'esti ésitu na política internacional, la economía del país pasába-y factura na opinión popular. Domingue trató d'axustar un préstamu con Francia. A lo último, la corrupción y el fraude yeren tan grandes que Domingue promulgó un decretu, el 15 de mayu de 1875, que condució a la detención de los xenerales Pierre Brice y Pierre Monplaisir. El so adversariu políticu, Pierre Théoma Boisrond-Canal criticó fuertemente al gobiernu,[6] tres lo que Domingue empecipió una purga d'opositores. Boisrond-Canal abellugar na embaxada d'Estaos Xuníos. Pierre Monplaisir y Pierre Brice morrieron mientres Boisrond-Canal y otru opositores fuxeron al estranxeru. Esto dio llugar a nuevos disturbios en munches partes del país, pero especialmente na capital, Puertu Príncipe. Septimus Rameau foi acusáu de ser responsable de la muerte de los dos xenerales, siendo asesináu nuna cai de Port-au-Prince. La revuelta civil finalmente llevó a la cayida del so gobiernu'l 15 d'abril de 1876, abellugándose na embaxada de Francia, tres lo que se exilió en Xamaica, ya instalándose en Kingston,[7] onde finó'l 24 de xunu de 1877.
Foi asocedíu al frente del país por Boisrond-Canal.
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ URL de la referencia: http://www2.webster.edu/~corbetre/haiti/leaders/domingue.htm.
- ↑ Haiti, in: rulers.org
- ↑ "Hayti Triumph Of The Revolution; The Preparation To Attack Of Port-au-Prince; Revival Of Business; Issue Of Paper Money", New York Times 9. Dezember 1869
- ↑ Liste des Chefs d'États Haitiens, consultáu'l 31 de xineru de 2010.
- ↑ Michel Domingue, consultáu'l 31 de xineru de 2010.
- ↑ "The Disturbances In Hayti; Attempted Assassination Of President Domingue - The Difficulties Which Followed - Order Restored", New York Times 16. Mai 1875
- ↑ Rogozinski, Jan. A Brief History of the Caribbean, 1999, Nueva York, Facts on File, páxina 220, ISBN 081603811-2
Enllaces esternos
editar- Chapter XXI, Haiti History Chapters, in: Haitiwebs.com
- Biografía en Haitianmedia
- Fearon, James D./ Laitin, David D.: "Haiti", Stanford University, 2006 Archiváu 2013-10-02 en Wayback Machine (PDF-Datei; 259 kB)
- "Dates Principales De L‘Histoire D‘Haiti"
- "Decades Of Instability, 1843-1915", Library Of Congress, 1989
- "World History: Haiti 1859-1915"
Datos: Q886224
