Agostino Casaroli
| Iya Eminensya Agostino Casaroli | |
|---|---|
| Maghirilom han Estado | |
 | |
| Sede | Porto-Santa Rufina |
| Ginbutang ha puwesto | 1 Hulyo 1979 |
| Natapos han pahanon hin pag-alagad | 1 Disyembre 1990 |
| Nag-una | Jean-Marie Villot |
| Nagsunod | Angelo Sodano |
| Iba nga mga puwesto | |
| Mga Orden | |
| Gin-ordinar | 27 Mayo 1937 |
| Ginkonsagrar |
16 Hulyo 1967 ni Papa Pablo VI |
| Ginhimo nga kardinal |
30 Hunyo 1979 ni Papa Juan Pablo II |
| Ranggo |
Kardinal-Presbitero (1979-1985) Kardinal-Obispo (1985-1998) |
| Personal nga mga detalye | |
| Natawo |
24 Nobyembre 1914 Castel San Giovanni, Italya |
| Namatay | 9 Hunyo 1998 (edad 83) |
| Pagkanasodhanon | Italyano |
| Denominasyon | Katoliko Romano |
| Puwesto han una |
|
| Motto | pro fide et justitia |
| Tigaman | Paypay:Brasão Card. Casaroli.jpg |
| Mga Estilo ni Agostino Casaroli | |
|---|---|
| Paypay:Brasão Card. Casaroli.jpg | |
| Kasarigan nga Estilo | Iya Eminensya |
| Estilo ha pagyakan | Imo Eminensya |
| Diri-pormal nga estilo | Kardinal |
| Sede | Porto-Santa-Rufina (suburbicarian) |
Hi Agostino Casaroli (24 Nobyembre 1914 – 9 Hunyo 1998) usa nga Italyano nga Katoliko nga pádì ngan diplomat han Santa Sede, nga nagín Kardinal nga Maghirilom han Estado. Hiya an pinaka-importante nga tawo ha luyó han mga paningkámot han Vaticano ha pag-atubang han pagperseguir han Singbahan ha mga násod han Sovietika nga bloc katapos han Ikaduhá nga Konsilyo ha Vaticano.
An aktor nga hi Ben Gazzara amo an nagdará han papel ni Kardinal Casaroli han 2005 nga miniserye, Papa Juan Pablo II.
Biograpiya
Natawo hi Casaroli ha Castel San Giovanni (lalawigan han Piacenza, Italya) hin pamilya nga ubós nga katulínan. An iya amáy usa nga magtaráhì o sastre ha Piacenza. Gin-edukar hi Casaroli ha Collegio Alberoni ha Piacenza an Pan-Obispo nga Seminaryo han Bedonia, Piacenza, an Pontifisyo nga Unibersidad Letrán ha Roma nga diin nakatapós hiya hin doktorado ha balaod nga pansingbahan ngan ha kataposan ha Pontifisyo nga Akademiya Pansingbahan.
Pagin-pádì
Gin-ordenar hiya hin pagkapádì dida han 27 Mayo 1937 ha Piacenza. Kinmadto hiya ha Roma hin dugang pa nga pag-aram han panahon nga 1937–1939. Katapos han pag-ordenar ha iya, nag-alágad hiya ha Secretariat han Estado tikang han 1940, samtang nagbubúhat hiya hin pastoral nga pag-alagad ha diosesis han Roma tikang han 1943. Ginngáran hiyá nga Privy nga Chambellan han Iya Santidad han 4 Enero 1945. Nag-sirbe gihapon hiya nga kapelyán han Villa Agnese tikang 1950 kútub 1998. Ginpasáka hiya ngadto han ranggo hin Domestic nga prelado han Iya Santidad han 22 Disyembre 1954.
Nag-alágad hiya nga kabulig ni Kardinal Adeodato Giovanni Piazza ha Syahan nga Kasahiran nga Konferensya han mga Obispo nga Latinoamerikano ha Rio de Janeiro, Brasil han 1955. Hiya an ginpadara ni Papa Juan XXIII pagdará han pula nga biretta kan José María Monreal, an Arsobispo han Sevilla han Disyembre 1958. Nag-alagad hiya nga api han faculty ha Pontifisyo nga Akademya Pansingbahan tikang 1958 tubtub 1961. Han 24 Pebrero 1961, ginhimo hiya nga Ubos-nga-maghirilom han Sagrado nga Kongregasyon ha Extraordinaryo nga mga Butang Pansingbahan, nga bagá hin sugbong nga ministro ha langyaw. Han 1964, hiya an nagrepresenta han Santa Sede ha pagbalyo-ay hin mga instrumento han pagratipikar han modus vivendi han Tunisia, mahiunong han sitwasyon han Singbahan Katolika. Usa hiya han nagpirma han parte nga kasabutan han Santa Sede ngan han Hungarya ha Budapest han 15 Septyembre 1964. Hiya an nakighimangraw han Komunista nga Czechoslovak nga kagamhanan han paghimo kan František Tomášek nga apostoliko nga nagdudumara sede plena han arkidiosesis han Prague han Pebrero 1965. Ginhimo hiya nga maghirilom han Sagrado nga Kongregasyon han Extraordinaryo nga mga Butang Pansingbahan han 29 Hunyo 1967.
Han panahon sunod han Vaticano II, nagkaada hi Casaroli hin pagkilala nga usa nga baltok ngan makarit nga diplomat nga nakaghimangraw hin mga rehimen nga kontra han Singbahan. Nanguna hiya han CSCE nga konferensya ha Finlandia Hall, Helsinki tikang 30 han Hulyo tubtub 1 Agosto 1975.
Kardinal
Bisan man kun waray hiya himo-a nga kardinal upod han iya kaupod nga hi Giovanni Benelli han 1977, ginhimo hi Casaroli nga Kardinal-Presbitero han Ss. XII Apostoli dida han syahan nga konsistoryo ni Juan Pablo II han 1979, ngan ha didâ gihapon nga panahón hiya an nagín Maghirilom han Estado. Bisan man kun ginkitâ hiyá nga dírì gud madig-on sugad hin bisan hin-o nga kaupod ni Juan Pablo, an kakarit ni Casaroli ha diplomasya nakita ni Wojtyła nga usa nga diri maliliwanan nga gámit dida han lantugi patok han Unyon Sovyetika.
Han 1985 nahimo hiyá nga Kardinal-Obispo han suburbikaryo nga diosesis han Porto-Santa-Rufina, ngan han 1990 nagretiro hiya komo Maghirilom han Estado, ngan ginsundan hiyá ni Angelo Sodano. Hiyá an Sugbong-Dekano han Kolehiyo han mga Kardinal tíkang han 1993 tubtub han 1998 han iya kamatáy hin cardiorespiratory nga sakit.
Han Nobyembre 2010, nagsiring hi Mehmet Ali Ağca nga hi Casaroli an tawo nga nagpalúyo han panúyò hin pagpatay kan Juan Pablo II han 1981.[1]
Mga panlantaw
Mga relasyon ha komunismo
An iya pagpirma hin mga kasabótan han Hungarya han 1964 ngan Yugoslavia han 1966 amo an syahan nga panahon nga diín an Santa Sede nagbuklad hini nga paagi ha mga rehimen nga komunsta, nga namátay hin damo nga mga Katoliko tíkang ha pag-abót ha poder. Bisan man kun an iya memoir han 2000 nagpakítà hin tawo nga kontra hin komunismo, an iya kakarit ha diplomasya naghimo hini nga pagkontra nga baga hin waray didâ.
Teilhard de Chardin
Han 1981, han ika-100 nga panuuigon han katawo ni Pierre Teilhard de Chardin, mayda mga paghurubhúrob mahiunong hin posible nga pagrehabilitár ha íya. Napadúkwag iní tungod hin surat ni Kardinal Casaroli nga ginmantalâ ha L'Osservatore Romano, an pahayagán han Vaticano nga diín gindáyaw han kardinal an "urusáhon nga pamatian han iya research ngan han kabaltok han iya personalidad ngan kahalarom nga iya panhunahunâ." Siríng ni Casaroli nga hi Teilhard naka-una han tawag ni Juan Pablo II nga "ayaw kahádlok," nga diin nagkapot hiya han "kultura, sibilisasyon ngan pagpadukwag."[2]
Bibliyograpiya
- Alberto Melloni (ed), Il Filo Sottile: L'Ostpolitik vaticana di Agostino Casaroli (Bologna: Società Editrice il Mulino, 2006) (Santa Sede e Politica nel Novecento, 4.).
External links
Mga kasarigan
| Gin-unahan ni Jean-Marie Villot |
Kardinal nga Maghirilom han Estado | Ginsundan ni Angelo Sodano |
| Mga titulo ha Singbahan Katolika | ||
|---|---|---|
| Gin-unahan ni Giuseppe Caprio |
Mangulo han Pagdumara han Patrimonya han Sede Apostolika 30 Enero 1981 – 8 Abril 1984 |
Ginsundan ni Agnelo Rossi |
Authority control  |
|
|---|
- Mga pakli nga mayda utod nga mga sumpay hin paypay
- Wikipedia articles with VIAF identifiers
- Pages with red-linked authority control categories
- Wikipedia articles with WorldCat-VIAF identifiers
- Pages using authority control with parameters
- Mga natawo han 1914
- Mga namatay han 1998
- Mga Mangulo han Komisyon Pontifisyo han Estado han Syudad han Vaticano
- Mga taga-Lalawigan han Piacenza
- Mga Italyano nga kardinal
- Mga Kardinal-obispo han Porto
- Mga diplomat han Santa Sede
- Mga alumni han Pontifisyo nga Akademya Pansingbahan
- Mga alumni han Pontifisyo nga Unibersidad Letrán
- Mga Kardinal nga Maghirilom hin Estado
- Pagdumara han Patrimonya han Sede Apostoliko\
- Mga kardinal nga ginhimo ni Papa Juan Pablo II