The United States vs. Billie Holiday (2021)

Vanaf 18 maart 2021 in de bioscoop (The Searchers)

EDIT: bioscooprelease uitgesteld

Aardige film over zangeres Billie Holiday die door de politie wordt lastig gevallen vanwege haar druggebruik. Een niet al te vrolijke biopic die gebaat zou zijn bij een wat betere introductie. De eerste helft is wel goed, maar daarna wordt de film wat langdradig en mist het hier en daar wat focus. Andra Day weet de film prima te dragen in de titelrol.

Het staat er (nog) niet bij maar hij duurt zo'n 130 minuten. Dat was misschien iets te lang want die liedjes van Billy Holiday klonken behoorlijk hetzelfde. Ze hadden alleen andere teksten. En een van die teksten was een doorn in het oog van de overheid. De film laat maar weer eens zien dat de overheid zich veel te veel bemoeid met de levens van hun burgers. Ten eerste is het niet hun verantwoordelijkheid wat iemand met zijn lichaam doet. Ten tweede is het verloren moeite en een verkwanseling van belastinggeld.
Rode draad in het verhaal is het liedje strange fruit wat een metafoor is voor de mensen die werden gelyncht. Blijkbaar is er sinds vorig jaar weer een document bij met hoogstwaarschijnlijk een pagina of 350 waarin staat dat je geen mensen mag lynchen op grond van huidskleur. Totaal overbodig die overheid. Ze hadden 100 jaar geleden al een regeltje kunnen invoeren dat je geen ander mens mag doodmaken.
Helaas voor Billy weet de overheid wel raad met het belastinggeld en sturen ze een agent op Billy af zodat ze haar in de gaten kunnen houden. De agent wordt gebruikt uiteraard door de overheid vanwege zijn huidskleur maar de agent komt toch uiteindelijk tot bezinning en staat Billy bij tot de laatste snik. Goeie vent. Goede film.

Aardige biopic over het turbulente leven van de toch wel legendarische jazz-zangeres Billie Holiday. Een film die echt thuishoort in het huidige BLM-tijdperk. Andra Day is goed bezig, maar niettemin staat mij bij dat ik Lady Sings the Blues uit 1972 met Diana Ross in de titelrol destijds een mooiere film vond. Ik ga dat binnenkort nog een keer checken.

Andra Day is totaal miscast voor deze redelijke film. Ze mist alles wat Billy Holiday had namelijk schoonheid, seksapeal en uitstraling erg jammer dit..

Typische saaie biopic. Het soort dat begint en eindigt met tekst op het scherm. Hoewel, ook weer niet helemaal. Het verhaal zit vol rare tempowisselingen en rare keuzes in de montage. Ook in stijl gaat het alle kanten op. Echt lelijk dat willekeurige zwart-wit er tussendoor met die dissolves etc. Ik ben eigenlijk ook niet echt een fan van Lee Daniels als filmmaker. De personages bevatten maar weinig nuance en de dialogen zijn ook niet altijd even geweldig. Daarnaast vind ik films over beroemde artiesten met een verslaving vaak ook wat vermoeiend.

Day is overigens wel fantastisch als Holiday, in haar debuut nog wel, en Rhodes vond ik ook niet onaardig met zijn spel en charisma, ook al is zijn personage niet fantastisch geschreven. Een scène die er voor mij nog bovenuit stak was die nachtmerrie-achtige scène halverwege, waarin je een flashback naar Holidays jeugd over ziet gaan in een afschuwelijk moment waarop ze een familie aantreft kort nadat de moeder is gelyncht. Helaas is dit een uitzondering, en blijf je uiteindelijk met het gevoel over een vrij oppervlakkige en onopmerkelijke film gezien te hebben, op de hoofdrolspeelster na. 2.0*.

Deze film over Billie Holiday is niet zomaar een nieuwe biopic over een bekende ster. Het focust tegelijk op enkele maatschappelijke thema's zoals rassendiscriminatie, de lynchpartijen van zwarte Amerikanen en de war on drugs. De film is sowieso qua onderwerp daarmee een aanrader. Bovendien zet actrice Andra Day in haar echte filmdebuut (na een figurantenrol en een stemmenrol) als Billie Holiday. Ze won al enkele filmprijzen en zal er nog wel een paar binnenhalen.

Dankzij het thema en de vertolking van Day is het nog een goeie film geworden, want de film mist helaas wat aan diepgang en buiten Day is het vrij middelmatig qua acteerwerk. De film is mooi aangekleed, maar buiten enkele zo gezegde archiefbeelden, is het weinig creatief. De film zal helaas wat in de vergeethoek geraken (ze valt nu al niet echt op) waardoor het de aanklacht die Strange Fruit ooit had (en nog steeds weerklinkt) langs geen kanten kunnen evenaren. Als dat de bedoeling was, is het niet goed gelukt. Als biopic rond Billie Holiday heeft men er wel iets van gemaakt en is het meer dan enkel haar liedjes.

Andra Day treedt in de voetsporen van Diana Ross die in 1972 de rol van jazz-zangeres Billie Holiday speelde in The Lady Sings the Blues en, net als Andra Day, haar Oscarnominatie niet wist te verzilveren omdat de film eigenlijk niet zo geweldig was. De titel wekt de indruk dat deze film zich vooral richt op de pogingen van de FBI om Holiday haar podium te ontnemen en haar zo het zwijgen op te leggen, maar scenarist Parks laat zich toch verleiden om Holidays traumatische jeugd te behandelen en veel aandacht te besteden al Holidays drugsgebruik en seksleven. Maar de hele film lijkt vooral een excuus om Days indrukwekkende interpretatie van Holidays beroemdste lied Strange Fruit, een beschrijving van een lynchpartij dat door Time Magazine werd verkozen tot ‘Song of the Century’, te presenteren. Day is een uitstekende zangeres maar het oppervlakkige scenario geeft haar weinig ruimte om haar acteertalenten tentoon te spreiden.

Releasedatum staat nu gepland voor 4 november 2021.

IK vond het een goede film, tenenkrommend (FBI) en zeer goed geacteerd door Andra Day

Een prima film maar op sommige momenten duurt het iets lang wat de verhaallijn betreft. Ook was het ons niet helemaal duidelijk wat de radiojournaliste in de film moest toevoegen.

Een pracht van een film die dus iets te lang duurde maar dat krijg je vaak als de betreffende artiesten, de songs helemaal mogen zingen. In deze film hoor je ongeveer een 5-6 songs van Eleanora Fagan zoals zij in werkelijkheid heette en geboren werd in het voorjaar van 1915, 6 april. Wat heeft zij een mooie en tegelijkertijd schurende stem die je als je van deze muziek houdt, door merg en been gaat. Vooral als je de betekenis van bv "Strange Fruit" kent!

Je kunt er niet bij als je erover nadenkt; tot op heden is het lynchen van een "zwart gekleurde" MEDEMENS in de VS strafbaar als moord maar het lynchen op zich wordt niet als verzwarend aangerekend!

Vreemd land, vreemde gedachtenkronkels.

We hadden deze film vorige week bij de ingekochte Dvd's en waren voorlopig door het grote aanbod de laatste weken nog niet van plan deze op zeer korte termijn te gaan kijken maar toch was het gisteren zover.

En geen spijt hiervan, mooie decors, prima acteurs en dan vooral (vanwege de hoofdrol) Andra Day (Cassandra Monique Batie) die we nog niet kenden en het bizarre verhaal wat ons ook onbekend was. Ze had in 2017 een klein rolletje in de biografische dramafilm "Marshall" en sprak in hetzelfde jaar de stem in van 'Sweet Tea' in de animatiefilm "Cars 3".

Van ons krijgt deze film een fraaie 7!

Vreemd fruit.

Een biopic of niet? Dat is een beetje de vraag als je de naar-alle-kanten-uitschietende film The United States vs. Billie Holiday aanschouwt. De legendarische zangeres van het ijzingwekkende Strange Fruit en haar magnifieke, tranentrekkende zwanenzang Lady in Satin had sowieso beter verdiend. Aan hoofdrolspeelster Andra Day ligt het overigens niet. Waar je doorgaans op de pot moet van muzikale biografieën waarbij de soundtrack verzorgd wordt door een imitator, is dat hier niet het geval. Day weet in deze tweede biopic het timbre van Holiday zeer dicht te benaderen. Ook als zij zingt over vreemd fruit krijg je vanzelf kippenvel. En zij weet de aandacht in alle scènes vast te houden. Hoe onevenwichtig het verhaal hier verder ook wordt gebracht.

Maar er moet te veel worden verteld, zo lijkt het. Verschillende mannen passeren de revue waarbij de nadruk ligt op haar relatie met undercoveragent Jimmy Fletcher. Helaas krijgen de vele karakters die om het hoofdpersonage heen hangen amper diepte mee, en valt er naast Day dus weinig te genieten. Vrij expliciete seksscènes worden afgewisseld met allerlei korte verhaaltjes, hetgeen niet altijd weet te werken. Op een gegeven moment lijkt de hoofdlijn enigszins zoek en verwart de film voornamelijk. De lelijke filters die ons aan vroeger moeten doen denken helpen ook niet mee. Als men zelfs even de beelden versnelt voelt dit eerder als een dieptepunt dan als een authentiek tijdsbeeld. Het is een kwestie van geduld. Driemaal moet scheepsrecht zijn.

**½

Met dank aan The Searchers voor het recensie-exemplaar.

Mooi verhaal van een zangeres waar ik eigenlijk niets van weet, maar deze film is wel een beetje een rommeltje.

Er zijn maar weinig actrices die zich zo bloot geven. Top geacteerd!

Deze film zal mij wel bijblijven.

Na het zien van The United States vs Billie Holiday vond ik ondanks alle kritiek (ook hier) de film best de moeite waard. De schrijver wil het zelf geen biografie noemen omdat het meeste niet is opgeschreven. Maar om nu de film af te doen als een compleet verzonnen verhaal gaat echt te ver. Sterker als ik alle stukken nog eens nalees klopt zo'n beetje 60% van het verhaal. In ieder geval een stuk beter dan de toch wel geflopte Elvis onlangs. Heel veel dingetjes kloppen gewoon in de film tot aan haar sterfbed toe. Echt een schandaal hoe de FBI haar hier heeft behandeld tot de mugshot toe terwijl ze stervende was. Echt not done. De film is goed te volgen en vond eigenlijk niks vervelend. Ook de liedjes niet hoewel ik geen liefhebber ben van Jazz. Bovendien vond ik Andra Day Billie Holiday uitstekend vertolken zelf ook geen onverdienstelijke zangeres met dat typische kraak geluid zoals bij veel donkere zangers. Al dan niet van de drugs dat daardoor ook mede wordt bepaald. Vond eigenlijk haar leven op die van de politie na wel paralellen hebben met Amy Winehouse. Al stierf die al op haar 27e. Billie hield het vol tot haar 44e. Wat ook zeer benoemend waardig is hoe Andra zich bloot geeft tot alle naaktscenes toe. Vond ze erg mager, maar las ook dat ze een extreem dieet heeft gevolgd om zoveel mogelijk te lijken op Billie Holiday. De machtsmisbruik van mannen wordt hier nog maar eens prijsgegeven. Een oud gegeven maar toch.

Gelukkig ligt hier de hoofdrol bij Billie Holiday en niet bij een e.o.a. lounge manager zoals in de film Elvis.

Kortom ook na het lezen van veel verhalen. Is The United States vs. Billie Holiday a true story ben ik toch wel een beetje onder de indruk van haar gedeeltelijke leven dat in mijn optiek mooi is weergegeven.

Film 3.5

Beeld 4.0

Geluid 4.0