Hortar

De Hortari (lat. Hortarius; alem. *Hordahari „Schatzchrieger“) isch en alamannischa Gaukini (rex) gsi, wo 356/8 im Gibiet vom Odewald gherrscht het. Öb er identisch isch mitem Hortari, wo im Joor 372 as Först (primas) vode Bukinobante gnennt werd, isch umstritte, well d Bukinobante nördlich vom Main agsidlet gsii sind.

De römisch Historiker Ammianus Marcellinus het gschribe: Noch ra sigriche Schlacht gegä dä römischä Heermeister Barbatio (357) bi Rauracum (Kaiseraugst) hend sich d Alamannenkinigi Hortar, Suomar, Ur, Ursicin un Vestralp untar dä Fyhrung vum Chnodomar und em Agenarich (Serapio) ihri Heeri versommelt, un sind gegä dä römisch Bfehlshabar Severus zogä, in d Schlacht vo Strossburi. Noch de verlorena Schlacht het de Hortar, sin Lebä un Lond gegä Liferi vun Gspanne un Baumaterial, kene bhalte. Im Joor 358 het de Cäsar Julian mitem Hortari e Fridesvertrag gschlossi.

Im Joor 372 erschint en Hortar, wo als Först vode Bukinobante gnennt werd, zsämme mit em enandere Först, em Bitherid, im römische Militärdienscht. Dur Folter isch vum Hortar ä "Gständnis" erpresst worä, wonoch er gegä dä Staat grichteti Brief an onderi Alamannenfyrste gschickt hän soll. Dorufhin isch er zuem Tod durch d Flammi verurteilt worä.

Quelle

• Ammianus Marcellinus 16,12,1; 17,10,5; 18,2,2; 2,13f.; 29,4,7.

Biächa

• Dieter Geuenich: Geschichte der Alemannen. Kohlhammer, Stuttgart 2004 ISBN 3170182277 / ISBN 3170120956