Gaan na inhoud

V-bomwerpers

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

V-bomwerpers was drie Britse bomwerpers, die Avro Vulcan, die Handley Page Victor en die Vickers Valiant wat amper dieselfde tyd in diens gestel is om kernwapens te dra en te dien as afskrikmiddel teen die Sowjetunie. Hulle het die rol vervul van 1955 tot 1968. Die Vickers Valiant het eerste gevlieg in 1951 en is in diens gestel in 1955, die Avro Vulcan het die eerste keer in 1952 gevlieg en is in diens gestel in 1956 en die Handley Page Victor het die eerste keer gevlieg in 1952 en in diens gestel in 1958. Hierdie vliegtuie het ook as die V-mag bekend gestaan en sy hoogtepunt bereik in Junie 1964 toe daar 50 Valiants, 70 Vulcans en 39 Victors in diens was.

Die V-bomwerpers het al die skroefaangedrewe bomwerpers soos die Avro Lincoln en Boeing B-29 Superfortress (geleen van Amerika) vervang.

Al drie die bomwerpers was ontwerp om Brittanje se eerste atoombom, die Blue Danube, 'n vryval bom, te kan dra. Die bom was alreeds beskikbaar in November 1953 maar dit was eers in 1955 dat die Britse Lugmag oor 'n operasionele eskader, 138 Eskader, beskik het wat die bom kon dra. Alhoewel die Canberra reeds sedert 1951 in diens was, was sy bomlaai te klein vir die Blue Danube.

Dit is verbasend dat dit slegs negejaar geneem het vir die straalaangedrewe kernkrag bomwerpers om eskader diens te kan doen.